روز جدید : آخرین مجمع عمومی هلدینگ پتروشیمی غدیر یکی از مهمترین واحدهای وزارت دفاع با اعتراض شدید سهامداران مواجه شد. آنها به نحوه مدیریت و ارزان فروشی محصولات اعتراض داشتند که باعث آسیب دیدگی آنها شد. رویداد۲۴ در این گزارش به بررسی آمارهای منتشر شده در کدال می پردازد تا بداند در مهم ترین مجموعه سرمایه گذاری ساتا در وزارت دفاع چه گذشت.
در هفته آخر سال 1400 انجمن سرمایه گذاری هلدینگ غدیر متعلق به مجتمع سرمایه گذاری ساتا از زیر مجموعه های وزارت دفاع ایران برگزار شد. اگرچه قرار بود این مجمع فرصتی برای ارائه آمار مدیران باشد، اما با اعتراض سهامداران همراه شد. سهامداران معترض به فروش محصولات پتروشیمی به این هلدینگ که عمدتا در گروه گسترش نفت و گاز پارسی است.
به گفته سهامداران، ارزان فروشی محصولات به ویژه در فروش اوره و متانول منجر به حدود نیم میلیارد دلار شده است که معادل 14 هزار میلیارد تن سود کمتر از پتروشیمی غدیر است. آنها اعتراض کردند که چرا مدیران شرکت محصولات را ارزان می فروشند. علاوه بر این سوال دیگر آنها این بود که نهادهای نظارتی وارد شوند و ببینند کدام یک از این محصولات با قیمت پایین به فروش می رسد.
اعتراض سهامداران البته بی پاسخ نماند و امیرعباس حسینی، مدیرعامل غدیر نیز در این جلسه با انتقاد از عملکرد حفاظت نشده شرکت زیرمجموعه هلدینگ غدیر در گروه توسعه نفت و گاز پارسیان و قول برکناری وحید محمودی، مدیرعامل سابق شرکت، به تشریح آن پرداخت. گروه توسعه نفت گاز پارسیان و انتصاب حشمت اله قنبری به عنوان سرپرست جدید این هلدینگ در انتظار روزهای خوبی برای سهامداران است اما این وعده باعث دلگرمی سهامداران نشد; آنچه آنها فکر می کردند این بود که پاسخ بیشتر شبیه یک فرافکنی بود. ضمن اینکه محمودی توسط خود حسینی منصوب شده است، بنابراین چنین صحبت هایی مانند فرار از مسئولیت است. در عین حال با انتصاب گنبری به عنوان سرپرست جدید مخالفت کردند زیرا سابقه مدیریتی قبلی وی به عنوان «مدیر منابع انسانی شرکت ملی صنایع پتروشیمی» برای مدیران صنعت پتروشیمی چندان خوشایند نبود و حکم مدیریت وی با مخالفت نهادهای نظارتی مواجه شد.
رویداد۲۴ در این گزارش صرف نظر از اینکه سهامداران از چه شکایتی دارند و مدیران هلدینگ از چه حرف هایی می زنند، به بررسی شواهد می پردازد تا ببیند آیا ارزان فروشی قابل توجهی در این مجموعه صورت گرفته است یا خیر. و نکته دیگر اینکه مهمترین موضوعاتی که در مدیریت هلدینگ غدیر مغفول مانده بود چه بود. قبل از هر چیز بهتر است محصولات بر اساس قیمت درج شده در کدال و در عین حال بر اساس قیمت درج شده در آرگوس (قیمت مرجع جهانی) به فروش برسند.
جدول زیر میانگین قیمت فوب ماهانه اوره خلیج فارس و قیمت فروش اوره تولیدکنندگان ایرانی در سال 1400 را نشان می دهد که در این جدول تفاوت قیمت فروش اوره تولیدکنندگان ایرانی با قیمت فوب خلیج فارس قابل توجه است.
همانطور که از قیمت های جدول نشان می دهد، میانگین تفاوت قیمت فروش اوره تولیدکنندگان ایرانی با قیمت فوب خلیج فارس در سال 1400، اگرچه معادل 90 دلار در هر تن است، اما در 4 ماه پایانی سال و پیک قیمت اوره که فروش بیشتری نیز داشت، این تفاوت حدود 190 دلار کمتر از قیمت فوب در خلیج فارس بود. همین اختلاف قیمت دلیل اعتراض سهامداران بود.
سرمایه گذاری غدیر با بیش از 70 درصد ظرفیت تولید کشور یکی از بزرگترین سهامداران صنعت اوره در کشور است. میانگین صادرات سالانه شرکت های اوره متعلق به گروه سرمایه گذاری غدیر شامل 4 شرکت پتروشیمی در پردیس، شیراز، کرمانشاه و خراسان در سال های 1399 و 1400 حدود 3.6 میلیون تن بوده است که به طور متوسط 90 دلار کمتر از قیمت فوب بوده است. ارزش خالص خلیج فارس و خاورمیانه 325 میلیون دلار است که حدود 60 درصد هزینه ساخت یک میلیون تن آمونیاک اوره یکی از سه فاز پتروشیمی پردیس است!
اگر کار مدیران هلدینگ غدیر نیاز به نقد دارد، این فقط ارزان فروشی نیست. چرا که تمدید پروژه های این مجموعه موضوع دیگری بود. بر اساس صورتهای مالی حسابرسی شده منتهی به 31/6/1401 شرکت پتروشیمی کیان که در کدال درج شده است، میزان پیشرفت فیزیکی در بلوک الفین شامل 100 درصد در مهندسی پایه، 31 درصد در مهندسی تفصیلی و 2 درصد است. در ساخت و ساز.یعنی پیشرفت فیزیکی کلی این واحد از نظر انجام فعالیت های مقدماتی، زمین و… زیر 16 درصد است.
همچنین بر اساس صورت های مالی مذکور، میزان پیشرفت فیزیکی در واحد «HDPE» شامل 37 درصد در مهندسی پایه می باشد که در این صورت کل پیشرفت فیزیکی از نظر تکمیل فعالیت های مقدماتی، زمین و … می باشد. از 10 درصد این در حالی است که کلی پیشرفت فیزیکی واقعی اعلام شده توسط پتروشیمی کیان برای بلوک الفین 36.7 درصد و برای بلوک HDPE 36.5 درصد است. بنابراین باید از مدیران مجموعه پرسید که میزان پیشرفت ساختار شکست (WBS) چقدر محاسبه شده است؟ اگرچه این دو طرح با یکدیگر برابر نیستند، مهندسی اولیه ماژول HDPE حتی تا نیمه تمام نشده است.
آیا در صورت تکمیل 100% مهندسی تفصیلی (در حال حاضر 31% برای واحد الفین و صفر برای بلوک HDPE) وزن مهندسی و لیسانس از 12% بیشتر می شود؟ در حالی که پیشرفت برنامه های مدولار HDPE 45 درصد و پیشرفت برنامه های مدولار HDPE 55 درصد است، ذکر پیشرفت واقعی 36 درصد برای واحدهای الفین و HDPE بدون ارائه مبنایی برای محاسبه، چه معنایی دارد؟
جالب است بدانید که پیشرفت فیزیکی پروژه پتروشیمی کیان توسط شرکت ملی صنایع پتروشیمی و بر اساس اصول محاسبه پیشرفت فیزیکی معادل 7/15 درصد تا پایان دی ماه 1400 اعلام شده است و چهار سال از شروع پروژه می گذرد. کیان اما پیشرفت فیزیکی این مگا پروژه زیر 16 درصد است.
در حالی که پتروشیمی کیان در دو فاز با مجموع سرمایه گذاری 3.7 میلیارد دلار تعریف شده است، علاوه بر واحد الفین و HDPE (فاز اول)، واحدهای دیگری (فاز دوم) را نیز شامل می شود که عبارتند از: “Exo Alcohols”، “Unit” تولید اتیلن بنزن و استایرن، پروپیلن اکسید و بوتادین
در صورت های مالی هلدینگ نفت و گاز پارسیان و همچنین گروه سرمایه گذاری غدیر به جای ارائه پیشرفت فیزیکی پروژه پتروشیمی کیان، تنها به پیشرفت فیزیکی مهندسی واحد الفین اشاره شده است! فقط واحد الفین و فقط فاز مهندسی. شاید یکی از دلایل این امر عدم پیشرفت چشمگیر در سایر فازها و واحدها باشد.
پالایشگاه میعانات گازی ستاره سبز سیراف
یکی دیگر از مجتمع های هلدینگ غدیر، پالایشگاه ستاره سبز سیراف با ظرفیت 60 هزار بشکه در روز است که در سال 1395 عنوان یکی از هشت پروژه کل پروژه پالایشگاه سیراف با ظرفیت کل 480 هزار بشکه در روز از وزارت نفت تایید شد. ادغام برخی از پالایشگاه های طرح کلی، تغییر در سهم آنها و اضافه شدن طرح های پتروشیمی، در نهایت ظرفیت 480 هزار بشکه طرح کلی را در سال 1397 به 300 هزار بشکه کاهش داد و توافق اصولی برای ظرفیت 1397 به امضا رسید. 120000 بشکه در سال دریافتی در شهریورماه دریافت شده توسط وزارت نفت در سال 1388.
علیرغم تصمیم برای اجرای این پروژه به عنوان یک پالایشگاه نفت با ظرفیت روزانه 120 هزار بشکه میعانات گازی، این پروژه پس از گذشت بیش از 2 سال، نه تنها مفهوم و مدل آن برای پالایش هنوز طراحی و نهایی نشده است، بلکه هزینه بیشتری نیز به همراه دارد. بیش از 1200 میلیارد فولاد بر اساس همین قراردادها و «الگوی طرح قبلی» ساخته شد و متاسفانه ادامه دارد.
به نظر می رسد پیشرفت ناموفق پروژه بر اساس یک مدل مشخص و نهایی برای نفت سیراف با سرمایه گذاری بیش از 4 میلیارد دلار و تمدید پروژه موجب کاهش توجیه اقتصادی و در نتیجه افزایش خطرات میعانات خوراک پایدار ناشی از فشار مخزن شود. که سهامداران آن را دوست دارند.
البته علاوه بر پروژه های پتروشیمی کیان و پالایشگاه ستاره سبز سیراف، پیشرفت چند پروژه دیگر گروه سرمایه گذاری غدیر نیز قابل تامل است. شامل:
نیروگاه سیکل ترکیبی هرمز (تعطیلی با 60 درصد پیشرفت فیزیکی)
نیروگاه سیکل ترکیبی لامرد (19.8 درصد پیشرفت فیزیکی توقف)
نیروگاه سیکل ترکیبی دزفول (توقف 5.9 درصد پیشرفت فیزیکی)
کارخانه نما با سیکل ترکیبی (توقف 6.4 درصد پیشرفت فیزیکی)
گروه هلدینگ غدیر یکی از واحدهای مهم وزارت دفاع است که درآمدهای آن برای این وزارتخانه حیاتی است، اما مشخصا توجه به چنین موضوعاتی برای روسای فعلی این وزارتخانه حیاتی نیست.