گزینه های احتمالی سرمربیگری تیم ملی فوتبال ایران به چند نام محدود شده است. نام هایی که هر کدام ویژگی های خاص خود را دارند و البته مشکلات بزرگی با گل. با نگاهی به این اسامی تصویر واضح تری از نیمکت تیم ملی ایران با مربی ایرانی به دست می آید. نیمکتی که به نظر یکی از آن 5 نفر است.
علی دایی
2010 را فراموش کنید
علی دایی یکی از گزینه هایی است که بدون توجه به گذشته اش همواره نامش به عنوان گزینه هدایت تیم ملی مطرح می شود. به نظر می رسد این بار علی دایی یکی از گزینه های اصلی فدراسیون برای هدایت تیم ملی باشد. البته این گزینه احتمالی سابقه سیاهی در تیم ملی دارد; داستانی که هیچ وقت قدیمی نمی شود، مهم نیست چه اتفاقی می افتد. ماجرا به 12 سال گذشته و زمان حضور تیم ملی در مسابقات مقدماتی جام جهانی آفریقای جنوبی در سال 2010 برمی گردد. جایی که تیم ملی در دیداری حساس به مصاف عربستان رفت، دیداری که با جنجال های زیادی همراه بود و این تیم در آن مسابقه به دلیل این جنجال ها شکست خورد و به دستور یکی از مقامات بلندپایه وقت تیم ملی محروم شد. به همین دلیل مردم خاطره خوبی از حضور علی دایی در تیم ملی ندارند. حال باید دید آیا این اسطوره فوتبال ایران پس از گذشت 12 سال از آن روزها به تیم ملی بازمی گردد، آیا می تواند خاطرات بد آن روزها را پاک کند یا اتفاقات دیگری رخ می دهد. نباید فراموش کرد که او مدت هاست با یک قانون نامرئی وارد فوتبال نشده است.
امیر گلنویی
دژاوو با ژنرال؟
باتجربه ترین و موفق ترین سرمربی بومی لیگ، امیر گالنووی سرمربی گل گهر است. پرافتخارترین سرمربی لیگ برتر دوران کوتاه و عجیبی در تیم ملی ایران داشت. امیر سرمربی سابق استقلال پس از برانکوها و جام جهانی در سال 2006 هدایت تیم ملی ایران را برعهده گرفت و اولین چالش کلانوی حضور در لیگ ملت های آسیا بود. او که پس از موفقیت استقلال به تیم ملی آمد، امیدوار بود بتواند این نسل با استعداد را به جام برساند. اما اتفاقات عجیب سیستم 2-5-3 و حذف برخی از بازیکنان از ترکیب اصلی و حتی شایعه کم کاری در این تیم باعث شد تا تیم ملی ایران با کلانوی تنها با یک باخت از جام حذفی خارج شود. ضربات پنالتی مقابل کره جنوبی گالنووی برای مدتی در فوتبال ایران محو خواهد شد. فرصت ندادن فدراسیون به امیر یکی از مشکلات همیشگی سرمربی گلگری در طول دوران مربیگری اش بوده است. حالا دقیقاً در همان شرایط سال 2006، سران فوتبال نسبت به گزینه های خارجی بی تفاوت شده اند و می خواهند یک سرمربی ایرانی تعیین کنند. تجربه حضور در تیم ملی شاید قلعه نویی را یک قدم بیشتر از سایر بازیکنان به نیمکت تیم ملی نزدیک کند.
یحیی گل محمدی
چرا مناسب نیست؟
لحظات متعددی در اطراف او وجود دارد که نشستن او را روی نیمکت تیم ملی غیرممکن و بیهوده می کند. اولین مورد غیبت اخیر اوست. هر چقدر که فدراسیون فوتبال می گوید به صورت مستقل سرمربی آینده تیم ملی را انتخاب می کند، بعید است یحیی گل محمدی را با توجه به پست های اخیرش روی نیمکت تیم ملی نشاند. البته از نظر فنی هم همیشه شک و شبهه هایی در مورد توانایی های گل محمدی وجود داشته است. آیا می توان تاثیر تفکر و فرهنگ برانکو را در آن روزهای درخشان گل محمدی در پرسپولیس نادیده گرفت؟ تیم برونکو به فینال آسیا رسید یا گل محمدی؟ این سوالی است که البته یحیی نمی تواند به آن پاسخ دهد. مشکل دیگر او پرسپولیسی بودنش است. اگرچه اکثر گزینه های پیشنهادی برای تیم ملی سابقه بازی و مربیگری در پایتخت مغرب زمین را دارند اما به نظر می رسد فوتبال ملی ایران در این برهه که هواداران دو دستگی دارند نیاز به اتحاد دارد و شاید بهتر باشد مربیانی داشته باشیم که تا چندی پیش روی نیمکت استقلال بودند و پرسپولیس هم برای رقبا شعار می داد، بهتر است رنگ اردوی تیم ملی را نبینیم.
جواد نکونام
بازگشت کاپیتان؟
او را باید یکی از گزینه های اصلی سرمربیگری تیم ملی دانست. قبل از جام جهانی قرار بود مردی که مدت ها نامش در فدراسیون صحبت می شد در تیم ملی حضور داشته باشد و با کارلوس کی روش همکاری کند اما با وجود تمایل کی روش برای حضور سابق این همکاری هرگز محقق نشد. کاپیتان اگرچه مخالفت باشگاه فولاد در این مقطع توجیه اصلی بود، اما نکونام شخصاً تمایلی به حضور در تیم ملی به عنوان دستیار نداشت و منابع نزدیک به وی اعلام کردند که نکونام تنها زمانی به دعوت فدراسیون پاسخ مثبت خواهد داد که سرمربیگری شود. ارائه شد. حالا به نظر می رسد زمان ارائه این پیشنهاد به نکونام فرا رسیده است و او به آرزوی خود می رسد تا کاپیتان سابق بازگشتی رویایی به تیم ملی داشته باشد. مدل مربیگری ارشد Nkonam یک کپی رنگ پریده از Quiros است و این برای فوتبال ما که از Quiros گذشت اصلاً هیجان انگیز نیست. به طور مشخص نکو در جنجال و حاشیه سازی و تلنگری از استادش پیشی گرفته و اصولاً اول به حاشیه سازی اعتقاد دارد و کمی هم فوتبال بازی می کند! روشی که این روزها حتی در لیگ برتر هم کم رنگ شده است.
فرهاد مجیدی
شما با اینها بازی می کنید
اگر اتحادیه فوتبال انگلیس به دنبال سرمربی جوان باشد، فرهاد مجیدی می تواند گزینه اصلی تاج و شرکا باشد. فرهاد که فصل گذشته پس از کسب عنوانی تاریخی با استقلال راهی امارات شد، رزومه ای در ایران به جای گذاشت که می دانست دیر یا زود دوباره به دامانش بازخواهد گشت. مجیدی که سابقه کوتاهی در مدیریت تیم امید دارد، شاید تمایلی به امتحان شانس خود در تیم ملی بزرگسالان نداشته باشد، اما بدون شک اگر کسی با قوانین قمار آشنا باشد، می داند که قبول این سمت یک قمار تمام عیار است. در مورد آینده شما نتیجه نگرفتن در تیم ملی آینده می تواند روی کارنامه هر سرمربی تاثیر بگذارد و فرهاد نیز از این ماجرا مستثنی نخواهد بود. البته مجیدی همیشه نشان داده که اخلاق خودش را دارد و بدون فکر و تضمین آینده مسئولیت کار را بر عهده نمی گیرد، اما با شرایط عجیب تیم ملی می توان این آینده را پیش بینی کرد و زمان زیادی تا پایان کار باقی نمانده است. آغاز جام ملت های آسیا حضور سرمربی جوانی چون فرهاد مجیدی یک قمار باخت است.