فیلسوفان می گویند هر تهدیدی در زندگی انسان می تواند یک فرصت باشد. از این اصل می توان تعابیر بسیاری گرفت که از هر اتفاق بدی در زندگی می توان برای ایجاد اتفاقات مثبت درس گرفت. اساس ورزش بر برد و باخت است و قهرمانان واقعی همیشه از شکست درس می گیرند و پل لازم را برای پیروزی می سازند. یک اتفاق بد و تلخ با تحلیل درست می تواند سنگ بنای ساختن اتفاقات خوب و مثبت در آینده باشد. پرسپولیس بازی برد را با تساوی در جام حذفی مقابل آلومینیوم عوض کرد و در ضربات پنالتی از دور رقابت ها حذف شد تا به همین راحتی جام را از دست بدهد.
جامی که می تواند راه میانبری برای پرسپولیس برای رسیدن به آسیا باشد. پرسپولیس مدافع عنوان قهرمانی بود و پس از حذف استقلال در مرحله قبل، قرمزها با فتح مجدد استقلال توانستند رکورددار باشند. اما الان چیکار کنم؟ آیا باید زانوی غم را در دستان خود بگیرید و همیشه گریه کنید؟ آیا باید افسوس فرصت ها و اشتباهات از دست رفته را بخوریم؟ یا در این صورت باید به دنبال مقصر باشیم که اشتباهی تلخ تر از شکست را مرتکب شده ایم؟
پرسپولیسی ها چه بخواهند چه نخواهند در شش بازی باقی مانده این فصل به این بازیکنان نیاز دارند! پس تخریب روحیه آنها به قیمت اتفاق تلخ بعدی تمام خواهد شد. همچنین تذکر به دانیال اسماعیلی فر یا وحید امیری که پنالتی را از دست داده اند، ساده ترین راه برای فرار از حقیقت است. پرسپولیس در آن بازی کوتاه آمد اما نه به خاطر از دست دادن آن دو ضربه پنالتی بعد از نزدیک به دو ساعت و نیم بازی پرفشار (این بازی در هر چهار نیمه وقت قانونی و وقت اضافه دقایق تلف شده زیادی داشت. بازیکنان حدود 150 دقیقه تحت فشار بودند، بالا بودند و سرعت بازی بالا بود و در چنین شرایطی بازیکن ممکن است اشتباه کند).
مشکل پرسپولیس جای دیگری بود. مشکل پرسپولیس در هر چهار نیمه این دیدار در خط دفاعی بود که با اشتباهات پیش پا افتاده و بچه گانه باعث شد خیلی راحت امتیاز را از دست بدهد و در خانه حریف گلزنی کند. جالبتر اینکه مشکل پرسپولیس در همان جایی بود که انتظار می رفت نقطه قوت این تیم از ابتدای فصل، قلب خط دفاعی باشد. پرسپولیس فصل گذشته با مرتضی پورعلیگنجی و گلسیانی سه جام فوتبال ایران را به دست آورد. هر دو بازیکن به نشانه درخشش به تیم های ملی کشورشان دعوت شدند و ستاره گرجستانی در دفاع و گلزنی کمک زیادی به تیمش کرد.
در تابستان زوج سرسخت خط دفاعی تیم ملی کنعانی زادگان و خلیل زاده به لیگ برتر بازگشتند و هر دو می خواستند دوباره در پرسپولیس با هم بازی کنند. کنعانی زادگان برگشت اما به هر دلیل و با هر وسیله ای خلیل زاده به تبریز رفت. پرسپولیس فرشاد فرجی و علی نعمتی را هم در مرکز دفاع داشت و مشخص بود که کمبودی در آن منطقه وجود نداشت. اما در عمل ببینید قرمزها در این فصل چقدر در قلب خط دفاعی ضربه خورده اند. پورعلیگنجی که مصدوم و بیرون بود، ستاره گرجستانی در هفته های اخیر بازی های زیادی را به دلیل مصدومیت از دست داد و کنعانی زادگان که هم زندانی کنار زمین بود و هم محروم بود، بنابراین پرسپولیس در غیاب او ضرر خواهد کرد. به همه اینها ضعف سمت راست خط دفاعی که در دو فصل گذشته پاشنه آشیل قرمزها بوده را هم اضافه کنید و حتی با بالا آمدن سمت چپ، مشکل قرمزها در سمت راست نبود. حل کرد. حال برای اثبات ضعف این بازیکنان، چهار گل آلومینیومی این دیدار را بررسی کنید:
در نیم ساعت اول بازی در اراک، پرسپولیس با دو گل پیش افتاد. او در نیمه دوم نتیجه را حفظ کرد و تا دقیقه 85 بازی را برد. در آن دقیقه او گل اول را به ثمر رساند و در دقیقه پنجم وقت اضافه گل دوم را به ثمر رساند تا بازی به وقت اضافه کشیده شود. هر دو گل آلومینیومی در وقت های تلف شده با پای راست و به روشی مشابه به ثمر رسید. نفوذ از قلب خط دفاعی، عدم پوشش مناسب دفاع کناری و عدم همکاری با بازیکنی که ضربه آخر را می زند. توپ چند ثانیه در محوطه جریمه پرسپولیس است و هیچ مدافعی به آن حمله نمی کند، گلزن بدنش را در اختیار می گیرد، تصمیم می گیرد، تمرکز می کند، هدایت می کند و بدون مانع ضربه می زند و در تمام این لحظات مدافعی وجود ندارد. !
سپس در نیمه اول وقت اضافه پرسپولیس دو بار دیگر به گل رسید اما در دقیقه 112 آلومینیوم با زدن یک گل به بازی برگشت. با این گل هنگام زدن یک ضربه کرنر هیچکس فکر نمی کرد به بازیکنان میزبانی که در این فصل گل های زیادی را به ثمر رساندند کمک کند و مشخص است که در این کار تمرین و تجربه دارند. دروازه بان جوان است و از دروازه بیرون نمی آید، دفاع کجا بود؟ در صحنه گل چهارم دوباره همه چیز مثل برداشت های متوالی از یک فیلم تکرار می شود! اشتباهات پی در پی مدافعان و گلزنی بازیکن آلومینیوم، سوت پایان و سرنوشت به ضربات پنالتی می رود که به خاطر همین اشتباهات پرسپولیس مشخص بود که شرایط به نفع تیم میزبان است و در نهایت این اتفاق افتاد. همینطور بود
حالا پرسپولیس با حذفی جام حذفی را از دست داد اما درس گرفتن از این شکست و رفع این نقاط ضعف و فکر کردن به 6 بازی باقی مانده لیگ از این به بعد بسیار مهم است. دیدیم که در کنفرانس بعد از بازی، سرمربی برزیلی دقیقاً همین کار را کرد تا ثابت کند نقطه ضعف تیمش را دیده و هیچکس نمی تواند ادعا کند که از مشکل خبر نداشته است!
