در سال های اخیر، دانشجویان شیمی مختلف از دانشگاه خواجه نصیر ترک تحصیل یا مهاجرت کرده اند. دلیل این ترک تحصیل یا مهاجرت جالب است و گفته می شود ریشه رفتاری در دانشگاه دارد. اکثر دانشجویان نخبه شیمی اعلام کرده‌اند که به دلیل روش‌های اخلاقی نادرست و فشارهای روانی و رفتاری در دانشگاه از ادامه تحصیل انصراف داده‌اند.
مشاهدات عینی دانش آموزان
جدای از مشاهدات عینی و گزارش های مختلف دانشجویان، تحقیقات و بررسی های میدانی مؤید این است که کادر اداری و حتی برخی از اساتید این دانشکده نیز وجود یک عامل غیرعادی را در حوزه آموزشی دانشگاه تشخیص می دهند.
یکی از دختران دانشجوی نخبه علوم کشور که از این دانشگاه رفته است، درباره برخی رفتارهای یکی از اساتید دانشگاه می گوید: از جمله مواردی که به ما تحمیل شد این بود که در کلاس های شیمی هزینه های گزافی را روی دست می گذاشتند. از بچه ها . یکی از اساتید دانش آموزان را مجبور به خرید وسایل آزمایشگاهی برای او می کرد و در صورت عدم خرید به آنها توهین می کرد و از طرفی این وسایل را به بچه ها نمی داد و در کمد خود پنهان می کرد. یا مثلاً برای محافظت به یک کریستال نیاز داشتیم. این استاد برای ارسال کریستال های ما به خارج از کشور هزینه زیادی از ما می گرفت. او برای ارسال کریستال ها به لهستان یک میلیون هزینه پست از ما می گرفت. در حالی که این کار در داخل کشور به صورت رایگان یا با کمترین هزینه انجام می شد و نیازی به ارسال به خارج نبود.»
از دانش آموزان خواسته شد تا در جابجایی اثاثیه خانه معلم کمک کنند
یکی از دانشجویان نخبه علوم پذیرفته شده در چند دانشگاه برتر کشور در مورد ناهنجاری های رفتاری این اساتید دانشگاه خواجه نصیر گفت: چیزی که متوجه شدم وضعیت ناراحت کننده ای بود. با استادی مواجه شدیم که حتی در خارج از ساعت دانشگاه در تماس با ما با تحقیر برخورد می کرد. استاد دوست دارد دانش آموزان را تحقیر کند. او دانش آموزان را به دو قسمت بالای شهر و مرکز شهر تقسیم کرد و بچه های مرکز شهر را با زشت ترین عبارات خطاب کرد. استادی به مشکلات خصوصی و شخصی دانشجویان می‌پرداخت و آن مشکلات را در بین دانشجویان رواج می‌داد. دانشجویان حتی متهم به دزدی از آزمایشگاه شدند. حتی یک بار از دانشجویان خواسته شد برای جابجایی اثاثیه منزل یکی از اساتید کمک کنند!»
دانشجویان دکتری که به دلیل فشار روانی انصراف دادند
دانشجوی دیگری که شش ترم درس خوانده و آماده دفاع از پایان نامه خود شده بود، به دلیل فشار روانی یکی از اساتید، تحصیل را رها کرد و می گوید: «این چیزی که ما می گوییم به دلیل سخت گیری استاد نیست. آزار و اذیت با قلدری متفاوت است. مثلا استاد یک شخصیت 100% منفی دارد که هدفش آسیب رساندن به دانش آموز است. از توهین و تهمت به دانش آموزان گرفته تا ندادن لوازم و مواد آزمایشگاهی به دانش آموزان. اینها رفتارهایی بود که باعث شد بعد از 6 ترم تحصیل در این درس رد شوم و فقط به خاطر رفتار زشت استاد انصراف دادم.»
استاد یک ایمیل فرستاد و فرصت یادگیری را از بین برد
یکی از دانشجویان فارغ التحصیل و نخبه پژوهشی کشور که از شاگردان خواجه نصیر بوده، درباره مصداق آزار روانی می گوید: استاد راهنما باید از دانشجو حمایت کند، اما استادی داشتیم که دشمن دانشجو بود. او دوست دارد بچه ها را تحقیر و تحت فشار بگذارد. حتی از پیشرفت تحصیلی دانش آموزان هم ناراحت بود. وقتی شنید که از فرصت استفاده کردم و در خارج از کشور ادامه تحصیل دادم، به شدت مخالفت کرد و گفت اگر بروی چه بلایی سرم می آید. باید پول این سفر را به من بدهید. حتی اون موقع هم ناراحت بود. برای فرصت تحصیلی دعوتنامه و ویزای دریافت کرده بودم و این خانم به رئیس این دانشگاه در خارج از کشور ایمیل زد و آنقدر به من توهین کرد که دانشگاه از ادامه تحصیل امتناع کرد. شخصیت او به گونه ای است که از پیشرفت تحصیلی شاگردانش ناراحت است. توهین، تهمت و تحقیر دانش آموزان روش عمومی ایشان است و فشار روانی زیادی بر دانش آموزان وارد می کند.»
تخریب شخصیت دانش آموزان
یکی دیگر از دانشجویان دکتری از بهم ریختگی آزمایشگاه استاد می گوید: «بیش از همیشه از ما دعوت کردند که در آزمایشگاه باشیم و مجبورمان کردند که آزمایشگاه را تمیز کنیم. یکی از مشکلات مهم این بود که مواد آزمایشگاهی در اختیار دانشجویان قرار نمی گرفت و استاد آنها را در کابینه خود نگهداری می کرد. سپس با سخنان شخصی و خصوصی ما را به تأخیر می انداخت و پنهانی از سؤالات خصوصی شاگردان می پرسید. حتی استاد در کلاس برنامه ریزی کرد که با همین مشکلات خصوصی و شخصی آبروی دانشجویان را بردارد. در اماکن عمومی شخصیت مردم را تخریب می کرد و به آنها توهین شدید می کرد.»
آیا مسئولین اقدامی خواهند کرد؟
آنچه در این گزارش در مورد رفتاری که در دانشکده شیمی دانشگاه خواجه نصیر رخ داده است، تنها چند نمونه است. زیرا این امر باعث شده است که برخی از دانشجویان از دوره دکتری انصراف دهند یا برای ادامه تحصیل به خارج از کشور بروند.