کاری به حاشیه ها، شایعات و داستان سرایی سایبری نداشته باشید. واقعیت مثل روز روشن است و با هیچ توضیح و توجیهی قابل انکار نیست! دانیال اسماعیلی فر در دو سال حضور در پرسپولیس هرگز نتوانست به روزهای درخشان ذوب آهن و سپاهان برگردد. او شاگرد مورد علاقه و معتمد یحیی گل محمدی بود که با ستاره ای چون رامین رضاییان قرارداد امضا کرد اما در زمین و از لحاظ فنی هرگز نتوانست اعتماد سرمربی سابق پرسپولیس را جلب کند.
گفتیم به حاشیه ها و شایعاتی که می گویند عده ای می خواهند ضعف دانیال اسماعیلی فر در مبارزه با آلومینیوم را فقط به باخت پنالتی محدود کنند، نگاه نکنید، این اشتباه است به اندازه مصاحبه ویرا در شبکه سه و دلیل نام بردن از رامین رضاییان. این باخت! ماجرا ربطی به دعوت نکردن کلانوی و شادی منشری به آبادان ندارد. به عملکرد اسماعیلی فر در این دو سال در پرسپولیس نگاه کنید که نشان از ضعف اوست که نه در زمان اسکوچیچ و نه در زمان کیروش و نه در دوره امیر گیل نووی یک بار به اردوهای تیم ملی دعوت نشد و خودش هم این کار را کرده است. این بارها اسماعیلی فر از لحاظ اخلاقی همیشه یکی از فوتبالیست های خوب ما بوده و شناخت زیادی از او نداریم، اما ببینید چقدر از نظر فنی تحت فشار بود که بلافاصله پس از زدن اولین گل این فصل در آبادان، این شادی منشوری عجیب را به نمایش گذاشت. داد و به همین دلیل ممنوع شد. این محرومیت را نباید دلیل عملکرد ضعیف دانیال در اراک دانست.
آمار را ببینید که همیشه بهترین داور تمام فصل دانیال اسماعیلی فر یک گل به حریف زد و یک گل به خودی! او در ورزشگاه آزادی مقابل صنعت نفت آبادان یک گل به خودی دریافت کرد که به قیمت برد دقیقه 5+90 پرسپولیس تمام شد و در بازی برگشت در هفته بیست و چهارم تک گل فصل را مقابل همین تیم به ثمر رساند. دانیال در این فصل 5 پاس گل هم داده است که برای بازی هجومی پرسپولیس و به عنوان یک وینگر ثابت عدد درخشانی نیست. او در فصل قبل 6 پاس گل داد اما مقابل حریف هم یک پاس گل داشت.
اگر به عملکرد و نتایج پرسپولیس در این دو فصل نگاه کنید، ردپای ضعف دفاع راست در شکست های بزرگ این تیم مشخص است. مهم ترین آن بازی مقابل الدیل در لیگ قهرمانان آسیا بود که یحیی گل محمدی را خسته کرد و در نهایت علنا از ضعف دانیال انتقاد کرد. قبل از نقل و انتقالات نیم فصل و زمستانی که عبدالکریم حسن و اورانوف به پرسپولیس آمدند، تمام تنش و انتظارات هواداران در سمت راست پرسپولیس بود اما اسماعیلی فر هرگز نتوانست جای رامین رضایان را در این تیم بگیرد. برخی از مردم گفتند که او نمی تواند این مقدار از توقع را تحمل کند. با آمدن دو ستاره خارجی و احیای سمت چپ پرسپولیس، فشار از روی دانیال برداشته شد اما او باز هم نشان داد که کیفیتش در حد انتظارات تیم پرقدرت پرسپولیس نیست.
در پایان این فصل قرارداد اسماعیلی فر به پایان می رسد و با این تجربه باید به تیم دیگری برود. مهم نیست چه کسی به پرسپولیس می آید، مهم این است که هیچکس حق ندارد عملکرد حرفه ای و فنی دانیال را در این دو فصل در مسابقات مختلف لیگ، جام حذفی و لیگ قهرمانان آسیا فراموش کند.