جایگاه «جذابیت» در سینمای امروز کجاست؟

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا ؛ ششمین نشست از هفتمین دوره نشست فیلم کوتاه به همت انجمن فیلم جوانان ایران 23 خردادماه با نمایش 4 فیلم کوتاه در پردیس سینمایی چارسو برگزار شد.

فیلم‌های کوتاه بلند دانته به کارگردانی امین تبار، سفیدپوش رضا فهیمی، یاموسسه ساخته امیر مسعود صالحی و انیمیشن کوتاه پیکره به کارگردانی محسن صالحی فرد در آن زمان به نمایش درآمدند.

جواد طوسی در ابتدای صحبت های خود گفت: محور بحث من در سینما عنصر جذابیت است. و از این نظر، تجربه تاریخی نسل من بلافاصله مرا در معرض دوران پر رونق سینمای آزاد قرار می دهد. من سعی خواهم کرد برای شما به عنوان یک نسل جوان از آن زمان تا امروز یک انتقال ایجاد کنم. کارگردانانی چون کیانوش عیاری، ناصر گلمرضایی، مهدی صباغ زاده، زاون گوکاسیان، ابراهیم حقیگی و حسن بنی هاشمی، اگرچه سینمای مستقل را در اواخر دهه 40 و 50 تجربه کردند، اما توانستند به سبک تجربی دست یابند. هر کدام از این کارگردانان برای خود یک امضا و شناسنامه داشتند و در عین حال به عنوان یک تجربه شخصی همواره به عنصر «جذابیت» توجه داشتند.

این منتقد سینما افزود: کارگردانان خوش فکر و جوان امروز باید فرصت را غنیمت شمرده و با در نظر گرفتن تجربه شخصی خود را محدود به تخلیه ایده خود نکنند و اجازه دهند فیلم من برای مخاطبان وسیعی به نمایش درآید. مخاطب باید درگیر باشد و خروجی آن برای طیف های مختلف منطقه آسیب دیده باشد. فیلم کوتاه در این زمینه چه اشکالی دارد؟ ما باید این رویدادها را از این زمین ها شروع کنیم. جامعه ما به دلایل مختلف زمینه جلسات فرهنگی خود را از دست داده است و در این شرایط باید چنین الزاماتی داشته باشید.

طوسی در ادامه درباره فیلم دانته گفت: «در حالی که فیلم تلاش می‌کند وجود خود را بدون زمان و مکان به تجربه‌ای متفاوت تبدیل کند، مضمون و مضمون اصلی آن برخی از محاسبات ما را مختل می‌کند.» تغییر شکل. تغییر شکل، که می تواند به شخصیت معنی بیشتری بدهد.

او سپس از سینمای برادران کوهن به عنوان نمونه موفق «کمدی سیاه» یاد می کند.

قسمت بعدی فیلم سفیدپوش به کارگردانی رضا فهیمی بود که طوسی در غیاب این کارگردان توضیح داد: فرض بر این است که این فیلم تحت تاثیر سینمای عباس کیارستمی یا برخی از آثار ابراهیم فروسه بوده است. این برداشت هم بد نیست، اما نکته ای که باید در مورد این فیلم تاکید کنم، توجه بیشتر به بازیگری است. لازمه این نوع رئالیسم در سینما، کار درست با غیر بازیگران است. در این فیلم اما می بینیم که شخصیت های اصلی در گویش و اصطلاحات کلامی چندان احساس راحتی نمی کنند و این به فیلم لطمه وارد کرده است.

توسی ادامه داد: عکاسی، موسیقی و پایان های سینمایی از جمله امتیازات این فیلم در رنگ سفید است.

جواد طوسی درباره فیلم کوتاه یاموسه نیز گفت: حتی اگر بخواهم یک فیلم هنری برای مخاطبم بسازم باید عنصر «جذابیت» را در آن فراهم کنم.» ویژگی خوب یاموسی این است که می خواهد یک چیزی را بگوید. داستان. سینمای ما هنوز به شدت به داستان و قهرمان نیاز دارد. وقتی به تئاتر داستان می روید، تکلیف باید از ابتدا مشخص باشد. کارگردان گیج است، اما به نظر می رسد که این عادت را ترک می کند. سینمای تاریخ محور باید بیان و اجرای مستقیم داشته باشد.

انیمیشن کوتاه بدن به کارگردانی محسن صالحی فر آخرین اثر نقد شده در این زمینه بود. جواد طوسی در این بخش گفت: با دیدن «فیگور» ناخودآگاه به یاد یکی از کارهای اولیه مسعود جعفری گیوزانی افتادم که ایده بسیار خوبی در اوایل انقلاب داشت. جوزانی در آن زمان سعی کرد این نوع انیمیشن را با داستان های مولانا تجربه کند و موفق هم شد. فیلم نیز سعی می کند با کمی شعر شروع کند و به بیانی تفسیرپذیر برسد، اما سوال اینجاست که آیا در این انیمیشن کوتاه مخاطب با این تفسیرپذیری ارتباط دارد یا اثر در دنیای انتزاعی آن گرفتار شده است؟

بخش پایانی این نشست به پرسش و پاسخ حاضران در سالن با عوامل فیلم و منتقدان میهمان اختصاص داشت.

انتهای پیام/