صدای دلواپسان شنیده شد
مشکل فقط در افزایش سطح عمومی قیمت ها نیست. مشکل اینجاست که عملا به زمانی برگشتیم که برق و آب به دلیل عدم سرمایه گذاری قطع شده بود. توقف برق و گاز برای کشوری که سال ها در این زمینه تلاش می کند مشکلی نیست که بتوان به راحتی از کنار آن گذشت. این وضعیت صدای دلواپسان را بلند کرده است. روز گذشته اسحاق جهانگیری، معاون اول روحانی با اشاره به شرایط کشور در فصل سرما و آلودگی هوا، گفت: برخی به جای رسیدگی به ریشه مشکل و رفع ریشه آن، طبق معمول سعی در محکومیت یکدیگر دارند. این کلمات تمام شده اند و زمان آن است که تصمیمات سخت بگیریم. امسال قطعی گاز در فصل سرما به خانه های مردم رسید. اسناد تهیه شده نشان می دهد که این بحران سال به سال عمیق تر می شود. راه حل تنها به توسعه ظرفیت های تولید و در عین حال مدیریت مصرف بستگی دارد و اجرای آن مستلزم دسترسی به فناوری های پیشرفته و سرمایه گذاری چند صد میلیارد دلاری در بخش های نفت، گاز و برق است. همچنین علی ربیعی، سخنگوی دولت روحانی با بیان اینکه سالانه 750 هزار نفر وارد بازار کار می شوند، گفت: نمی دانم ایجاد یک میلیون شغل (ادعای دولت) از کجاست. ارقام مرکز آمار نشان می دهد که ما در سال منتهی به تابستان 1401 حدود 373000 شغل داشته ایم که بخش قابل توجهی از آنها غیررسمی بوده و 100000 شغل از بین رفته است. وی به ریشه های اعتراضات اخیر پرداخت و در خصوص زنان گفت: نرخ مشارکت اقتصادی زنان در سال 1390 دوازده درصد بوده است. مشارکت اقتصادی زنان در سال 1998 به 17 درصد رسید و امروز این رقم به 13 درصد کاهش یافته است. زنان در زمینه های آموزشی و بهداشتی توانمند شدند. در حوزه سیاست خارجی باید از رفتار تنش‌آمیز پرهیز کنیم و در مسیر توسعه جهانی قرار بگیریم.
بازی شروع شده است
اتفاقات اخیر در کشور باعث شده تا منتقدان دولت از اظهار نظر در مورد شرایط سیاسی و اقتصادی کشور خودداری کنند و بیشتر درباره ریشه های حوادث کشور اظهار نظر کنند و هشدارهایی در این زمینه صادر کنند، اما کاهش به نظر می رسد التهاب عمومی وضعیت را تغییر می دهد، زیرا هر از چند گاهی قلم منتقدی را به دست می گیرند یا درباره شرایط کشور سخنرانی می کنند و انتقادات جدی را وارد می کنند که پاسخ منطقی از سوی دولت نمی شود. فرآیند تصمیم گیری قوه مجریه کشور. بنابراین به نظر می رسد کار نقد دولت آغاز شده و از این پس شاهد انتقادات جدی دولتمردان سابق، اصلاح طلبان و اصولگرایان معتدل به دولت خواهیم بود. شاید شرایط به همراه تنش های ماه های قبل توانست دولت را از انتقاد منتقدان دور کند اما این دوری در واقع منجر به انتقاد منطقی و دقیق از رفتار اقتصادی دولت و تصمیمات سیاسی اعضای هیات رئیسه شد. . جهانگیری از روز گذشته این مسیر را آغاز کرد و علی ربیعی نیز در این ارتباط فعال بود. عباس آخوندی نیز ماه ها انتقاد از تصمیمات اقتصادی دولت را آغاز کرد. این احتمال وجود دارد که در هفته های آینده کابینه شیخ الوزیره روحانی، زنگنه وارد انتقاد از سیاست های حوزه انرژی شود. البته نوبخت نیز چندی پیش درباره ادعای خالی بودن خزانه صحبت کرد و از خالی نبودن خزانه خبر داد و روحانی نیز با کنایه از واگذاری صندوق توسعه ارز با میلیون ها دلار ارز به دولت سیزدهم خبر داد. .
وقتی ظریف وارد گود می شود!
واقعیت این است که ریشه مشکلاتی که دولت با آن دست به گریبان است را باید در گره کور روابط خارجی خلاصه کرد. به برجام برنگردیم. این بسیار پسندیده است که دولت تلاش کند بدون نفت کشور را اداره کند و مایحتاج مردم را حتی گران تامین کند، اما دولت تحت فشار و سوال افکار عمومی است زیرا آحاد جامعه می دانند مشکل اصلی چیست و در حالی که کوه از جاده توسعه کشور برداشته نشود. مشکل حل نخواهد شد. اروپایی ها که به ترامپ اجازه ندادند در دولت روحانی سازوکار ماشه علیه ایران را فعال کند، امروز در مقابل ایران و در جبهه صهیونیست ها و آمریکایی ها ایستاده اند. فرصت استفاده از ظرفیت اروپایی ها در این دولت از دست رفته است. به نظر می رسد این موضوع باید توجه دولت را به خود جلب کند. تنها یک نفر می تواند با ادبیات صلح طلبانه و دلسوزانه و در نظر گرفتن منافع آن دولت و منافع ملی به کمک دولت برسد. آن مرد کسی نیست جز محمدجواد ظریف. او با مهارتی که در روابط بین الملل دارد می تواند برای دولت مفید واقع شود، باید دید ظریف از زندگی خصوصی خارج می شود یا قصد دارد فعلا به نامه های آخوندی به مقامات ارشد یک کشور بسنده کند.