محمد درویش می گوید: کلانشهر تهران ملک شخصی شهردار نیست که علیرغم همه مخالفت ها در خصوص آسیب رساندن به فضای سبز و بوستان ها و پارک ها و پس از جمع آوری نرده های پارک کیطریه بر تصمیم خود اصرار دارد. به بهانه ساخت بنای فرهنگی نرده های پارک لاله ها را جابجا کرده است.
به گزارش تجارت نیوز، شهردار تهران از اواخر سال گذشته درصدد ساخت و ساز در باغ ها و بوستان های قدیمی این کلانشهر بوده است. اینکه هدف از اجرای چنین برنامه ای چیست، سوالی است که شهردار باید پاسخ دهد.
ابتدا بحث ساخت مسجد در محوطه پارک کیثاریا مطرح شد و همین موضوع باعث اعتراض بسیاری از مردم، فعالان محیط زیست و حتی اعضای شورای شهر شد. نرده های نصب شده در پارک کیثاریا پس از این اعتراضات برچیده شد و خبرها حاکی از آن است که خیری که قصد تامین هزینه ساخت مسجد در این پارک را داشته از این پروژه کناره گیری کرده است.
اما با فاصله کمی دورتر، نرده های برچیده شده از پارک قیطریه به پارک لاله منتقل شد و این بار خبر ساخت بنای فرهنگی در پارک لاله رسید. در روزهای گذشته بارها مردم و فعالان محیط زیست در این پارک تجمع کرده و خواستار برداشتن نرده ها شده اند اما تاکنون هیچ واکنشی از سوی شهردار تهران صورت نگرفته است. اما مشکل اینجاست: آیا اصرار شهردار تهران بر ساخت و ساز در فضای شهری اقدامی برای نادیده گرفتن خواست مردم است یا قدرت نمایی؟
تهران شهر افسرده هاست
بر اساس تحقیقی که سال گذشته در مرکز پژوهش و برنامه ریزی تهران انجام شد و نتایج آن اوایل امسال منتشر شد، بیش از 99.7 درصد از مردم تهران در قید حیات نیستند. به عبارتی این آمار تعداد افراد افسرده این کلانشهر را نشان می دهد. بر اساس همین تحقیق عواملی که در این زمینه تاثیر زیادی دارند عبارتند از: وضعیت آشفته شهر، پارک ها، سطل های زباله، رواج خودروها و فقر شدید معابر برای توقف و پیاده روی شهروندان. حال در چنین شرایطی شهردار تهران به جای اینکه به فکر گسترش و افزایش فضای سبز شهر باشد، با طرح هایی که معلوم نیست در کجا بررسی و کارشناسی شده، سعی در تخریب معدود مناطق سبز از طریق ساخت و ساز دارد.
فاصله قابل توجه فضای سبز تهران با استاندارد جهانی
موضوع مهم دیگری که باید به آن پرداخته شود، فاصله قابل توجه بین فضای سبز تهران و کمک هر فرد به استانداردهای جهانی است. طبق آخرین استانداردهای بین المللی برای هر نفر باید 25 متر مربع فضای سبز در نظر گرفته شود. در کشور ما این رقم کمی بیش از 16 متر مربع است اما به تهران که می رسیم این فضا برای هر نفر به 2 متر مربع کاهش می یابد.
نادیده گرفتن خواسته اکثریت مردم در حوزه محیط زیست به یک عمل تاسف بار تبدیل شده است
محمد درویش، پژوهشگر محیط زیست در این باره به تجارت نیوز گفت: متاسفانه برخی اقدامات مسئولان باعث از بین رفتن اعتماد عمومی جامعه می شود. در واقع نادیده گرفتن خواسته اکثریت مردم از سوی مسئولان به ویژه در حوزه محیط زیست به امری ناگوار تبدیل شده است.
به نظر می رسد شهردار تهران می خواهد اندک فضای سبز باقی مانده در این کلانشهر مه آلود و پر ترافیک را از بین ببرد.
وی ادامه می دهد: زمانی که بحث ساخت مسجد در پارک قیطریه مطرح شد، کمپینی که برای جلوگیری از آن راه اندازی شد، موفق بود، اما به نظر می رسد شهردار تهران می خواهد در این دود و ترافیک، اندک فضای سبز باقی مانده را از بین ببرد. یک کلان شهر شلوغ
این پژوهشگر محیط زیست ادامه می دهد: در ابتدا باید گفت که کلان شهر تهران ملک شخصی شهردار نیست که با وجود همه مخالفت ها در زمینه آسیب رساندن به فضای سبز و پارک های شهر همچنان اصرار دارد. تصمیم خود در پشت نرده های پارک قیطریه جمد به بهانه ساخت بنای فرهنگی این نرده ها را به پارک لاله منتقل کرد.
آیا واقعا در تهران فضای خالی برای ساخت بنای فرهنگی و مسجدی وجود ندارد که باید حریم فضای سبز کوچک شهر را زیر پا بگذارد؟
درویش در پاسخ به این سوال که هدف شهردار از ارائه چنین طرح‌ها و برنامه‌هایی چیست، توضیح داد: این سوالی است که باید از خود شهردار پرسیده شود. البته سوال دیگری که مطرح می شود این است که آیا واقعا در تهران فضای خالی برای ساخت بنای فرهنگی و مسجدی وجود ندارد که باید وارد فضای سبز کوچک شهر شود؟
شورای شهر نباید در مقابل توسعه در مناطق سبز منفعلانه عمل کند
محمد درویش در بخشی دیگر از سخنان خود با اشاره به وظیفه شورای شهر در کنترل و نظارت بر رفتار شهرداری گفت: اعضای شورای شهر نباید در این زمینه منفعلانه عمل کنند. در حال حاضر تعداد زیادی از اعضا با این طرح شهردار موافق نیستند و تنها طرفدار آن رئیس شورای شهر است اما نباید منافع مردم فدای منافع شخصی افراد شود. “
و می افزاید: امروزه زندگی به آپارتمان نشینی تبدیل شده است و کمتر جای مناسبی برای استراحت و آرامش برای کودکان، مادران و مستمری بگیران وجود دارد. اگر بخواهیم پارک ها را با سازه های مختلف بپوشانیم، فضای مناسب کمتری برای این دسته از افراد وجود خواهد داشت و مورد دیگر ایجاد شهرهای بازی یا مجموعه های بازی در داخل پارک هاست که یکی از آنها را در منطقه 4 شاهد بودیم. این مشکلات باعث نارضایتی شهروندان ساکن در محیط پارک ها شده است زیرا این مشکلات باعث ایجاد صدا و اختلال صدا می شود.
آیا امکان جابجایی درختان وجود دارد؟
احمدرضا محرابیان، گیاه شناس و عضو هیئت علمی دانشگاه شهید بهشتی، در تشریح روند جابجایی درختان و استرس هایی که گونه های گیاهی در هنگام جابجایی ممکن است با آن مواجه شوند، می گوید: گونه های درختی گونه های حساسی به جابجایی و تغییر هستند. این گونه‌ها در محیطی که استقلال پیدا می‌کنند، با ویژگی‌های محیط سازگار و سازگار می‌شوند و تغییرات و دگرگونی‌هایشان بر آنها تأثیر می‌گذارد.
وی ادامه می دهد: در بحث جابجایی درختان در سرتاسر دنیا، برخی از شرکت ها در این کار تخصص دارند، به گونه ای که با استفاده از توری های مخصوص و تحت شرایطی، بدون نیاز به هیچ گونه مشکلی، منطقه ای که ریشه درخت در آن قرار دارد را کاملا حذف می کنند. ریشه ها در معرض هوا قرار دارند و چوب تحت کشش است، انتقال را با استفاده از شیرهای مخصوص انجام می دهند. بدون شک اگر این کار بدون اقدامات لازم انجام شود، می تواند به درخت آسیب برساند و حتی در نهایت منجر به از بین رفتن درخت شود».
محرابیان توضیح می دهد: تا جایی که من اطلاع دارم هیچ شرکتی در کشور وجود ندارد که به این شکل فعالیت کند و واگذاری درختان در کشور به تعداد معینی از درختان کهنسال محدود می شود. در این فرآیند هر چه درخت جوانتر در مرحله نهال باشد، با توجه به اینکه انبساط ریشه کمتر است، تنش کمتری را تحمل می کند و این عملیات موفقیت آمیزتر است. «بی شک برای درختان کهنسال باید مکانیسم سخت تری را گذراند.
این گیاه شناس درباره زمان جابجایی درختان نیز می گوید: معمولاً برای هرس و جابجایی درختان این کار زمانی انجام می شود که درخت در کمترین حالت فعالیت و به اصطلاح خوابیده باشد یعنی از اواسط پاییز تا اواخر زمستان. ” در دنیا درختان با علامت مشخص می شوند و حتی حساسیت های این درختان نیز در این علائم ذکر شده است. بر این اساس، انتقال درختان کار غیرممکن نیست. اما باید با ملاحظات، مقررات و استانداردهای خاصی انجام شود.»