حکومت واحد در مسیر انشعاب

حکومت واحد در مسیر انشعاب

محبوب اما

این از محاسن شیخ ماست…! محمد باکر کلیباف دیروز در بهارستان گفت: افتخار مجلس این است که این شرایط دلاری را پیش بینی کرده و بسته پیشنهادی کمیسیون اقتصادی ۴۰ روز پیش به دولت و رئیس جمهور منتقل شد.

و افزود: ما کار خود را انجام داده ایم و به کار خود ادامه می دهیم و اگر دولت همفکری از مجلس بخواهد اشکالی ندارد و کمک می کنیم.

از این اظهارات رئیس مجلس در زمان گرانی دلار، به نظر می رسد یا قصد دارد بگوید مجلس انقلاب چنان چشم سوم و دانش اقتصادی و قدرت تحلیل دارد که وضعیت این روزهای بازار را از چهل روز دید. قبل و حتی بسته پیشنهادی را هم برای این کار تدارک دیده بود، اما اگر دلار امروز حدود 60 هزار تومان است، ناشی از بی تفاوتی دولت است!

یا نقش نوستراداموس و نبوت مجلس را در تخصیص وظایف حکومت واحد برگزید و تقصیر زد و خوردها و انشقاق ها را به گردن میدان عمل دولت انداخت و قیمت دولت را نوشت.

البته از نظر قیمت دلار و سکه و آشفتگی بازار، پیشگویی فرضی مجلس ارزش فخر فروشی ندارد. زیرا از تلاش فردوسی و دلالان بازار تهران مشخص است که این جهش ها و جهش های ناگهانی ارز و طلا را بسیار دقیق تر و شفاف تر از آقایان مجلسی پیش بینی کرده اند و این نوع پیش بینی ها اگر افتخاری باشد برای آنهاست. !

با این حال، مجلس انقلابی زمانی می‌توانست ادعای شکوه کند که در سایه حاکمیت واحد و هماهنگی با دولتی که با آن «یک» است، جلوی دلار افسارگسیخته را گرفت، زیرا در ابتدای کار لقمه‌های شعار اقتصادی داد. با این حال اکنون سکه های بیش از 30 میلیون و دلاری حدود 60 هزار تومان جایی برای افتخار باقی نمی گذارد.

عمر قانون واحد چقدر است؟

تابستان سال گذشته که تب حکومت یکپارچه داغ بود، امیرحسین قاضی زاده هاشمی که نماینده بود و سپس کاندیدای ریاست جمهوری شد و بعد رئیس بنیاد شهید و امور ایثارگران میز حکومت واحد شد، این ایده را مطرح کرد که « کشور باید 10 سال توسط یک جناح اداره شود.

استدلال ایشان این بود که کشور برای ایستادگی باید حداقل 10 سال مبارزات را کنار بگذارد و سپس نهادهای دموکراتیک بازگردند و جریان های سیاسی احیا و به قدرت برگردند.

بنابراین بدون توجه به سیستم قضایی که اساساً جدا است. مجلس انقلابی در یکپارچه ترین حالت در چهل سال اخیر تشکیل شد. در دولت رئیسی خبری از تحقق وعده کابینه چندحزبی نبود و این یکدستی به حدی است که حتی شامل شهرداری ها و شوراهای شهر نیز می شود.

با وجود این همه یکنواختی، در حالی که تنها یک سال و نیم از 10 سال پوشش قاضی زاده هاشمی می گذرد. وضعیت اقتصادی، اجتماعی، سیاسی و فرهنگی در هیچ یک از دوره های قبل بی سابقه بوده و این سوال را مطرح می کند که اگر نتیجه حاکمیت یکسان پس از یک سال و نیم اینگونه باشد، 10 سال دیگر چگونه خواهد بود؟!

از اظهارات روز گذشته رئیس مجلس در جریان گرانی دلار، به نظر می رسد یا قصد دارد بگوید مجلس انقلاب چنان چشم سوم و دانش اقتصادی و قدرت تحلیل دارد که از چهل سالگی وضعیت این روزهای بازار را دید. روزها پیش و حتی بسته پیشنهادی را برای این کار آماده کرده است، اما اگر امروز دلار حدود 60 هزار تومان است، به دلیل بی تفاوتی دولت است!

فاجعه ای که منجر به یکنواختی ارز شد

از سوی دیگر، هر چه گره ها بیشتر به هم می ریزد، اختلافاتی که سعی می شود به بهانه حکومت داری یکپارچه پنهان شود و اختلافاتی که باید با استقرار حکومت واحد کنار گذاشته می شد، بیشتر ظاهر می شود و به انشعاب می انجامد. جریان غالب.

درست یک سال پیش در اسفند ماه سال گذشته مجلس به درخواست دولت مبنی بر «حذف ارز ترجیحی» رأی مثبت داد. ارز 4200 تومانی به دلیل ادعای فساد، رانت و نپذیرفتن سامانه چند نرخی ارز لغو شد.

شمس الدین حسینی، عضو کمیسیون اقتصادی مجلس، این مصوبه را زمینه ساز اصلاح نظام ارزی دانست و گفت: وزیر جهاد کشاورزی به صراحت اعلام کرده که مسئولیت حذف ارز ترجیحی را بر عهده می گیرد.

چند ماه بعد، مهرداد گودرزوند چگینی، عضو کمیسیون برنامه و بودجه یادآور شد که حذف ارز ترجیحی به درخواست دولتمردان انجام شده و مجلس با شرایطی از جمله صدور فاکتور الکترونیکی با آن موافقت کرده است. .

اما با گذشت زمان نه خبری از کاتالوگ الکترونیکی بود و نه بازگشت قیمت ها و در حوزه کاری وزیر جهاد کشاورزی که مسئولیت حذف ارز ترجیحی «پیاز» را بر عهده گرفت. اخیرا خبرساز شد

محمدجواد ایروانی، یکی از اعضای شورای امکان سنجی روز گذشته در واکنش به قیمت پیاز نوشت: ما پیاز را به ایران صادر می کنیم و از طرفی پیاز را با قیمت های بالا برای مردم وارد می کنیم. این پدیده عجیبی است!

عباس عبدی در پاسخ به آن نوشت: «عجیب نیست، در این ساختار کاملاً عقلانی است. پیاز را کیلویی 1 دلار صادر کنید و همان پیاز را کیلویی 1.2 دلار وارد کنید، برنده می شوید. از آنجایی که یک دلار صادراتی 56 هزار تومان و 1.2 دلار وارداتی 34 هزار تومان است، مابه التفاوت سود است. البته از جیب مردم و از دست دادن هزینه های حمل و نقل و…”

با این حال، مجلس انقلابی زمانی می‌توانست ادعای شکوه کند که در سایه حاکمیت واحد و هماهنگی با دولتی که با آن «یک» است، جلوی دلار افسارگسیخته را گرفت، زیرا در ابتدای کار لقمه‌های شعار اقتصادی داد. اکنون سکه های بیش از 30 میلیون و دلار حدود 60 هزار تومان جای افتخاری باقی نگذاشتند.

با رضایت یا همدستی؟

وقتی مجلس به ارز ترجیحی رأی مثبت داد، اتحاد بیشتری با دولت داشت. حالا بعد از یک سال تنش به حدی بالا رفته که همه به گردن دیگری می اندازند. دولت مجلس را متهم می کند که بسیاری از برنامه ها و مصوباتش غیرعملی است و مجلس نیز دولت را به انفعال و بی توجهی به مصوبات متهم می کند و حول و حوش همین اختلافات است که تیتر دیروز خبرگزاری دولت علیه مجلس منعکس شد.

ایرنا با تیتر «مجلس در خدمت کاخ نشینان» از مصوبه مجلس برای حذف بند مربوط به مالیات ویلاهای بالای 20 میلیارد تومان در لایحه بودجه انتقاد کرد. هر چند مجلس تاکید کرد که این بند حذف نشده و برای رفع ابهامات به کمیسیون تلفیق ارجاع شده است، اما تیتر ایرنا برای مجلس بیانی از اختلافات دو مرجع است.

برخی از نمایندگان مردم هر از چند گاهی تلاش می کنند تا وزرا را استیضاح کنند تا مجلس خودی نشان دهد و به جای وحدت، شریک تنبلی و ناکارآمدی دولت تلقی نشود اما لابی های پشت پرده دولت وحدت اجازه استیضاح را نمی دهند.

بخشی دیگر از درگیری ها به فشار نمایندگان مردم برای انتصاب در حوزه های انتخابیه برمی گردد. موضوعی که چندین بار سران دولت رئیس جمهور به طور صریح یا پنهان درباره آن رجزخوانی کرده اند و در نهایت آش چنان شور شده است که هفته گذشته گزارش شد شورای نگهبان برای سه نماینده آمل، ساری و تنکابن کارت صادر کرده است. تداخل در موارد اخراج و نصب داده های زرد!

با توجه به این تفاسیر، به نظر می رسد یک دست دادن یکسان دولت در جلوگیری از استیضاح خودسرانه مؤثر باشد. اما نه برای نجات از سیاهچاله های اقتصادی!

دیدگاهتان را بنویسید