ریل رشت-کاسپین به طول 37 کیلومتر با وام بالغ بر 35 هزار میلیارد ریال ساخته شده و ارزش روزانه آن 60 هزار میلیارد ریال برآورد شده است. این پروژه ریلی آخرین بخش از کریدور ریلی دریا-دریاست که بنادر جنوب کشور را به بنادر شمال در استان گیلان متصل می کند و فرصت تبادل محموله های مختلط از طریق ایران برای منطقه را فراهم می کند.
این پروژه ریلی که به عنوان آخرین قطعه از پازل کریدور شمال – جنوب در حالی مورد استفاده قرار گرفت که شهید آیت الله سید ابراهیم رئیسی در این مراسم ملی غایب بود.
بهره برداری از پروژه راه آهن رشت – خزر که سال هاست اهالی گیلان در انتظار آن بودند، می تواند معیشت و اقتصاد استان و حتی کشور را به «اقتصاد ریلی» در سطح بین المللی پیوند دهد.
پروژه راه آهن رشت به دریای خزر با توجه به موقعیت استراتژیک ملی و بین المللی خود می تواند تحولی در تجارت کشور و منطقه خاورمیانه باشد. همانطور که آمار نشان می دهد؛ عملیات اجرایی پروژه راه آهن رشت – خزر در سال 1384 آغاز شد، اما از سال 1384 تا 1387 در مدت 13 سال تنها 3 درصد پیشرفت کرد و بیشتر کار آن در سال 1387 آغاز شد. پیشرفت 3 درصدی رها شد و دولت تدبر و امید» امیدها به اجرا و تکمیل این پروژه مهم را زنده نکرد تا اینکه دولت سیزدهم مردمی روی کار آمدند، روند اجرایی پروژه راه آهن رشت-کاسپین همگام با سایر پروژه ها باقی ماند. میراث دولت های گذشته «شتاب» شد و حالا با حضور مقامات ارشد ایران و روسیه مورد بهره برداری قرار می گرفت.
بهره برداری از خط ریلی رشت – خزر زمینه ساز توسعه روابط اعضای اوراسیا و کشورهای حاشیه جنوبی خلیج فارس و یکی از مهمترین شاخص های تحقق سیاست مشترک مقاومت است. اقتصاد در حوزه مناطق آزاد
شنیدن سوت قطار رشت – کاسپین در گیلان; ما شاهد اتصال دو دریای شمال و جنوب ایران خواهیم بود و این مهم می تواند اقتصاد بیمار گیلان را از طریق روابط تجاری، ترانزیت کالا و صادرات ماهی و محصولات کشاورزی التیام بخشد و فشار روانی ناشی از چالش های اقتصادی را نجات دهد. چالش های مربوط به معیشت و حتی این پروژه، زخم عظیم اقتصادی همسایگان خزری و اوراسیائی و دوستان اروپایی دور و نزدیک را ترمیم خواهد کرد.
