به گزارش خبرنگار سیاسی خبرگزاری موج
نیچروان ادریس مصطفی بارزانی رئیس اقلیم کردستان عراق روز دوشنبه 27 اردیبهشت در راس هیاتی بلندپایه و پس از نزدیک به 3 سال به ایران سفر کرد. وی در این سفر با مقام معظم رهبری، رئیس جمهور و وزیر امور خارجه کشورمان دیدار و گفتگو کرد.
سفر بارزانی به تهران در شرایطی انجام شد که هر دو کشور موارد مهم «سیاسی-امنیتی» و «اقتصادی-تجاری» را برای بحث و رایزنی روی میز دارند. از این رو بارزانی به منظور رسیدگی به مهمترین مسائل منطقه و گسترش روابط تهران و اربیل به ایران رفت. از سوی دیگر این سفر نشان می دهد که اتفاقات جدی در اقلیم کردستان در حال رخ دادن است که مستلزم رایزنی بین اربیل و اربیل است. تهران. همچنین به نظر می رسد که سفر اردوغان به عراق که هفته گذشته انجام شد نیز کاتالیزوری برای حضور بارزانی در ایران بوده است.
با در نظر گرفتن این پیشینه ها، سوال کلی این است که چرا تقویت روابط جمهوری اسلامی ایران و اقلیم کردستان اهمیت دارد؟
پاسخ به این سوال در دو بخش است: دلایل اقتصادی و تجاری. احتمالا دلایل سیاسی
این منطقه با توجه به 120 کیلومتر مرز مشترک ایران و اقلیم کردستان دارای کانال های رسمی و گمرکی است که نقش مهمی در معیشت و اقتصاد مردم منطقه دارد. ساماندهی و افزایش این پایگاه های رسمی با همکاری دو کشور می تواند کاهش یابد کالاهای قاچاق در قالب کوله پشتی برای افزایش اشتغال رسمی و پایدار برای جوانان این منطقه. همچنین درآمد مالیاتی دولت ها را افزایش می دهد. بنابراین هرچه همکاری و روابط اربیل و تهران قویتر باشد، شکلدهی به جریان تجاری-مالی در مرزهای مشترک آسانتر و بهتر خواهد بود.
علاوه بر این، پتانسیل بانکی و مالی اقلیم کردستان یک دورگذر است تحریم کردن و تسهیل مبادلات اقتصادی ایران. این امر می تواند بدون ایجاد مشکلات اقلیمی بین المللی و در چارچوب روابط تجاری دوجانبه انجام شود.
همچنین اقلیم کردستان فرصتی برای توسعه صادرات ایران محسوب می شود. مراکز تجاری و صنعتی در این منطقه میدان حضور تجار، مهندسان و فناوران ایرانی است. قابل ذکر است که ترکیه در حال حاضر تلاش زیادی برای فتح این بازار دارد. بنابراین توافقات سیاسی بین تهران و اربیل می تواند ایجاد بازار کار را برای شرکت ها و کارشناسان ایرانی در اقلیم کردستان تسهیل کند.
در حوزه مسائل امنیتی نیز تقویت روابط دوجانبه باعث کاهش تهدیدات مرزی ایران می شود. رئیسی در این خصوص در دیدار با بارزانی تاکید کرد: ایران هیچ مانعی برای گسترش همکاری های اقتصادی و روابط تجاری با اقلیم کردستان ندارد و مرزهای طولانی دو کشور را فرصتی ارزشمند برای ارتقای سطح روابط می دانیم، اما امنیت اساس و اساس هر نوع همکاری است.» و گسترش تعاملات».
در حال حاضر گروه های تروریستی و تجزیه طلب در اقلیم کردستان علیه تمامیت ارضی ایران فعالیت می کنند. در این راستا تهران سعی کرد با توافقاتی از طریق بغداد این مشکل را حل کند. قرارداد همکاری امنیتی مشترک ایران و عراق در 28 مارس 1401 بین محمد شیعه السودانی نخست وزیر عراق و علی شمخانی دبیر وقت شورای عالی امنیت ملی جمهوری اسلامی ایران و قاسم الارجی امضا شد. مشاور امنیت ملی نخست وزیر عراق. “حذف گروههای تروریستی از مناطق نزدیک به مرزهای جمهوری اسلامی ایران، «انتقال آنها در عمق خاک عراق در اقلیم کردستان جمهوری عراق» و «تلاش برای خلع سلاح آنها» از جمله محورهای جک ایران است. امنیت عراق
بنابراین سفر بارزانی به تهران می تواند فرصتی برای اجرای دقیقتر این توافقنامه امنیتی باشد. زیرا منطقه ای که در این قرارداد به آن اشاره شده، اقلیم کردستان است. بنابراین، بهبود روابط با اربیل امکان پیشرفت در توافق را تسریع می کند. در این راستا، جمهوری اسلامی ایران ممکن است از بارزانی بخواهد که قبل از هر اقدامی از اقدامات بعدی گروه های تجزیه طلب جلوگیری کند، با جذب آنها و دستگیری عناصر تروریستی برخورد کند.
یکی دیگر از نکات امنیتی در اقلیم کردستان جلوگیری از عملیات اسرائیل در آن منطقه علیه ایران است. ما با جمهوری آذربایجان هم همین مشکل را داریم. اسرائیل نشان داده است که از روابط تجاری و سیاسی خود با کشورهای اطراف ایران علیه جمهوری اسلامی در قالب جاسوسی استفاده می کند. بنابراین رایزنی ها و تقویت همکاری ها با اقلیم کردستان می تواند مانعی بر سر راه اسرائیل باشد که امیدوار است در مرزهای غربی ایران جای پایی پیدا کند.
با این تفاسیر، جمهوری اسلامی ایران به همان اندازه که برای دولت عراق ارزش قائل است و روابط نزدیک با آن کشور را در سیاست خارجی خود در اولویت قرار می دهد، باید به روابط خود با اقلیم کردستان نیز در چارچوب قانون اساسی عراق نگاه راهبردی داشته باشد. . پیوندهای فرهنگی، زبانی و تمدنی اقلیم کردستان و ایران می تواند این روابط را تسهیل کند. با توجه به مبانی مشترک زبان فارسی و کردی می توان منطقه کردستان را در حوزه تمدنی ایرانی تعریف کرد. چنین دیدگاهی باید جایگزین دیدگاه امنیت اقلیمی شود. به این ترتیب روابط تجاری دوجانبه توسعه می یابد و به موازات آن تهدیدات علیه امنیت و سرزمین ها به میزان قابل توجهی کاهش می یابد.
