با یک یا دو، دو یا چهار می توان به این نتیجه رسید که نسبت آینده سازان این کشور باید بیشتر از هر گروه دیگری باشد، اما در واقع این سوال برای تصمیم گیرندگان مهم نیست. کسانی که فرزندان ما را بزرگ می‌کنند و آینده کشور را می‌سازند، همیشه در انتهای صف هستند، آنقدر که چیزی به آنها دست نمی‌دهد. بدتر از همه انتقادهایی که دارند، فقط صدای کوچکی ممکن است به گوش عده ای برسد، البته شاید هم نه.
پشت وعده کارمندان
هنوز فراموش نشده است که مهرماه سال گذشته رضا مراد صحرایی وزیر آموزش و پرورش وعده پرداخت کمک به حساب معلمان را داده بود که محقق نشد. آقای وزیر سپس در مراسم امضای تفاهم نامه بین وزارت آموزش و پرورش و وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی گفت: تعاونی های معلمان را فعال می کنیم و در این رابطه به دنبال تشکل اجتماعی معلمان نیز خواهیم بود. فعال‌سازی تعاونی‌های دانش‌آموزی نیز توسط معاونت آموزشی رصد می‌شود. در نهایت در اسفندماه سال گذشته بار دیگر علی فرهادی، سخنگوی وزارت آموزش و پرورش به «جوان» گفت: رفاه معلمان در سال جاری تامین می‌شود. بودجه 1403 و قرار است در سال آینده شامل رفاه معلمان شود اما تاکنون محقق نشده است.به همین دلیل معلمان نه تنها از نبود امکانات رفاهی بلکه از وعده های سنگین آموزش و پرورش ناراحت هستند مقامات
برخی از معلمان از تبعیض آشکار بین آنها و سایر مقامات دولتی شکایت دارند. آنها می گویند در حالی که کارمندان بسیاری از ارگان های دولتی در بسیاری از مناسبت های مذهبی و اعیاد کمک هزینه نقدی و غیر نقدی دریافت می کنند، هیچ یک از این کمک ها شامل فرهنگیان نمی شود، به جز مبالغ ناچیزی که طی دو سال گذشته تحت عنوان هدایای روزانه به آنها واریز شده است. حساب آنها، آنها هیچ آسایش دیگری نداشتند. عده ای دیگر که سرپرست خانواده هستند و حقوقشان کفاف زندگی شان را نمی دهد، جلوی زن و بچه شان از شرمندگی شان حرف می زنند و می گویند که اگر نباید پولی به حسابشان واریز می شد، پس چرا سخنگوی وزارت امور خارجه. وزارت آموزش و پرورش وعده می دهد و آنها را در انتظار نگه می دارد؟
یکی از معلمانی که از نبود امکانات رفاهی گلایه داشت به جوان گفت: تنها راه این است که اگر مسئولان تصمیم بگیرند خودشان را جای ما بگذارند، ببینند که این وضعیت معیشتی و سختی زندگی را نباید برای رفاه هزینه کرد. امروز و فردا.» آنها باید به روشنی و روشنی به این سؤال پاسخ دهند که تفاوت معلمان و کارمندان دولتی که هنوز رفاه نگرفته اند چیست؟
معلم دیگری با اشاره به مشکلات اقتصادی موجود مطالبه خود را مطرح می کند: درک روزهای سختی که معلمان می گذرانند کار سختی نیست، کمتر کسی است که نداند مشکلات اقتصادی زندگی همه فقرا را تحت تاثیر قرار داده است. و طبقات متوسط جامعه معلمان نیز از این قاعده مستثنی نیستند. وقتی مناسبتی پیش بیاید، این گروه خانواده های خود را شرمنده می کنند.»
معلم دیگری نیز در این رابطه اظهار داشت: این بار پرداخت مزایای معلمان دروغ بود، عید سعید فطر آمد و مزایا به معلمان پرداخت نشد، اما سوال ما از مسئولان این است که اگر مزایا برای معلمان نباشد. معلمان، در مورد خودتان چه خواهید گفت؟” LT است؟!” و ادامه می‌دهد: مدت‌هاست که مسئولان آموزشی امید ما را ناامید کرده‌اند، تا زمانی که وزارت آموزش و پرورش به این رویه ادامه دهد، نه معلمان زندگی خوبی خواهند دید و نه کشور به سمت توسعه پیش خواهد رفت، بنابراین تا دیروقت اگر این اتفاق نیفتاده است، باید فکر کرد.»
ما در حال مذاکره هستیم!
حالا اکثر معلمان یک سوال مشترک دارند که چرا مزایا به حساب آنها واریز نمی شود؟ در همین رابطه علی فرهادی، سخنگوی وزارت آموزش و پرورش به جوان گفت: درخواست ما از سازمان برنامه و بودجه این است که معلمان نیز مانند سایر کارکنان دولت از مزایای اجتماعی برخوردار شوند. لغو شده است، بنابراین در دستور کار ما قرار دارد و در حال مذاکره در مورد آن هستیم.» این به معنای انتظار دوباره، انتظار برای حق است که قانونی است، اما معلوم نیست معلمان چه زمانی می توانند خودشان از این حق قانونی استفاده کنند. باید منتظر مسئولین بود تا شاید بعد از نامه نگاری، تشکیل جلسات، ارسال بخشنامه و انصراف و … بالاخره تصمیم واریز سود به حساب آنها گرفته شود و معلوم نیست چه روزی است.
