روی سکه میدان دادن به خود صالحان است

قیام گروه واگنر در روسیه ثابت کرد که ضرب المثل ایرانی «چاقو دسته اش را نمی برد». با واقعیت همخوانی ندارد! زیرا روز شنبه، سرآشپز ویژه به حامی خود و گروه شبه نظامی که او فرماندهی می کرد، که قرار بود دست راست پوتین باشد، خیانت کرد. در طول جنگ در اوکراین، او علیه رئیس جمهور شورش کرد و او را اذیت کرد.

موضوع شورش داخلی گروه واگنر و مشکلات آن برای روسیه این روزها مورد توجه مردم ایران است و رسانه ها و برخی فعالان سیاسی را وادار به تحلیل این گروه تصادفی برای شبیه سازی خودسری ها و آتش علیه مقامات داخلی کرده است.

در اینجا چند نمونه آورده شده است:

روزنامه جمهوری اسلامی در این باره نوشت: شورش واگنر نشان داد که هیچ گاه نمی توان به قاتلان و اراذل و اوباش اعتماد کرد و پشتوانه واقعی حاکمان تنها مردم هستند، اما اسلحه، تانک و تجهیزات نظامی نیز اگر همراهی نشود، بی فایده است. حمایت مردم.» انجام نمی شود

روسوف و بی شرمی در دفاع از قدرت خارجی

احمد زیدآبادی همچنین با اشاره به اینکه همیشه داشتن جنگ خارجی و داشتن دشمن خارج از مرز منجر به همبستگی داخلی نمی شود، به موضع شورش واگنر اشاره کرد و نوشت: قیام ارتش مزدور واگنر علیه کرملین می تواند آغازی باشد برای گسترش نارضایتی از ادامه جنگ در اوکراین در میان مردم.روس را در نظر گرفت.

زیدآبادی در کانال تلگرامی خود به موضوع روسوفیت برخی از بزرگان در دوران قاجار نیز اشاره کرد و توصیه کرد که از منشور منافع ملی به سیاست تعادل در غرب و شرق برگردند و تاکید کردند که حتی همان بزرگواران دوران قاجار چنان آشکارا و شرم آور بودند که به منافع یک کشور بیگانه اهمیت نمی دادند که امروز «برخی محافل و رسانه ها حتی شرم حفاظت از یک قدرت خارجی را فراموش کرده و در روشنایی رهبر قدرت های جهانی شده اند. روز سینچاک!” البته این برای افرادی مانند ترامپ و بایدن به همان اندازه که برای پوتین و شی جین پینگ شرم آور است!

هشدار برای روس های داخل سیستم

علی مطهری نماینده سابق و فعال سیاسی اصولگرا با هشدار به روس ها در ایران درباره حادثه واگنر نوشت: حادثه گروه واگنر در روسیه هشداری به روس ها در جمهوری اسلامی ایران است که منافع مردم ایران باید رعایت شود. با منافع روسیه و خودش مقایسه نشود خروج از ماجرای اوکراین. آنها باید بدانند که روسیه پشتوانه محکمی نیست و به سیاست «نه شرقی نه غربی» برگردند.

آیا ما درس می گیریم؟

سید عباس صالحی، مدیرمسئول این روزنامه نیز در واکنشی مشابه در توئیتر نوشت: «جماعت آتش به صلاحدید جنایتکاران، روزی آغوش خود را به جبهه می‌گشاید». این سنت تاریخ است. امروزه واگنر نمونه است. آیا ما درس می گیریم؟”

غرق شدن برخی رسانه ها

در نقش یک روسوفیل

با این حال نورنیوز وضعیت روسیه را عادی می داند و ماجرای گروه واگنر اغراق آمیز و اغراق در نافرمانی داخلی است.

کاهان پا به نقش روسوفیلی خود گذاشت و از رسانه هایی که خبر حمله واگنر به ارتش روسیه را منتشر کردند انتقاد کرد! روزنامه حسین شریعتمداری با فراموشی مشکل اصلی، آن را بهانه ای کرد تا توپخانه خود را علیه اصلاح طلبان و رسانه های منتسب به آنها بگشاید!

در بخشی از تحلیل کیهان آمده است: «طیف تندرو اصلاح‌طلب اینجا آنقدر از کینه‌های خود علیه ایران اسلامی و روسیه مست شده است که فکر می‌کردند گروهی از پیمانکاران نظامی با 25000 نیرو می‌توانند کار روسیه را تمام کنند و به ایران بیایند! سالیان متمادی استراتژی کشور در دست این خائن و وطن فروش بود».

نامه نیوز در واکنشی مشابه به کیهان به نقل از سید حسین نقوی، فعال سیاسی اصولگرا، نوشت: «در قیام واگنر دیدیم که اصلاح طلبان و منتقدان رسانه های داخلی حکومت خوشحال شدند. خوشحالی آنها انگار علیه دولت رئیس جمهور کودتا شده است!»

بدیهی است که تاریخ اکثر نظام های توتالیتر مانند روسیه این است که آنها حاضر نیستند به خواسته های واقعی مردم خود گوش دهند و گروه ها و انجمن های مردمی را تحمل کنند. به جای گروه های فشار که وظیفه آنها باید فشار از پایین به بالای هرم قدرت باشد، گروه های فشار قلابی ایجاد می شود تا در پس زمینه حوادث اعلام کنند که مطالبات مردم همان خواسته های رأس هرم قدرت است و گفتن! غافل از اینکه ترویج این نوع خودسری ها و بی قانونی ها ممکن است روزی رأس هرم را بگیرد. همان‌طور که در ماه‌های اخیر در ایران در ابعاد کوچک‌تر اتفاق افتاده است و جرقه‌ای از آن را اخیراً در مورد اختلال در برخی کنسرت‌ها – که مجوز وزارت رهبری یک دولت انقلابی اصولگرا را دارند، دیدیم.