ناصر ابراهیمی، سرمربی سابق پرسپولیس فکر می‌کند چند سالی است که بین فوتبال ایران و سایر تیم‌های آسیایی فاصله وجود دارد، بنابراین فکر می‌کند بعد از باخت پرسپولیس و حذف این تیم، نباید به سر او حمله کند. برونکو نداشته باشد، پس فکر می کند بهتر از سرمربی فعلی پرسپولیس نیست.
چرا پرسپولیس به الدحیل باخت و بعد حاشیه زیادی داشت؟
این را باید در نظر بگیریم که فوتبال ایران ده سال است که راکد است، به همین دلیل سال ها نه تیم ملی و نه تیم های باشگاهی نتوانسته اند کار خاصی انجام دهند و موفقیت هایی هم وجود دارد، این موقتی است. در مورد بازی پرسپولیس می‌خواهم بحثم را این‌طور شروع کنم و نمی‌خواهم پرسپولیسی‌ها با من قهر کنند، اما به عنوان فردی که سال‌ها فوتبال بازی کرده و بیش از سی سال در همه سطوح مربیگری کرده‌ام، می‌گویم. اینکه بازیکنان پرسپولیس بیشتر از فوتبالیست ها فوتبالیست دارند و به طور کلی توانایی های آنها به گونه ای نیست که بتوانند در زمینه های مهم کار کنند، بنابراین مربی را خراب می کنند. مثلاً در بازی با الدیل دیدیم که در حضور بیش از 70 هزار تماشاگر بازی را رها کردند. الان هم عده ای به سراغ برونکو رفته اند اما معتقدم برونکو چیزی جز یحیی ندارد و نباید بی جهت سرمربی ایرانی را بزنیم. من یک مثال خاص از این موضوع دارم. برانکو تیم پرسپولیس را به فینال آسیا رساند، یحیی هم با پرسپولیس همین کار را کرد یا یحیی قهرمانی سه گانه برونکو با پرسپولیس را تکرار کرد. به همین دلیل فکر نمی کنم برونکو چیز جدیدی برای پرسپولیس و فوتبال ما داشته باشد و برای بازی های آسیایی هم در تیم ملی ما موفق بود، مال گذشته است و حالا نمی تواند کار خاصی برای فوتبال ما انجام دهد. درست مثل کویروس. ببینید بعد از هشت سال که در آسیا نتوانسته کاری از پیش ببرد و حتی از گروه ما در جام جهانی صعود کرد، به کلمبیا، مصر و قطر رفت و در نهایت از قطر اخراج شد چون ثابت کرد. به همه که چیز خاصی برای اضافه کردن به فوتبال قطر ندارد. وقتی این سؤالات را کنار هم می گذارم، به این نتیجه می رسم که مردمی که پس از پیروزی یحیی را بت کردند و به او لقب امپراتوری دادند، نباید به سوی او بطری پرتاب کنند.
نظرتان درباره پرتاب بطری ها و برخی شعارهایی که علیه سرمربی و بازیکنان پرسپولیس داده شد چیست؟
به نظر من تقصیر یحیی نبود چون همه چیز را به بازیکنان گفته بود اما بازیکنان خوب به دستورات و درخواست های تاکتیکی او عمل نکردند و مهمتر از همه با وجود سانترها و موقعیت های زیاد نتوانستیم موقعیت های خود را به گل تبدیل کنیم و دوباره ، ضعف گلزنی ما را خیلی نگران کرده بود البته به یقین می گویم که اگر پرسپولیس جلو می رفت شانس قهرمانی و در نهایت یکی از تیم های عربستانی یا در نهایت شرق آسیا را نداشت. تیم می توانست قهرمانی را کسب کند. من معتقدم هیچ تیم ایرانی شانس قهرمانی در آسیا را ندارد زیرا بین فوتبال باشگاهی و ملی ما با توجه به رشد کشورهای عربی و آسیای شرقی با توجه به سرمایه گذاری آنها در فوتبال که از سال ها قبل شروع شده و به سرعت ادامه دارد، نمی توانیم راه رقابت با آنها به همین دلیل است که می گویم ما زیرساخت های فوتبالی نداریم و برخلاف گذشته که استعدادهای ناب زیادی داشتیم، دیگر بازیکنانی مثل علی کریمی، باقری، مهدوی کیا، ناصر محمدانی و استعدادهایی از این دست نداریم که در فوتبال ما زیاد بود. . ستارگانی که می توانستند در لحظات حساس به ما کمک کنند و حداقل حرفی برای گفتن با آنها داشته باشند، چرا که فوتبال ما از همین حالا فاقد چنین بازیکنانی است.
در مورد آشتی یحیی و مدیرعامل پرسپولیس که بعد از بازی با الدیل اتفاق افتاد، نظرتان چیست؟
این موضوع قطعا به نفع پرسپولیس خواهد بود اما یحیی در این شماره سوالات زیادی از جمله خرید باشگاه و بسیاری از حقایق دیگر را مطرح کرد که به اعتقاد من درست بوده است. همچنین باید بپذیریم که صندلی مدیریتی در پرسپولیس اصلاً ثابت نیست، شاید به این دلیل که در چهار دهه اخیر 24 بار مدیرعامل را تغییر داده ایم که البته من این را در نظر گرفتم از جمله رفتن مدیرعامل فعلی.
این یعنی مدیرعامل و مربی فعلی باید بروند، به نظر شما بهتر است؟
این اصلا نظر من نیست. یحیی باید بماند و امسال کارش را با پرسپولیس تمام کند زیرا هیچ مربی در این مقطع نمی تواند معجزه کند و تغییر سریع مدیرعامل در این مقطع اصلاً برای پرسپولیس خوب نیست و اگر قرار است کاری انجام شود باید بعد از پایان سال. فصل.