روز جدید محمد صالحی پور باورساد، دبیر انجمن صنفی کارگران بندرگاه امام و ماهشهر گفت: دلایل اعتراضات کارگران در پتروشیمی رجال در منطقه ویژه اقتصادی پتروشیمی بندرامام خمینی را بررسی و زمینه اعتراضات را در گفت‌وگو با خبرنگار ما تشریح کرد. انصاف نیوز.
صالحی پور باورساد می گوید: پس از گذشت 18 سال از ساخت این شرکت، پتروشیمی رجال از روز اول قرارداد کاری دریافت نکرده است. یعنی یکی از مصادیق تخلف ارائه نشدن کپی قرارداد کار است که باید در اختیار نیروها قرار می گرفت. قراردادها به صورت ماهانه و سه ماهه منعقد شد. این هم خلاف قانون و عرف بود، چون این نیروها خصلت کار مداوم دارند. بنابراین قراردادها چنین شرایطی داشتند و هیچ نسخه ای به کارگر داده نمی شد.
پتروشیمی رجال بسیاری از حقوق رایج و قانونی در منطقه را رعایت نمی کند. پس از این مدت، نیروها برای پیگیری مشکل خود به اتحادیه رفتند – پس از آزار و اذیت هایی که به جایی نرسید. آنها می خواستند دور هم جمع شوند که با ورود اتحادیه مانع شد و ما نامه نگاری را از سر گرفتیم. با توجه به عضویت این دوستان، اتحادیه می خواهد به این مطالبات و مشکلات پاسخ دهد.
وی افزود: متاسفانه باز هم برخورد مثبت و واکنش مفیدی از سوی کارفرما مشاهده نشد. تا اینکه هفته گذشته پس از تجمع در فرمانداری که فرماندار قول رسیدگی به آن را داده بود، متاسفانه با کارشکنی های مستمر کارفرما، تجمع نیروها در داخل شرکت آغاز شد؛ اما در صورت عدم وجود تجمعات در داخل شرکت، اقدام به تجمع نیروها شد. اکنون روز هفتم را می گذرانیم. در روز پنجم از ورود غیرقانونی نیروها به شرکت جلوگیری شد. پس از ایستادن نیروها در درب شرکت، رهبری با پلیس امنیتی تماس گرفت که نیروها مسیر حمل و نقل را بسته اند. اینکه پلیس امنیت بعد از حضور و اعزام یگان ویژه و اینکه با بدرفتاری نیروها را جابجا می کنند – تا زمانی که نیروها اصلاً راه را نبسته اند – ببینند که نه! کاملا خلاف واقع بود. سپس متأسفانه رئیس دادگاه بندر امام بدون انجام دستورات روز جمعه ناگهان وارد پرونده شد. او با تهدید و ارعاب نیروهایی مقابله می کند که راه به جایی نمی برد.
سپس سرویس‌های اطلاعاتی یک به یک با فعالان کارگری تماس گرفتند و آنها را تهدید و ارعاب کردند. چون حتی نماینده کارگران هم نیستند. باز هم این افراد دور هم جمع می شوند زیرا هیچ مشکلی حل نشده است. جالب اینجاست که در همان روزی که شرکت به دلیل صاعقه به مردم اجازه ورود نداد، دکل 70 متری آنها آتش گرفت و نیروها در زمان حادثه با وجود وجدان خشن و همت کارفرما وارد شرکت شدند. می سازند و اوضاع را امن می کنند.
متأسفانه روز بعد دادستان رئیس دادگاه را احضار کرد و علیه هشت نفر از اعضای این نیرو شکایت کرد. آنچه من گفتم دقیقاً خلاف قانون است، مانند به رسمیت شناختن مجامع مسالمت آمیز و مخالف رویکرد وزیر کشور برای اقناع و حل مشکلات و مطالبات. وزیر کشور گفت تا جایی که بتوانیم مطالبات را حل می کنیم و اگر نتوانستیم آنها را حل کنیم سعی می کنیم شاکیان را قانع کنیم. متأسفانه هیچ کدام از اینها اتفاق نیفتاد. نه جلسه ای با کارگران برگزار شد و نه اتحادیه به عنوان مشاور و حامی کارگران پذیرفته شد. این رویکرد و عدم همکاری با تشکل های کارگری با وجود نامه معاون وزیر کار از سال گذشته و کنوانسیون شماره 100 و ماده 131 قانون کار که تشکل ها را به رسمیت می شناسد، متاسفانه تشکل ها را به رسمیت نمی شناسند و اجازه ورود به آن ها را نمی دهند. این جلسات، کارگران در ملاقات با نماینده کارگر را تحت فشار قرار می دهند و فقط این مطالبات را سرکوب می کنند.
دبیر اتحادیه کارکنان بنادر ماهشهر و امام تاکید کرد: با این اقدام غیرقانونی محض این مسئولان این سیگنال را به جامعه می دهند که مدیران و مافوق به راحتی قانون شکنی می کنند. متأسفانه این موضوع جامعه خوزستان به ویژه ماهشهر را به این نتیجه رسانده است که نمی تواند مطالبات و مشکلات خود را در چارچوب قانون پیگیری کند، زیرا مدیران به هیچ وجه قانون را رعایت نمی کنند و باید مشکلات خود را چه به صورت رمزی و چه به صورت برخورد خشونت آمیز حل کنند. بین دو طرف حل شود. این امر باعث ایجاد ابهام و مغایرت با ادعای برخی مدیرانی می شود که «به ما حمله می کنند یا به سمت ما شلیک می کنند». اگرچه ما قبول نداریم که این برخوردها از سوی کارگران باشد، اما اگر هم باشد، نتیجه ناامیدی کارگران و جامعه از پیگیری قانونی مشکلاتشان است.
وی در پایان گفت: متأسفانه سازمان مناطق ویژه و آزاد تجاری که مسئولیت مناطق ویژه و آزاد تجاری را بر عهده دارد، با رعایت نکردن قانون و اعمال قانون کار، به رسمیت شناختن سازمان ها به نوعی در این مسائل سهیم است. حتی سالها پیش به نمایندگان کارگری دادیم، به سازمان کار در منطقه ویژه – که فقط باید در حوزه اشتغال فعالیت کنند – با رویکرد منفی مدیران شهری اختیاراتی غیرقانونی به آنها داده شد و باعث شرمساری مدیران شدند. علاقه ای به قانون ندارند و قانونگذار، مجری قانون، قاضی و قادر مطلق محسوب می شوند. بنابراین وقتی به مدیری تذکر می‌دهند یا می‌گویند این ماده برای کارگر است، از اینکه قانون‌گذاری آنها غیرقابل قبول است، ناراحت می‌شود. در حالی که انتظار دارند قشر کارگر 100% تابع قوانین این دوستان باشد.