شغل جدیدی که مسمومیت ها برای والدین ایجاد کرد!

مدیر مدرسه که صبح از این خبر نگران کننده مطلع شده بود، هنگام ناهار خسته شده بود و از دانش آموزان خواست که از کلاس به کلاس در حیاط بروند و در همان زمان از خانواده ها خواسته بودند که زود به مدرسه بروند و خوشبختانه آنجا را انتخاب کنند. خبر از مسمومیت و قدرت بود. خیالم راحت نبود اما نصف راه را رفته بودم که رسیدم، بچه ها مثل ما ترسیده بودند و نگران بودند، روز بعد خوشبختانه مدرسه تعطیل شد و پنجشنبه و جمعه بچه ها توانستند کمی استراحت کنند اما بحث در گروه والدین در مورد آنچه که باید انجام دهند ادامه دادند. شنبه ها از هر کلاس فقط سه چهار نفر به مدرسه می آمدند. اکثر والدین تصمیم گرفته اند فرزندان خود را به مدرسه نفرستند. می گویند از امسال دو هفته به دو هفته تعطیلات عید اضافه می کنیم و بعد تصمیم می گیریم. این هم به دلیل ترس و نگرانی است، اما تصمیم درستی نیست. ما والدینی که تصمیم گرفتیم بچه ها را به مدرسه بفرستیم، قرار گذاشتیم که به صورت شیفتی از مدرسه مراقبت کنیم. زمانی که هیچ کس مسئولیتی را بر عهده نمی گیرد، کاری جز مراقبت از فرزندانمان نمی توانیم انجام دهیم.

شغل جدیدی که مسمومیت ها برای والدین ایجاد کرد!

اینها اظهارات مادر نگران دانش آموز پایه نهم است که هنوز فرزندش را به دلیل گزارش مسمومیت از مدرسه نگرفته است، اگر کودک دور از چشم و در خانه امن باشد جای نگرانی دارد!

بچه ها این روزها در مدرسه چطور هستند؟ مادر یک دانش آموز کلاس نهم در این باره می گوید: «بچه ها هم مثل ما می ترسند، اما بیشتر از اینکه بترسند، دوست دارند به هر نحوی از زیر بار مدرسه فرار کنند. مطالعه زیر پتو به مدت دو سال باعث شد که بچه ها به طور کلی کمتر در کلاس حضوری شرکت کنند. اما از طرفی والدین هم نگران هستند و نمی توانند همیشه بچه ها را سرزنش کنند. اگر کودک را به مدرسه بفرستند و کودک با علائم مسمومیت به بیمارستان برود، پس چگونه دوباره به والدین خود اعتماد خواهد کرد؟ اینها سوالاتی است که ما هر روز و هر ساعت از خود می پرسیم و هیچ کس پاسخی برای آنها ندارد.»

مادر یکی دیگر از دانش‌آموزان کلاس هشتم از وضعیت فعلی خود می‌گوید: «وقتی می‌شنوم در برخی مدارس مدیران، معاونان و معلمان هر کاری می‌کنند تا بچه‌ها را آرام کنند، واقعاً دلم می‌شکند. اما همه مثل هم نیستند، می‌گویند در یکی از مدرسه‌ها مدیر مدرسه به بچه‌ها با همان کلماتی که وزیر آموزش و پرورش گفته بود علائم مسمومیت ساختگی است و آنها را مجبور به ماندن در کلاس با وجود بیماری و استفراغ کرده است. نمی دانم پدر و مادر بچه ها هستند که اگر به این مدرسه می رفتم چه کار می کردم؟ من نمی خواهم خودم را جای آنها بگذارم. اما آنچه من درک می کنم این است که علیرغم تمام گزارش های مسمومیت، وزارت آموزش و پرورش هنوز دستورالعملی برای معلمان و مدیران مدارس صادر نکرده است که در صورت بروز علائم مسمومیت در کودکان یا حتی خودشان چه باید بکنند. یکی حساس تر است و فقط به خاطر اخبار مدرسه را تعطیل می کند، یکی با ظاهر شدن علائم بچه ها گیج می شود و نمی داند کجا پناه بگیرد و چگونه از آنها محافظت کند و دیگری بچه ها را در مدرسه و کلاس حبس می کند. «به نظر می رسد که خود آموزش و پرورش هنوز سردرگم است و نمی داند چه باید بکند.

از هفته گذشته و در پی انتشار خبر مسمومیت در بروجرد، روز به روز بر تعداد شهرهایی که گزارش مسمومیت از آنها گزارش می شود افزوده می شود. خوزستان، اردبیل، تبریز، کرمانشاه، اراک، زنجان، البرز، ارومیه، همدان و فارس فهرست استان‌ها و شهرهایی هستند که گزارش‌هایی از مسمومیت در اولین روز هفته منتشر کرده‌اند.

94 روز پس از اولین گزارش مسمومیت ها در مدارس، کمیسیون ویژه بررسی مسمومیت ها امروز یکشنبه با حضور نمایندگان مجلس و وزارتخانه های بهداشت، آموزش، علوم و اطلاعات تشکیل جلسه می دهد. البته این اولین کارگروهی نیست که در ماه های اخیر برای رسیدگی به این موضوع تشکیل شده است، تفاوتش با گروه های ضربتی قبلی که هنوز بیرون نیامده اند این است که این گروه به دستور ابراهیم رئیسی تشکیل شده است!

دیدگاهتان را بنویسید