شکاف در اردوگاه محافظه کار فراتر از انتخاب سخنران است

شکاف در اردوگاه محافظه کار فراتر از انتخاب سخنران است

روز جدید : دور از انتظار نیست که در زمینه گره گشایی رویکردها و ارزیابی متقابل دستاوردهای مجلس و دولت که فراتر از بهارست و انتخابات مجلس است، اختلاف نظر داشته باشیم.

جواد مرشدی – انتخابات سال سوم ریاست مجلس اختلافات در حزب جریان اصولگرا را آشکار کرد. فراکسیون انقلاب اسلامی که اکثریت مجلس را تشکیل می دهد، نتوانست به توافق برسد و با اقدامی بی سابقه از دادن رای خودداری کرد و همه چیز را به روز انتخابات واگذار کرد. جبهه پایداری نیز پس از دو سال و نیم حضور در کلیباف، کاندیدای نمایندگی مجلس را معرفی کرد. تحلیل و پیش‌بینی تأثیر این رویدادها بر انتخابات دوم مجلس، موضوع داغ محافل سیاسی است.

در همین حال علی صوفی، فعال سیاسی و وزیر تعاون در دولت اصلاحات معتقد است که این بی ثباتی از مجلس فراتر رفته و به دیگر عناصر اصولگرا نیز سرایت خواهد کرد.

گفتگوی خبر آنلاین با این فعال سیاسی را بخوانید:

در دور سوم انتخابات هیئت رئیسه مجلس یازدهم اختلافات اصولگرایان رنگارنگ و مشهود بود، از لیست جبهه پایداری تا عدم معرفی کاندیدایی از فراکسیون انقلاب اسلامی، دلیل آن را چه می دانید؟ این تفاوت؟

این تقسیم بندی نشان داد که علیرغم موفقیت اصولگرایان در تصرف نهادهای قدرت، جنگ قدرت در اردوگاه وجود دارد و البته این مبارزات ادامه خواهد داشت.

انتخابات مجلس در سال آینده را پیش رو داریم، با توجه به شکاف ایجاد شده در جبهه اصولگرایان و عدم همگرایی پایداری، شهدا، تظاهرکنندگان و قالیچه ها، فهرست انتخابات چه می شود؟

نمایندگان فعلی مجلس در انتخابات مجلس دوازدهم هم باید از عملکرد خود دفاع کنند و هم مسئولیت حمایت از کاندیداتوری ریاست جمهوری و عملکرد دولت سیزدهم را بر عهده بگیرند تا رای دهندگان اصولگرا را مجاب کنند و به بهارستان برگردند. گروه‌های اصولگرای رسمی و غیررسمی علاوه بر اهمیت شخصی، تلاش خواهند کرد تا نامزدهای فداکار و منتخب بیشتری را به مجلس بفرستند و سهم بیشتری در کیک قوه مقننه داشته باشند. تجربه قبلی نشان داده است که بستن «لیست واحد» کاندیداها همیشه برای اصولگرایان سخت بوده است و در انتخابات 1402 این سختی بیشتر می شود و با ادامه روند کنونی، فاصله بین فعالان سیاسی اصولگرا بیشتر می شود.

مبنای این پیش بینی چیست؟

اصولگرایان نگران داشتن رقیب نیستند و می دانند که اصلاح طلبان با مانع هیأت امنا روبرو هستند و چون معتقدند قدرت متعلق به اردوگاه آنهاست، هر طیف و جریان اصولگرا به دنبال کسب کرسی های متعدد و تحکیم موقعیت و قدرت خود هستند. نتیجه این انگیزه رقابتی ایجاد شکاف و افزایش فاصله بین طیف های اصولگرا است.

پیش از این شاهد بودیم که علیرغم حمایت همه جانبه دولت اصلی از جراحی اقتصادی، انتقادات تریبون بخارست و رسانه ها نسبت به این عملیات قابل توجه است و حتی کلیباف به عنوان رئیس مجلس نیز از عملکرد دولت در حذف ارز انتقاد کرده است. ترجیحی گفت: حق دارند نگران آینده باشند. مشابه این انتقادات و ابراز نگرانی رسانه ای از سوی برخی از فعالان اصولگرا و حتی برخی از تریبون های نماز جمعه که برخاسته از واقعیت های جامعه است و یا با انگیزه رقابت سیاسی در اردوگاه به گوش می رسد، اما به هر دلیلی این امر نشان از انشعاب در جناح اصولگرا دارد. در انتخابات بعدی مجلس جدی خواهد بود.

آیا این جدایی آسان خواهد بود یا دشوار؟

بستگی به عملکرد دولت و به ویژه به نتیجه حذف ارز ترجیحی دارد. اگر دولت موفق به انجام یک عملیات اقتصادی شود یا هزینه های معقولی برای مردم تحمیل کند، دعوا تند نمی شود، اما اگر نارضایتی از کار دولت به دلیل گرانی و افزایش تورم بیشتر شود، تعدادی از اصولگرایان مردم را جذب می کنند و رای می دهند. رئیس جمهور شانس خود را برای نامزدی در مجلس افزایش دهد و از آنجایی که هر گروه از سطح اعتماد و انگیزه متفاوتی برخوردار است، رسیدن به توافق انتخاباتی بین آنها بسیار دشوار خواهد بود.

آیا این انشعاب به جز انتخابات مجلس در اردوگاه اصولگرایان و سایر عرصه های فضای سیاسی کشور نیز گسترش خواهد یافت؟

قطعا گسترش خواهد یافت. در واقع شکاف در اردوگاه اصولگرا فراتر از انتخاب رئیس مجلس است. چالش های موجود پیش روی کشور به قدری جدی است که حل آنها به عوامل متعددی در داخل و خارج از کشور بستگی دارد که احیای آنها یکی از اساسی ترین آنهاست. جراحی اقتصادی نیز تبعات خود را دارد و در چنین شرایطی بروز اختلاف نظر بین اصولگرایان دور از انتظار نیست در حوزه رویکردهای گرهی و همچنین ارزیابی نمایندگی متقابل آنها در مجلس و دولت، انشعاب هایی به وجود می آید. و انتخابات مجلس باید برگزار شود.

دیدگاهتان را بنویسید