برخی عادات سالم برای حمایت از سلامت چشم شناخته شده اند، از جمله خوردن یک رژیم غذایی متعادل، استفاده از عینک آفتابی استاندارد، معاینه منظم چشم و موارد دیگر.
چندین عادت بد وجود دارد که می تواند به سلامت چشم آسیب برساند و باید فورا اصلاح شود، از جمله:
رژیم غذایی نامناسب: مصرف بیش از حد فست فود و پرهیز از مصرف کافی میوه و سبزیجات، ویتامین ها، مواد معدنی و اسیدهای آمینه ضروری، خطر ابتلا به بیماری های چشمی را افزایش می دهد. سبزیجات برگ دار، میوه های رنگارنگ و ماهی به پیشگیری یا مدیریت بیماری های چشمی مرتبط با افزایش سن کمک می کنند.
کم خوابی: کمبود خواب با قرمزی، سیاهی زیر چشم، چین و چروک زیر چشم، خشکی چشم و تاری دید همراه است.
مالش چشم: چروک شدن پوست دور چشم یکی از اولین نشانه های پیری است، اما مالیدن چشم ها می تواند رگ های خونی ریز زیر سطح پوست را مختل کند و افتادگی پلک ها و چین و چروک های زیر چشم را بدتر کند. در حالی که راه های زیادی برای از بین بردن چین و چروک زیر چشم وجود دارد، از جمله تزریق بوتاکس یا جراحی پلک، پیشگیری همیشه بهتر است.
عینک آفتابی را فراموش کنید: اشعه ماوراء بنفش خورشید یکی از خطرناک ترین عوامل آسیب رساندن به چشم و پلک است. قرار گرفتن در معرض نور خورشید منجر به برف کوری، آب مروارید، دژنراسیون ماکولا و ناخنک و حتی سرطان پلک می شود. استفاده از عینک آفتابی برای محافظت از خود در برابر اشعه UV و اشعه HEV حتی در روزهای ابری ضروری است.
سیگار کشیدن: سیگار کشیدن نه تنها برای اعضای بدن مانند ریه، قلب، مغز و غیره خطرناک است، بلکه می تواند اثرات منفی جبران ناپذیری بر روی چشم داشته باشد. سیگار خطر ابتلا به بیماری های چشمی مانند آب مروارید، دژنراسیون ماکولا، یووئیت (التهاب بخشی از چشم به نام کانال uveal که شامل عنبیه، بدن مژگانی و مشیمیه است)، خشکی چشم و رتینوپاتی دیابتی را افزایش می دهد. در واقع، افراد سیگاری تا چهار برابر بیشتر از افراد غیر سیگاری در معرض نابینایی هستند. خبر خوب این است که ترک سیگار، صرف نظر از سن، می تواند خطر ابتلا به بیماری های جدی چشمی را کاهش دهد.
ننوشیدن آب کافی: ننوشیدن حداقل هشت لیوان آب در روز و مصرف رژیم غذایی پر سدیم می تواند منجر به کاهش تولید اشک و از بین رفتن رطوبت اطراف چشم شود و فرد را مستعد بیماری های چشمی کند. خشکی چشم، قرمزی و پف پلک ها نشانه کم آبی بدن است.
عدم مراجعه به چشم پزشک: معاینه منظم چشم می تواند مشکلات بینایی را قبل از ایجاد آنها تشخیص دهد. زیرا بیماری های تهدید کننده بینایی مانند گلوکوم اغلب هیچ علامت هشدار دهنده ای ندارند تا زمانی که از دست دادن دائمی بینایی رخ دهد.