علت اقبال کشورهای در‌حال‌ توسعه به گسترش روابط اقتصادی با چین چیست؟

خبرگزاری موج گزارش می دهد؛

چینی ها هوشمندانه در زمینه توسعه روابط خارجی خود با سایر کشورها هیچ پیش شرطی را علیه قدرت های غربی قرار نمی دهند و آن را تعریف نمی کنند. این موضوع از دیدگاه کشورهای در حال توسعه جذاب است.»

به گزارش خبرنگار بین الملل خبرگزاری موج


، ظهور و افزایش چشمگیر قدرت چین در عرصه بین المللی یکی از موضوعاتی است که توجه بسیاری از ناظران و تحلیلگران حوزه روابط بین الملل و اقتصاد را به خود جلب می کند. بسیاری از تحلیلگران اقتصادی چین را یکی از موفق ترین داستان های رشد و توسعه اقتصادی در جهان می دانند. کشوری که در دهه 1970 از نظر اقتصادی یکی از ضعیف ترین کشورهای آفریقایی بود و اکنون دومین قدرت اقتصادی پیشرو در جهان است.

چینی ها قبلا کشور خود را به یک کارخانه تولید جهانی تبدیل کرده اند، بنابراین چین بزرگترین صادرکننده و دومین واردکننده کالا و خدمات در جهان است. مشکلاتی از این دست بسیاری از تحلیلگران اقتصادی را بر آن داشته تا به این نکته اشاره کنند که بعید نیست چین در سال های آینده جای آمریکا را به عنوان ابرقدرت اصلی اقتصادی جهان بگیرد.

اما یکی از نکات قابل تامل در بحبوحه دستاوردهای جهانی چین این است که این کشور توانسته روابط گسترده و معناداری با بلوک کشورهای در حال توسعه تعریف کند. به گونه ای که اکنون باید چین را شریک بزرگ تجاری و اقتصادی کشورهای در حال توسعه دانست.

آمارهای رسمی نشان می دهد که چین شریک اصلی اقتصادی قاره آفریقا و کشورهای آفریقایی است. در منطقه آسیای مرکزی چینی ها یا شریک تجاری اصلی و یا دومین شریک تجاری کشورهای این منطقه هستند. البته در سایر نقاط جهان که کشورهای در حال توسعه در آن قرار دارند نیز معادله مشابهی را شاهد هستیم. بنابراین یک سوال مهم و محوری مطرح می شود که دلیل اقبال کشورهای در حال توسعه به توسعه روابط اقتصادی با چین چیست؟

به نظر می رسد در پاسخ به این سوال می توان به 3 عامل و دلیل اصلی اشاره کرد.

اولینچینی ها هوشمندانه در زمینه توسعه روابط خارجی خود با سایر کشورها هیچ پیش شرطی را علیه قدرت های غربی قرار نمی دهند. شاید یکی از بزرگ‌ترین نگرانی‌های کشورهای در حال توسعه نسبت به قدرت‌های غربی این باشد که غربی‌ها یا فناوری را به آن‌ها منتقل نمی‌کنند یا اساساً انواع و اقسام پیش‌نیازهای یک جانبه را برای اصل برقراری روابط تجاری با آنها تعیین می‌کنند. موضوعی که برای کشورهای در حال توسعه سخت و پرهزینه است.

اما چین اینطور نیست و به همین دلیل است که روابط گسترده ای با کشورهای در حال توسعه جهان دارد.

دومین اینکه چینی ها قبل از توسعه روابط اقتصادی خود با کشورهای در حال توسعه به دنبال کسب نفوذ سیاسی نیستند یا حداقل به صراحت این نگرانی و احساسات را به شرکای خود منتقل نمی کنند. موضوعی که برای کشورهای در حال توسعه به شدت جذاب است و نقش کاتالیزوری را در توسعه روابط اقتصادی دو کشور ایفا می کند.

و در نهایت سوم اینکه چینی ها در شرایط فعلی می توانند سرمایه گذاری های قابل توجهی در کشورهای در حال توسعه انجام دهند و کمک زیادی به بهبود زیرساخت های این کشورها کنند. در عین حال چینی ها می توانند منابع مالی قابل توجهی را در قالب وام در اختیار کشورهای در حال توسعه قرار دهند. علاوه بر اینها، کشورهای در حال توسعه می توانند به قدرت فنی، مهندسی و ساخت و ساز چین تکیه کنند.

البته چین هیچ محدودیتی در این زمینه تعیین نکرده است. معادلاتی که چین را به شریکی جذاب و البته جایگزین در مقایسه با قدرت های غربی برای کشورهای در حال توسعه تبدیل می کند.



آیا این خبر مفید بود؟




خدمات سئو برای وب سایت ها