ماجرای عجیب خیابان عبدالباقی روزی نو

ماجرای عجیب خیابان عبدالباکی

روز جدید : غلامرضا شرفی: آقای عبدالباقی در آپارتمانی به نام بورس زندگی می کرد. راه را از این ساختمان به خود میدان باز کردند و مردم چنین چیزهایی را دیدند. هر جا زمینی به وسعت قابل توجه بود، فوراً حصار کشیده شد و معلوم شد که عبدالبکی آن را گرفته است.

تخریب ساختمان کلانشهر 6 سال پس از پلاسکو; حادثه ای که تا دیروز 29 نفر جان باختند و 37 نفر مجروح شدند.

رئیس سازمان نظام های مهندسی عمران گفت: نماینده سازمان در آبادان در 17 اسفند 95 به شهرداری اعلام کرده است که “پروانه ساختمانی با تایید نظام مهندسی صادر نشده است” اما به گفته آقای شکیب، “من “

این سازمان در تاریخ 16 خرداد 96 به نمایندگان آبادان در مجلس اعلام کرد که طراحی و نظارت بر برخی از ساختمان های در حال ساخت آبادان از جمله کلانشهر تصویب نشده و سازمان نظام مهندسی آن را کنترل نمی کند. با این حال، آقای شکیب، رئیس نظام مهندسی ساختمان، تاکید کرد که “تخلفات هنوز نادیده گرفته نشده است”.

در همین راستا آقای گلمرضا شرفی از نمایندگان آبادان در دهمین دوره مجلس شورای اسلامی در پاسخ به سؤالات متعددی گفت:

رئیس سازمان نظام مهندسی ساختمان گفت: نامه ای در 16 خرداد 96 به نمایندگان آبادان در مجلس ارسال شده و مشکلات پروژه کلانشهر را به آنها ابلاغ کرده است. آیا این را تایید می کنید؟ هیچ اقدامی برای رفع مشکل انجام نشده است؟

این مکاتبات انجام شد اما حدود سال 1377 برای کلانشهر پروانه ساخت گرفته شد. نظام مهندسی در ادامه بر لزوم نظارت بر خود تاکید کرد اما پس از مکاتبه با وزارت راه و شهرسازی پاسخ داده شد که سازندگان می توانند حضوری نظارت کنند. این قانونی بود که در گذشته وجود داشت اما الان نیست.

در ابتدا قرار بود این ساختمان 4 طبقه باشد و در سال 1377 مجوز 2 طبقه دیگر صادر می شود. اما در نهایت ساختمان 10 طبقه ساخته شد که وسط کار نشست. البته برخی از پروژه های دیگر آقای عبدالبکی نیز با هم مواجه شدند. مثلاً پروژه در خیابان پرویزی نشسته بود و حتی سطح پیاده رو هم به واسطه این جلسه بالا رفت. لایه جامد زمین در آبادان حدود 20 متر است و ساخت یک سازه صنعتی بسیار سنگین بدون تجمع منطقی نیست.

نظام مهندسی بر اساس اطلاعات اولیه نسبت به خطرناک بودن ساخت این ساختمان هشدار داده است. ما هم در هیئت نامه ای داشتیم و موضوع را با استاندار در میان گذاشتیم. من خودم از آقای عبدالبکی خواستم که بیاید با یکی از مهندسانش صحبت کند. آقای عبدالبکی در این جلسه گفت که بدون ثبت نام در دفتر اسناد رسمی کاری انجام نمی دهم و همه کارهای من قانونی است.

حدود سال های 94 تا 95 در پروژه های آقای عبدالبکی در آن زمان مشکلی پیش آمد که یک تیم بازرسی از استانداری آمدند و به گفته یکی از اعضای شورای شهر وقت آبادان، یک پیکان شواهد جمع آوری کردند و به محل رفتند. دفتر فرمانداری کمتر از سه ماه پیش اما هیچ اتهامی علیه عبدالبکی مطرح نشده بود. متأسفانه برخی از پروژه های عبدالباکی امتیاز لازم را نداشت و مردم از بیشتر مجوزهایی که وی دریافت کرده بود شگفت زده شدند. مثلا می گفتند چطور می شود یک جاده جدید به یک میدان شلوغ شهر باز کرد؟

یعنی خود آقای عبدالبکی در آبادان خیابانی باز کرده بود؟

آقای عبدالبکی در آپارتمانی به نام بورس زندگی می کرد. راه را از این ساختمان به خود میدان باز کردند و مردم چنین چیزهایی را دیدند. هر جا زمینی به وسعت قابل توجه بود، فوراً حصار کشیده شد و معلوم شد که عبدالبکی آن را گرفته است.

آیا می دانستید که آقای عبدالبکی کارهایی انجام داده است که مردم می گویند تعجب آور و غیرعادی است؟

یکی از طرف هایی که با او همکاری و مشارکت داشت شهرداری آبادان بود. از سوی دیگر نهاد نظارتی مانند شورای شهر بر شهرداری نظارت دارد. سوال برای ما این بود که چگونه می توان این مقدار قابل توجه زمین را بدست آورد. عبدالبکی اگرچه پیمانکار بلامنازع بود، اما پروژه های بزرگی را انجام داد و به عنوان کارآفرین نمونه در اتاق بازرگانی انتخاب شد. او به عنوان نگهبان آبادان شناخته می شد.

ابوت

عکسی از حسین عبدالبکی به عنوان «متهم اصلی و مالک و پیمانکار ساختمان پایتخت آبادان» منتشر شده است.

ما هم فکر می‌کردیم شاید برخی از اظهارنظرها درباره عملکرد عبدالبکی، جریان‌هایی بوده که او را به وجود آورده‌اند. از آنجایی که تنها کسی که ساخت و ساز سنگین را انجام داد، تقریباً خودش بود، البته یک نفر دیگر برای تعاونی مصرف نفت پروژه ویژه داشت که همان پروژه بود و رفت. پروژه های متعدد او از نیروی انسانی قابل توجهی استفاده کرده است. همه اینها گروه های مختلف را بر آن داشت تا با احتیاط وارد عمل شوند تا مانع تسهیل امور عمرانی عبدالبکی نشوند.

شهرداری که شریک عبدالبکی بود مجبور به پنهان کاری نبود و کار این دستگاه نیاز به نظم و انضباط بیشتری داشت. نظارت بسیار زیادی وجود داشت، من به عنوان نماینده مجلس باید فقط بر اساس مشاهدات عمومی صحبت می کردم. در حالی که من حق رای نداشتم و فقط نقش گزارشگر و منعکس کننده را داشتم. با این حال دو جلسه تقریباً رسمی با عبدالبکی برگزار کردم و جلسات مشابهی برای جلب توجه به ساخت و سازها برگزار شد.

آبادان سابقه صنعتی 130 ساله دارد و هر پروژه سنگین و صنعتی مانند بنادر، پالایشگاه ها و AST به صورت تجمعی انجام شده است. ما ساختمان های بیش از 4 طبقه را ندیده ایم اما بعد از انقلاب چگونه می توان برج را ساخت؟ وقتی عبدالبکی ادعا می کند که تخلف نمی کند، یعنی دستگاه های نظارتی بر فعالیت های او نظارت می کنند، گزارش ها با اطمینان تهیه می شود و نظارت میدانی ادامه دارد.

دیدگاهتان را بنویسید