مجموعه ای از تناقضات! | روز جدید

مجموعه ای از تناقضات!  |  روز جدید

حسام الدین اسلاملو

همیشه در آستانه انتخابات مجلس، نقل قولی از بنیانگذار جمهوری اسلامی منتشر می شود که مجلس اداره امور را بر عهده دارد.

اما آیا در عمل مجلس ایران از طرف ملت متولی امور است؟

اخبار غیر از این می گوید …

بعد از جدی شدن احتمال سوال یا استیضاح وزیر از سوی نمایندگان مجلس و سپس فروکش سریع تب، بار دیگر این خبر می رسد که مجلس می خواهد قانونی را تصویب کند که برای دختران مجرد بالای 18 سال اجازه سفر به خارج از کشور را الزامی کند و پس از آن امتناع می کند. موضوع مورد بحث قرار می گیرد بار دیگر شنیده ها حاکی از آن است که طرح سوال از رئیس جمهور در مجلس مطرح می شود اما اسامی نمایندگان مردم نامشخص است و سپس این موضوع نیز قاطعانه تکذیب می شود.

چرا اخبار ضد و نقیض از مجلس به گوش می رسد؟ اگرچه انتشار این خبر جنجالی از مجلس از سوی رسانه های اصولگرا به فضای نادرست برخی رسانه ها در این حوزه نسبت داده می شود، اما آیا اصولگرایان دچار تفرقه شده اند و با علنی شدن و علنی شدن این اختلاف سعی در سرپوش گذاشتن بر آن دارند؟

آیا در فاصله یک سال مانده به انتخابات مجلس، برخی از نمایندگان با چنین حرکاتی خود را منتقد دولت و شرایط کنونی نشان می دهند که طیف آرای خود را در حوزه انتخابیه خود حفظ کنند یا حتی طیف دیگری را برای خود به دست آورند؟

مجلس علیه زنان، زنان علیه مجلس

اخیرا مصوبه مجلس مبنی بر اینکه «همه زنان برای خروج از کشور باید از ولی امر خود اجازه بگیرند» در فضای مجازی منتشر شده و واکنش زنان جوان کشور به ویژه بانوان ورزشکار را برانگیخته است. تا جایی که حتی رسانه های رسمی هم مجبور به واکنش شدند.

سیمین کاظمی در تجارت نیوز نوشت: «آنچه در مجلس کنونی دیدیم این است که عزم خود را جزم کرده اند تا اندک حقوقی را که قانون فعلی به زنان می دهد از بین ببرند. مصوبات مربوط به مهریه و حق خروج از کشور نشان دهنده تمایل مجلس به نقض حقوق زنان است. این گونه مصوبات علاوه بر نقض حقوق زنان، زنان را از مشکلاتی مانند خروج از کشور رنج می‌دهد و به تنش‌ها و اختلافات خانوادگی دامن می‌زند. علاوه بر این، شکاف بین دولت و زنان را عمیق‌تر و بیشتر می‌کند و باعث تشدید کینه و عصبانیت زنان می‌شود».

به گفته وی، رویکرد و نگاهی که نظام سیاسی به ویژه مجلس کنونی نسبت به زنان دارد، در واقعیت اجتماعی و فرهنگی جامعه ایران نمی گنجد. آگاهی و سبک زندگی و همچنین سلایق و علایق جامعه به ویژه زنان به شدت تغییر کرده است.

در دوران پسابرجام، واکنش مردم به این موضوع به حدی منفی بود که نمایندگان مجلس مجبور به واکنش شدند و مدعی شدند که مجلس نه تنها مصوبه ای در این زمینه نداشته است، بلکه ماجرا اشتباه نقل شده و اشتباه بوده است. برداشت متناقض با مصوبه کمیسیون اجتماعی شورای اسلامی. و لایحه «حفاظت، حیثیت و امنیت زنان در برابر خشونت» هنوز به مجلس نرسیده و کمیسیون اجتماعی نیز در مورد این لایحه مصوبه ای به تصویب رسانده که در کمیسیون قضایی به عنوان کمیسیون فرعی مورد بررسی قرار گرفته است.

سخنگوی کمیسیون حقوقی و قضایی مجلس برخی رسانه ها را به برداشت نادرست از مصوبه اخیر کمیسیون قضایی متهم کرد: عناوین نادرستی برای اخذ مجوز خروج زنان از کشور به این مصوبه نسبت داده شد که نه تنها باعث شده است. ربطی به تصمیم کمیسیون ندارد، اما اساساً نظر اعضای کمیسیون برعکس است.

سابقه سوال از رئیس جمهور

11 بهمن ماه، رسانه ها کلید طرح «سؤال» از رئیس جمهور را در مجلس اعلام کردند.

حتی صحبت از ثبت طرح «عدم کفایت سیاسی رئیس جمهور» شد! و سپس اعلام شد که گروهی از نمایندگان ناشناس در صدد امضا و تحویل طرح سوال به سید ابراهیم رئیسی رئیس جمهور هستند.

از جمله ایرادات این نمایندگان «اختلالات ارزی اخیر» و «عدم اجرای قانون توزیع کالاهای الکترونیکی پس از تغییر روش پرداخت ارز ترجیحی» بود که آثار تورمی جبران ناپذیری در بازار داشت.

به گفته یکی از نمایندگان، اعلام شده است که گروهی از همکاران وی از این طرح استقبال کرده اند در حالی که گروهی دیگر همچنان می ترسند!

ترس از ناشناس ماندن نمایندگان مجلس نشان‌دهنده واقعیت کنونی فضای مجلس است که در آن یک نماینده شجاعت انجام وظیفه اصلی خود یعنی بیان عقیده واقعی خود را ندارد و مجبور می‌شود با عصا راه برود و حتی اگر مجبور شود. او آن را تکذیب می کند و در این میان چوب تفسیر در رسانه ها می شکند.

محسن پیرهادی، نماینده تهران در این باره به خامه‌ن‌ها گفت: «چیزی نشنیده است» اما انگار می‌خواهد چنین اتفاقی را عادی کند، درباره سختی‌اش گفت: معتقدم نباید کار را سخت کنند. استیضاح و سوال از وزرا و حتی رئیس دولت. چون یک امر قانونی است و قانونگذار هم پیش بینی کرده که سوال از رئیس دولت اشکالی ندارد و او هم جواب می دهد».

نماینده مشکین شهر گفته بود: طرح سوال رسمی از رئیس دولت را به صلاح نمی داند و به معنای تایید ضمنی وجود چنین طرحی است.

اگرچه کریم حسن نوروزی نماینده رباط با سوال رئیس جمهور مخالف بود، اما استدلال او مبنی بر عدم حمایت اصولگرایان از دولت اصولگرا نشان از وجود شکاف عمیق در مجلس است.

چناچه نامه نیوز به نقل از نقوی حسینی گفت: موضوع رئیس جمهور در مجلس 6 محوری مطرح شده و برخی از نمایندگان مشغول جمع آوری امضا برای این طرح هستند. این در حالی است که برخی این سوال را بیهوده می دانند و با اشاره به تجربه سوال مجلس از محمود احمدی نژاد و حسن روحانی فکر می کنند «رئیس جمهور وقتی به صحن علنی می آید دوباره حرف قبلی خود را تکرار می کند، پس فایده ای ندارد. “

سید حسین نقوی حسینی درباره اثربخشی طرح استیضاح از رئیس جمهور گفت: بر اساس قانون اساسی، سؤال از رئیس جمهور، سؤال از وزرا، تذکر به دستگاه های اجرایی کشور، استیضاح وزیر و رئیس جمهور و تحقیق و تفحص است. ابزار نظارتی مجلس

وی از فشار افکار عمومی به مجلس خبر داد.

از سوی دیگر ایسنا به نقل از یکی از اعضای کمیسیون ریاست مجلس شورای اسلامی، ادعای رسانه ها مبنی بر طرح سوال از رئیس جمهور بر اساس منبع نامشخص را بی اساس و کذب دانست و گفت: ادعای مطرح شده به نقل از نماینده واهی است. فقط کار رسانه ای است و نمی توان آن را نادیده گرفت.

علیرضا سلیمی با تکذیب خبر برخی رسانه ها درباره سوال از رئیس جمهور اظهار داشت: برخلاف بیانیه منتشر شده سوالی درباره سوال از رئیس جمهور در سامانه مجلس ثبت نشده است. ملاک اظهار نظر در مجلس، نظام است و من شخصاً سامانه را بررسی کردم و چیزی در این زمینه ندیدم.

عضو هیأت رئیسه مجلس با بیان اینکه «برای درخواست رئیس جمهور باید حداقل به امضای یک چهارم نمایندگان مردم رسیده باشد»، تاکید کرد: صرفاً به این دلیل که یک یا چند نفر محدود قصد درخواست دارند، قابل طرح نیست. رئیس جمهور و در نتیجه مشمول انتشار مجدد نیست، در این مرحله فقط یک کار رسانه ای است و نمی تواند توسط مجلس پیشنهاد شود.

نمایندگان مردم در مجلس 290 نفر هستند و بر اساس اصل 88 قانون اساسی و ماده 210 آیین نامه داخلی مجلس، حد نصاب حداقل یک چهارم نمایندگان مجلس برای طرح سوال از نمایندگان مجلس الزامی است. رئیس جمهور، یعنی تقریبا 73 نفر .

مجلس در انتهای کار است

به عقیده بسیاری از کارشناسان سیاسی، مجلس ایران به عنوان یک شورای ملی نماینده همه سلایق و طیف های مختلف مردم ایران نیست و نشأت گرفته از رد صلاحیت های گسترده است که به دنبال یکسان سازی سلیقه سیاسی است.

اتحادیه ای که به نام کثرت گرایی و تنوع جامعه ایران در واقعیت با مانعی مواجه شد و به همین دلیل حتی مجالس متحد با حکومت نیز در کوران حوادث به اختلاف و تضاد و حتی دودستگی رسیدند. بنابراین مجلس در مناسبت های مختلف نتوانسته جایگاه خود را به عنوان قانونگذار حفظ کند. نمونه بارز آن تشکیل شورایی متشکل از سران قوا است که در تصمیم گیری های کلیدی جایگزین قوه مقننه و مجلس مقننه شد. مشکلی که مشکل قانونی دارد.

در همین راستا، صادق زیباکلام، تحلیلگر سیاسی اخیرا در این باره گفت: در کجای قانون اساسی آمده است که اگر کمیته ای از روسای قوای سه گانه تشکیل شود، اختیارات ویژه ای خواهند داشت، هر کاری می توانند انجام دهند. می خواهید و هر تصمیمی می گیرید؟

وی درباره مجلس به عنوان رکن دموکراسی در نظام دموکراتیک گفت: مجلس بالاترین قدرت را دارد، حق تحقیق و تفحص در همه امور کشور را دارد و همه نهادها و ارگان ها باید به آن پاسخگو باشند، اما متاسفانه در اینجا به جای اینکه مجلس در جایگاه قوی خود قرار گیرد و سایر نهادها موظف به پاسخگویی و رعایت قوانین و مقررات مجلس باشند، جایگاه قدرت، نفوذ و اعتماد مجلس به قدری کاهش یافته است که عملاً برای کسی اهمیتی ندارد.

دیدگاهتان را بنویسید