محرومیت یک فوتبالیست از لیگ برتر به دلیل دوپینگ

شورای رای گیری ایران و نادو در تصمیم اولیه با عنایت به تخلف ورزشکار در بند 1-1-6-10 در خصوص استفاده از اقلام خاص، 2 سال محرومیت ورزشکار را صادر و به وی ابلاغ کرد. . اما «صادق صادقی بابا احمدی» خواستار بررسی پرونده در شورای تجدیدنظر شد. پس از ارائه و بررسی مدارک و توضیحات پزشکی وی به شورا و با توجه به مسئولیت مطلق ورزشکار، برای اعضای شورا تایید شد که ماده ممنوعه “تاموکسیفن” به دلیل استفاده درمانی وارد بدن شده است. لذا به استناد ماده 1-1-6-10 قوانین ملی مبارزه با دوپینگ ایران به منظور اثبات مصرف غیر عمدی ماده ممنوعه به قصد دوپینگ، توجه ورزشکار به مسئولیت های قانونی در خصوص آئین نامه WADA. و با در نظر گرفتن تبصره عدم قصور یا تقصیر بویژه ممنوعیت 2 ساله صادره اولیه به 12 ماه کاهش یافت. این ورزشکار از تاریخ 30/08/1402 لغایت 29/08/1403 از هرگونه فعالیت ورزشی محروم شد.

در مورد “فائزه دیبایی” یاد شده در 12 مهر 1402 در اردوی آماده سازی تیم ملی پارا دو و میدانی برای حضور در مسابقات پاراآسیایی، از سوی مسئولان ایران نادو برای کنترل دوپینگ خارج از مسابقات (OOC) نمونه برداری شد. . وجود دو ماده «هیدروکلروتیازید» و «تریامترن» از گروه S5 در فهرست مواد و روش‌های ممنوعه WADA از دسته مواد ادرارآور و ماسک‌کننده.

پس از اعلام رای شورای رای نادو ایران مبنی بر تخلف و رد صلاحیت این ورزشکار، “فاضه دیبای” با ارائه مدارک پزشکی و توضیحات این ورزشکار در خصوص مصرف درمانی دو ماده ممنوعه برای کنترل فشار خون از سال 1396 شکایت کرد. و هیئت استیناف نادو دفاع اعطا شده را برای عفو و کاهش مدت حبس کافی دانستند. به موجب ماده 1-1-6-10 قانون مبارزه با دوپینگ کشور، این هیئت از تاریخ 09/06/1302 لغایت 03/05/1304 به مدت 18 ماه از هرگونه فعالیت ورزشی محروم شد.

ایران نادو توصیه می کند همه فدراسیون های ورزشی به ویژه فدراسیون های پیشکسوتان و سالم توجه بیشتری به ورزشکاران در خصوص مسائل تمرینی داشته باشند چرا که داشتن دانش کافی از ورزشکار و تیم پشتیبانی او می تواند از بسیاری از دوپینگ های ناخواسته جلوگیری کند.