کیهان پس از حمایت از جلیلی به انتقاد از قالیباف واکنش تندی نشان داد.
این روزنامه نوشت:
تندروهای خواستار اصلاحات و ایجاد شبکه سیاسی و رسانه ای مرتبط با نخبگان غربی که از عدم اجماع نامزدهای انقلابی در روز جمعه، پس از شنیدن حمایت قالیباف (مانند زاکانی و قاضی زاده) از سعید جلیلی در دور دوم انتخابات، آشفته شده بودند. شوکه شدند
برخی از آنها مستقیماً شروع به فحش دادن کردند و برخی نیز در پوشش حسن نیت، منطق حمایت از آقای جلیلی را در دومی مطرح کردند. برخی از رسانه های آنها مدعی شدند در دور دوم انتخابات به رقیب رای می دهند اما به جلیلی رای نمی دهند و خود را حامی کلیباف نشان می دهند! ادعای اخیر این بود که اکثر شاکیان حامی آقای قالیباف و مسئول حل اختلاف نسبتی با آقای قالیباف و کارکنان ایشان نداشتند.
در میان این افراد بی وجدان، فردی به نام «عبدالرضا داوری» را می‌توان یافت که در سال ۱۳۸۳ در مجله‌ی خود (رصد) مقاله‌ای با عنوان «نوبت هاشمی چندی است» در انتخابات ۱۳۸۳ نوشت و مدعی شد «رئیس‌جمهور هاشمی است». اما بعداً ریاکارانه به آقای احمدی نژاد نزدیک شد و سپس شروع به تهمت زدن به ایشان کرد، لذا ابن المطوطی سستی سیاسی و حرفه ای خود را از این طریق ثابت کرد.
در همین زمینه مدیر یکی از شبکه های اصلاح طلب از زیرمجموعه های خود در شبکه ایکس (توئیتر) خواست تا با هواداران جلیلی درگیر شوند و بگویند حاضر نیستند به جلیلی رای بدهند اما به رقیب او رای خواهند داد. تصویر این خط در فضای مجازی منتشر شده است.
یکی دیگر از مدیران زیر مجموعه می خواست جلیلی را به عنوان حامی تحریم و مسدودسازی برای ترساندن و متفرق کردن حامیان قالیباف معرفی کند.
«احمد ز» از اعضای تیم مدیریتی روزنامه زنجیره ای هم میهن نیز با ابراز تاسف از اینکه قالیباف با لحنی آمیخته با خیرخواهی و اتهام، وقت خود را صرف حمایت از جلیلی کرده است. این تاسف ها در حالی بیان می شود که بسیاری از مدعیان اعتدال و اصلاحات کمترین ارادت و احترامی به آقای مزیکیان ندارند، اما در عین حال با نیت های نامشروع و بی صداقتی خود را به عنوان مبلغان او معرفی کرده اند. یکی دیگر از همین نوع استدلال می کرد که قالیباف اهل بنز است و جلیلی اهل تیبا و قالیباف نباید خضوع می کرد و از جلیلی حمایت می کرد.
مروری بر مجموع این جنبش های گسترده حکایت از ترس و نگرانی شدید در اردوگاه مدعیان اعتدال و اصلاح دارد. که تمام خطوط خود را برای توقف راه دولت شهید رئیسی از طریق اختلاف بین نیروهای انقلابی با ائتلاف اخیر می بینند.