رامتین قابل اعتماد
پس از یک دوره توقف فروش نفت و تشدید تحریم ها، فروش نفت در دولت سیزدهم افزایش یافت. دولت مرحوم ابراهیم رئیسی و به ویژه وزارت نفت به فروش نفت می بالیدند و آن را حاصل سیاست ها و اقدامات درست خود می دانستند. حالا یکی از نامزدهای انتخاباتی که او را معمار تحریم ها نامیده اند نیز مدعی است با تصمیماتش میزان فروش نفت افزایش یافته است.
سعید جلیلی شامگاه چهارشنبه 23 کرداد در گفت و گوی ویژه خبری تلویزیونی اظهار داشت: قبل از دولت شهید رئیسی ادعا می شد که نفت نمی تواند فروخته شود. تصمیمات فروش نفت را با همین شرایط آماده کردیم و به دولت وقت دادیم و فروش نفت شروع شد. اما در زمان ریاست جمهوری این پیشنهاد جدی گرفته شد و تکمیل شد و فروش نفت ما را به بیش از 1.5 میلیون بشکه در روز رساند».
میشم شرفی در گفت وگو با «توسعه ایران»: نظام فکری جلیلی و همراهانش حرفه تحریم هستند چرا که در بدو شروع تحریم ها از مزایای مالی بهره مند شدند. برای تحریم باید منابع فروش نفت مورد تایید گروه های امنیتی قرار می گرفت و این گروه ها همدلی و همکاری بیشتری با جلیلی و تیمش داشتند و به نهادهای نزدیک به جلیلی و یارانش اجازه دخالت و مصادره درآمدهای نفتی را می دادند. ، باعث سودهای بادآورده می شود.
از آنجایی که جلیلی با مذاکرات هستهای بیرون آمد و نقش اساسی و جدی در تحریم و جلوگیری از توافق دارد، باید این سوال را مطرح کرد که آیا روشهای او ربطی به «تحریم» ندارد!؟
پاکسازی انقلابی و آمدن بایدن!
صحبت های جلیلی واکنش های زیادی را در پی داشت. عباس عبدی به سخنان خود در شبکه اجتماعی ایکس اشاره کرد و نوشت: «برای اثبات صداقت این گروه، انتشار متن پیشنهادی ضروری است. محال بود عقل زنگنه به پیشنهاد آنها نیاز داشته باشد. دلیل؛ «روی آمدن بایدن حساب نکنید.
همچنین احسان سلطانی فعال رسانه ای در شبکه اجتماعی ایکس روش جلیلی را یک پاکسازی انقلابی خواند و افزود: بله، نفت خیلی راحت فروخته می شود. مثلا می توان با چین توافق کرد که نفت ما را زیر قیمت جهانی بخرد و به جای پول کالای بنجل به بازار ما بفرستد یا با سریلانکا به توافق برسد که به جای پول چای یا پشم بز از بلغارستان بخرد! ما نه می توانیم سرمایه گذاری کنیم و نه می توانیم کشور را توسعه دهیم.»
اقتصاد ایران بوی نفت می دهد
اما آمارها حکایت از افزایش فروش نفت دارد و آمار رشد اقتصادی سال 1402 نشان می دهد که سهم نفت در رشد اقتصادی در حال افزایش است و طلای سیاه سهم بیشتری از پای اقتصاد را به خود اختصاص داده است.
به گزارش اکو ایران، بررسی ها نشان می دهد که سهم بخش نفت از پای اقتصاد ایران نسبت به سال 1390 نزدیک به 2 واحد درصد افزایش یافته است و بیشترین سهم اقتصاد در سال گذشته مانند سال 1401 متعلق به گروه خدمات است. سهم گروه نفت و گاز معادل 15.6 درصد است که 1.9 درصد بیشتر از سال 1390 است. گروه کشاورزی همچنان کمترین سهم را در اقتصاد دارد و سهم صنایع و معادن غیرنفتی نیز نسبت به سال گذشته کاهش یافته است. 1401.
در سال 1402، گروه خدمات با نرخ رشد 7/5 درصدی نیمی از اقتصاد را در اختیار گرفت، مانند سال 1401، و همچنان بزرگترین قطعه پای اقتصاد ایران است.
یکی از نکات قابل توجه گزارش منتشر شده توسط مرکز آمار میزان درآمد حاصل از فروش نفت و گاز است. درآمدهای نفتی سال گذشته 135 هزار میلیارد تومان بوده که 15.6 درصد کل اقتصاد را شامل می شود. حجم بخش نفت نسبت به سال 1401 رشد 20.3 درصدی داشته است که بالاترین نرخ رشد در بین محصولات کشور در سال گذشته است.
اما روش جلیلی چه تاثیری در افزایش فروش نفت دارد و چه تاثیری دارد؟
سیاست خارجی جلیلی نیز به دلیل همین منفعت مالی تحریم، تابع منابع درآمدی است که میخواهند با تداوم تحریم حفظ کنند و دست خود را از دست ندهند.
فروش نفت با تقاضای رو به رشد در چین
یک کارشناس انرژی در گفت وگو با «توسعه ایرانی» درباره علت افزایش فروش نفت در دولت سیزدهم، خاطرنشان کرد: پایان دولت روحانی با پایان اپیدمی کرونا و طبیعتاً رکودی که در چینی ها شکل گرفت همراه بود. بازار به دلیل ویروس تاج از ابتدای دولت ریاست جمهوری به تدریج افزایش یافته و به طور ارگانیک تقاضا برای نفت در بازار این کشور به شکل سابق خود بازگشته است.
میثم شرفی با اشاره به اینکه نمودار فروش نفت در دولت رئیس جمهور نشان می دهد که این افزایش متناسب با افزایش تقاضا در بازار چین است، گفت: با توجه به اینکه دولت رئیس جمهور در ادامه مذاکرات هسته ای به میز مذاکره بازگشته است. مذاکرات دولت روحانی، فشاری که در اواخر دولت روحانی برای توقف مذاکرات ایجاد شده بود، کاهش یافته است.
وی تصریح کرد: هم به دلیل کاهش فشار تحریم ها و هم به دلیل بازگشت به شرایط قبل از فروش نفت در ابتدای دولت رئیس جمهور، رشد ثابتی داشته است.
این کارشناس خاطرنشان کرد: طبیعتاً وقتی صادرات افزایش می یابد، تولید نیز به همان نسبت افزایش می یابد. وی تاکید کرد: از ابتدای دولت سیزدهم تاکنون آمار تولید به تدریج افزایش یافته است، اما آمار واقعی فروش و تولید نفت با ارقام مفروض دولت و وزارت نفت تفاوت معناداری دارد آمارها حاکی از افزایش تولید و فروش نفت است.
ادعای جلیلی کذب و گمراه کننده است
شرفی ادعای جلیلی مبنی بر تاثیر وی در فروش نفت در دولت دوازدهم را نادرست خواند و تصریح کرد: فکر فروش نفت به جلیلی به شدت خطرناک است.
وی ادامه داد: در دولت روحانی آقای زنگنه روش فروش جلیلی را گرفت و در اختیار تیم های کارشناسی قرار داد اما در نهایت رد شد. این روش نه تنها از سوی تیم دولتی، بلکه از سوی نیروهای مسلح که رستم قاسمی نیز مسئول فروش نفت بود، رد شد و هرگز مورد استفاده قرار نگرفت.
به گفته این تحلیلگر انرژی، ادعای جلیلی کذب است و شاهد مثلاً رئیس کمیسیون انرژی مجلس بود که در مصاحبه ای او را رد کرد و باید به این توهم پاسخ دهد که جلیلی فکر می کند او عامل فروش است. روغن
روش جلیلی امتیازات زیادی به چین داد
شرفی در ارزیابی ایده فروش جلیلی تصریح کرد: مبنای اصلی ایده جلیلی افزایش منابع برای فروش نفت است که امکان مذاکره را افزایش می دهد.
وی با اشاره به اینکه این روش در مقطعی به کشور آسیب زد، افزود: در ابتدای دولت سیزدهم و پس از عادی شدن شرایط، منابع فروش زیادی داشتیم و در نتیجه استفاده از این طرح و روش جلیلی چینی ها برای قیمت چانه زنی زیادی کردند و در یک مقطع به چین تخفیف های زیادی دادیم زیرا منابع فروش ما افزایش یافت.
این کارشناس اقتصاد انرژی خاطرنشان کرد: زمانی که منابع فروش ما دوباره کاهش یافت توانستیم تخفیف ها را متناسب با آن تعدیل کنیم.
علاقه مند به ادامه تحریم ها به دلیل سود مالی
شرفی ایده و روش جلیلی را یک تجارت تحریمی دانست و گفت: نظام فکری جلیلی و همراهانش یک تجارت تحریمی هستند چرا که از مزایای تحریم بهره مالی می بردند. وی درباره مزایای جلیلی و یارانش از تحریم ها گفت: برای تحریم باید منابع فروش نفت مورد تایید مجموعه های امنیتی قرار می گرفت و این گروه ها همدلی و همکاری بیشتری با جلیلی و تیمش داشتند. این تحلیلگر انرژی افزود: باید از سوی برخی دیگر از موسسات همدال برای گروه امین و نزدیک جلیلی برای دخالت در خرید و فروش نفت سفارش داده شده باشد.
شرفی تصریح کرد: باید مزایای تحریم ها در شرایط فعلی این گروه سیاسی لحاظ شده باشد و اتفاقا یکی از دلایلی که این افراد همچنان به ادامه تحریم ها علاقه مند هستند، کسب درآمدهای کلانی است که به دست آمده است. بدون کار و تلاش، از ادامه تحریم ها. وی در نهایت خاطرنشان کرد: سیاست خارجی جلیلی نیز به دلیل همین سود مالی تحریم، مشمول آن منابع درآمدی است که می خواهند با ادامه تحریم و خارج از دستان خود، آن را حفظ کنند.