پرسپولیس و سپاهان در این فصل در همه زمینه ها به مصاف یکدیگر رفتند. آنها در بخشی از فصل برای عنوان قهرمانی با یکدیگر مبارزه کردند، اما اکنون بیشتر در حاشیه و خارج از مستطیل سبز با یکدیگر رقابت می کنند.
اما چه کسی نداند که یک ورزشکار یا تیم ورزشی می تواند بیش از هر دوست یا همراهی از رقیب خود بیاموزد؟ شما می توانید با دیدن نقاط قوت رقبا خود را بیاموزید و تقویت کنید و برعکس از ضعف ها و اشتباهات آنها دوری کنید و از گرفتار شدن در امان بمانید!
پرسپولیس در دو بازی اخیر خود در لیگ برتر مقابل سپاهان و نساجی در مازندران دو کارت قرمز متوالی دریافت کرد و بازی را 10 نفره به پایان رساند. او هفته گذشته در تهران تنها یک امتیاز کسب کرد و این هفته هم با پیروزی این دیدار را به پایان رساند و با سه امتیاز به تهران بازگشت.
اما آن اخراج های پی در پی می تواند برای پالاس در آینده و در شرایطی که چهار بازی و 12 امتیاز بسیار مهم از این فصل باقی مانده کارساز باشد. درست مثل شروع فصل کاری، سپاهان دست درازی می کند!
اکثر کارشناسان در یک نکته اتفاق نظر دارند و آن اینکه در میان مشکلات ریز و درشتی که سپاهان را از کورس قهرمانی دور کرده است، یکی از مهم ترین باخت های این تیم ناشی از اخراج های زیاد است.
سپاهان در مقطعی از فصل، در هر بازی – چه در لیگ و چه در آسیا – اخراج هایی را با خود به همراه داشت و حتی همچنان با 9 اخراج، رکورد بیست و سومین کارت قرمز لیگ را در اختیار دارد. آنها همچنین رکورد 3 اخراج در یک بازی را دارند – هفته چهاردهم در مقابل آلومینیوم – زمانی که بازی را با 8 نفر به پایان رساندند و شکست خوردند.
حالا به نظر می رسد پرسپولیس همان اشتباه سپاهان را تکرار می کند و مثل سپاهان بازیکنان باتجربه ای که زمین قرمز را دیده اند اشتباه می کنند و کارت قرمز می گیرند. در دیدار مقابل سپاهان امید عالیشاه کاپیتان پرسپولیس در دقایق پایانی و در این دیدار سوروس رفیعی در دقایق ابتدایی نیمه دوم از بازی اخراج شدند.
اگر یک بازیکن جوان اخراج شود، دلیلی برای خوشحالی وجود دارد که او جوان و کم تجربه است و نباید در این زمان حساس این فشار را تحمل کند. اما وقتی یک بازیکن بزرگ و با تجربه با کوله باری از تجربه ملی و بین المللی اخراج می شود، چه باید گفت؟