خبرگزاری موج گزارش می دهد؛
در فضایی که ایران با حملات مختلف کشورهای منطقه ای و فرامنطقه ای مواجه است، اطلاع رسانی به نسل جوان در مورد میراثی که به آنها رسیده است مهم است. در این راستا، گرامیداشت روز «خلیج فارس» نه تنها آموزشی برای نسل جوان است، بلکه بیانگر موضع صریح دولت ایران در قبال هرگونه ادعای واهی در خصوص جزایر سه گانه ایرانی است.
به گزارش خبرنگار سیاسی خبرگزاری موج
از سال 1384 در تقویم سالانه ایران، دهم اردیبهشت روز ملی است. خلیج فارس این روز به عنوان سالگرد اخراج پرتغالی ها از تنگه هرمز و خلیج فارس در سال 1621 میلادی نامگذاری شده است. اما در سالهای اخیر، اهمیت برگزاری این روز، علاوه بر بزرگداشت اقدام بزرگ شاه عباس صفوی، در راستای تأکید ویژه ایران بر حق خود در برابر کشورهای توسعهطلب عربی است که خواهان تسلط بر جزایر ایرانی، یعنی تنب هستند. – ای بزرگ، تنب کوچ و ابوموسی. در سال های اخیر در یکی از بندهای بیانیه پایانی نشست های کشورهای عرب حوزه خلیج فارس یا اتحادیه عرب به مالکیت امارات متحده عربی بر این جزایر اشاره شده است. اما در جلسه شورای خلیج فارس در ژوئیه 1402 یک گام فراتر رفتند و در بیانیه ای اعلام کردند که باید از مذاکرات دوجانبه با امارات یا مجامع بین المللی برای حل مسئله سه جزیره استفاده کرد. به گفته این نماینده روسیه نیز در این نشست حضور داشت و این کشور نیز چنین راه حلی را برای مشکلی که اساسا وجود ندارد پیشنهاد کرد، وزارت امور خارجه سفیر خود را فراخواند.
علاوه بر این، این موضوع با واکنش گسترده نخبگان سیاسی و کاربران ایرانی شبکه های اجتماعی مواجه شد. برای ایرانیان چنین سوالی خط قرمز است. آنها حتی با «خلیج» خواندن خلیج فارس مخالف هستند. این در حالی است که کشورهای فرامنطقه ای مانند روسیه، آمریکا، چین و حتی رژیم صهیونیستی از واژه خلیج فارس بدون افزودن فارس استفاده می کنند و یا حتی آن را خلیج عربی برای جلب رضایت دوستان عرب خود می نامند.
به عنوان مثال، حسابهای رسمی توییتر اسرائیل زمانی که قرار است با مخاطب ایرانی ارتباط برقرار کنند، از نام خلیج فارس استفاده میکنند و زمانی که مخاطبانشان عرب هستند، از خلیج فارس بدون صفت یا خلیج عربی استفاده میکنند.
هدف از این گونه فشارهای رسانه ای و تبلیغاتی که گاه با حمایت سیاسی نیز همراه است، قرار دادن ایران در موقعیت بیهوده است. اگر ایران “وجود مشکلات” در سه جزیره تنب کوزور، تنب کوکوس و ابوموسی را بپذیرد، به معنای آغاز راه از دست دادن بخشی از خاک کشور است که بیش از 2500 سال تحت سلطه ایران بوده است. .
اما آنچه شهروندان ایرانی را بیش از سال گذشته ناراحت کرد، همکاری روسیه با کشورهای عربی در این زمینه بود. در شرایطی که جمهوری اسلامی ایران یکی از معدود کشورهایی بود که در جریان درگیری های اوکراین از روسیه حمایت کرد و کار تا آنجا پیش رفت که تهران متهم به ارسال سلاح هایی شد که روس ها در اوکراین استفاده می کنند و این خشم اروپا و آمریکا را برانگیخت. از امریکا. صرف نظر از اینکه آنچه ایران در زمینه فروش تسلیحات به روسیه انجام داده است در حوزه صادرات تسلیحات است و غرب نمی تواند از این پس به کشور ما فشار بیاورد، اما روسیه به خوبی می داند که این فروش تجهیزات نظامی چقدر مهم بوده است. به آن
بنابراین در میانه جنگ اوکراین که روس ها همچنان به حمایت جمهوری اسلامی نیاز داشتند، پیوستن به ادعاهای امارات را می توان در زمره بی شرمی روسیه قرار داد. واقعیت این است که وزارت امور خارجه و در کل دولت ایران پاسخگوی این کشور بودند. طرح موضوع جزایر ایرانی به معنای حمایت مسکو از تجزیه ایران است.
لزوم اتخاذ تصمیمات موثر توسط دولت ایران برای پایان دادن به ادعاهای امارات
همچنین جمهوری اسلامی ایران باید راهی برای پایان دادن به این مشکل بیابد. اینکه کشورهای عربی دو یا سه بار در سال گرد هم بیایند و به جزایر ایرانی مراجعه کنند، به یک روال عادی تبدیل نشود. جمهوری اسلامی موظف است با استفاده از ابزاری که در اختیار دارد یک بار برای همیشه پرونده این گونه ادعاها را ببندد. بدون شک رفتن به «حل مشکل» اشتباه ترین کار است. تقویت استحکامات نظامی و نخبگان غیرنظامی در این جزایر، برخورد قاطعانه با هر نگاه عرب در خاک ایران، مشابه آنچه در جنگ هشت ساله علیه صدام انجام شد، راهکارهای موثری است.
در این میان هر چه قدرت نیروی دریایی ایران بیشتر باشد، قدرت مذاکره سیاسیون نیز بیشتر می شود. همچنین بزرگداشت 20 اردیبهشت باید بیش از یک اشاره گذرا در اخبار یا رسانه ملی باشد. برگزاری جشن ملی، تدارک مراسم در استانهای مختلف، مدارس و بهویژه در منطقه خلیج فارس و جزایر ایرانی در این منطقه میتواند در اذهان افکار عمومی خارجی موثر باشد و در عین حال نسل جوان را از آنچه به ارث بردهاند آگاه کند. وقتی مراسم ملی در این زمینه از جمله برگزاری رزمایش نمادین در خلیج فارس برگزار می شود و رسانه های جهانی آن را با نام خلیج فارس می خوانند، در جهت گیری افکار عمومی جهان عرب موثر بوده ایم. و البته تمام دنیا
10 اردیبهشت را نباید یک روز معمولی در نظر گرفت. این سؤال مؤید رویکرد ایرانیان برای حفظ سرزمین خود با وجود اختلاف نظر است. بنابراین، دولت حاکم باید روز خلیج را چنین نگاه کند.