روز جدید ایران، به نوبه خود، باید اقداماتی را برای کاهش برنامه هسته ای خود انجام دهد، که می تواند شامل ارسال مواد هسته ای مازاد به خارج از کشور و کنار گذاشتن بسیاری از سانتریفیوژهای مدرن خود که برای غنی سازی اورانیوم استفاده می شود، باشد.
پولیتیکو در گزارشی نوشت: «مذاکرات برای احیای توافق هسته‌ای با ایران وارد «مرحله نهایی» خود می‌شود، زیرا مذاکره‌کنندگان به پایتخت‌های خود بازمی‌گردند تا دستورالعمل‌های سیاسی درباره اقداماتی که در روزهای آینده انجام دهند دریافت کنند.
دیپلمات‌های غربی برای احیای برجام که برنامه هسته‌ای ایران را در ازای لغو تحریم‌ها محدود کرده است، تا اواسط فوریه مهلت دارند. مقامات نگران پیشرفت سریع برنامه هسته‌ای ایران پس از خروج ایالات متحده از توافق در سال 2018 و همچنین گزارش آژانس بین‌المللی انرژی اتمی هستند که انتظار می‌رود جزئیات پیشرفت بیشتر در مورد برنامه هسته‌ای ایران را شرح دهد. تفاوت های جدید
این بدان معناست که چند هفته آینده برای تعیین اینکه آیا توافق از سر گرفته می شود یا مذاکرات تکمیل می شود، بسیار مهم است.
یک مقام آگاه آمریکایی بار دیگر بر ضرورت احیای برجام تاکید کرد.
این مقام مسئول گفت: هیچ کس نباید تعجب کند که ما در حال رسیدن به مرحله نهایی هستیم و برای سخت ترین مسائل به راه حل های سیاسی نیاز داریم، بنابراین همه در حال بازگشت به پایتخت ها هستند.
به گفته مقامات آگاه، نتیجه می تواند به هر سمتی پیش برود. اگرچه از زمان از سرگیری مذاکرات در ماه نوامبر پیشرفت های قابل توجهی حاصل شده است، اما ایالات متحده و ایران هنوز همه مسائل باقی مانده را حل و فصل نکرده اند.
یک دیپلمات ارشد غربی که نخواست نامش فاش شود، گفت: “ما مشتاقانه منتظر پایان این گفتگوها هستیم، اما درک این نکته مهم است که مسائل سیاسی اصلی در مورد همه موضوعات هنوز حل نشده است.”
چه چیزی برای تصمیم گیری باقی می ماند؟
در جنبه مثبت این مذاکرات، این دیپلمات ارشد غربی گفت: پیشرفت هایی در مورد موضوعات کلیدی از جمله چگونگی مهار برنامه هسته ای ایران، نحوه لغو تحریم ها و مهمتر از همه، نحوه پیروی از آن حاصل شده است.
اما مشکل سازگاری هنوز به طور کامل حل نشده است. این دیپلمات اذعان کرد که مذاکرات “کند” بوده است. مشکل این است که روند سازگاری مستلزم آن است که مذاکره‌کنندگان اقدامات دقیقی را برای ایالات متحده و ایران طراحی کنند و در صورت بازگشت به توافق، اقداماتی را که طی ماه‌ها باید انجام دهند، مشخص کنند.
این می تواند شامل برداشتن اولین گام از سوی ایالات متحده برای لغو تعدادی از تحریم ها، از جمله هموار کردن راه برای ازسرگیری تجارت جهانی با ایران باشد. ایران نمی‌تواند منتظر بماند تا تجارت واقعاً دوباره کار کند تا لغو تحریم‌ها را آزمایش کند، مثلا ببیند آیا می‌تواند یک نفتکش را بارگیری کند و آن را به خارج بفروشد.
ایران، به نوبه خود، باید اقداماتی را برای کاهش برنامه هسته ای خود انجام دهد، که می تواند شامل ارسال مواد هسته ای مازاد به خارج از کشور و کنار گذاشتن بسیاری از سانتریفیوژهای مدرن خود که برای غنی سازی اورانیوم استفاده می شود، باشد.
با این حال مثل همیشه جزئیات نگران کننده است و اینها جزئیاتی است که هنوز نهایی نشده است.
جو در مذاکرات وین از دسامبر بهبود یافته است. در این زمینه، مقامات ایرانی اخیرا اظهارات خوش بینانه تری داشته اند، از جمله اینکه در مقطعی در آینده به طور کامل از مذاکره مستقیم با آمریکا خودداری نکرده اند. دو کشور در حال حاضر دیپلماسی غیرمستقیم را از طریق سایر کشورهای توافقنامه – سه قدرت اروپایی به اضافه چین و روسیه – انجام می دهند. اتحادیه اروپا نیز هماهنگ می کند.
با این حال، یک دیپلمات ارشد غربی گفت: در حال حاضر هیچ نشانه روشنی از مذاکرات مستقیم بین ایران و آمریکا وجود ندارد.
علاوه بر ضرب الاجل اواسط فوریه، دیپلمات ها در وین منتظر گزارش آینده آژانس بین المللی انرژی اتمی (IAEA) هستند. آژانس سپس گزارش های جدید خود را درباره برنامه هسته ای ایران منتشر خواهد کرد.
انتظار می رود این گزارش ها جزئیات بیشتری در مورد ذخایر اورانیوم بسیار غنی شده ایران و همچنین اطلاعات بیشتری در مورد تعداد سانتریفیوژهای مدرن فعال در نیروگاه های هسته ای بزرگ ایران ارائه دهد.
همچنین انتظار می رود این گزارش ها اطلاعات جدیدی در مورد وضعیت مواد هسته ای ارائه دهد [ادعایی] اعلام نشده و در چهار نقطه ایران باز است.
این موارد می تواند مذاکرات را پیچیده کند و منتقدان بازگشت به برجام را تقویت کند.