محققان موسسه ملی بهداشت و همکارانش انواع ژنومیکی را که باعث یک بیماری التهابی پوستی نادر و شدید به نام مورفه پاناسکلروتیک ناتوان کننده می شود شناسایی کرده و یک درمان بالقوه برای آن کشف کرده اند.
دانشمندان دریافتند که افراد مبتلا به این اختلال دارای نسخه بیش فعالی از پروتئینی به نام STAT4 هستند که التهاب و بهبود زخم را تنظیم می کند. این کار همچنین دارویی را شناسایی کرد که یک حلقه بازخورد مهم کنترل شده توسط پروتئین STAT4 را هدف قرار می‌داد و علائم را در این بیماران به طور قابل توجهی بهبود می‌بخشید. نتایج در مجله New England Journal of Medicine منتشر شد.
این مطالعه توسط محققان موسسه ملی تحقیقات ژنوم انسانی (NHGRI)، بخشی از NIH، با همکاری محققان دانشگاه کالیفرنیا، سن دیگو (UCSD) و دانشگاه پیتسبورگ هدایت شد. محققان موسسه ملی آرتریت و بیماری‌های اسکلتی و عضلانی و پوست و موسسه ملی آلرژی و بیماری‌های عفونی، هر دو بخش از NIH، نیز در این مطالعه شرکت کردند.
تنها تعداد انگشت شماری از بیماران مبتلا به مورفین ناتوان کننده پاناسکلروزیس تشخیص داده شده اند، اختلالی که اولین بار در مقالات پزشکی حدود 100 سال پیش شرح داده شد. این بیماری باعث ضایعات شدید پوستی و بهبود ضعیف زخم و در نتیجه زخم عمیق تمام لایه های پوست و عضلات می شود. عضلات در نهایت سفت و شکسته می شوند، در حالی که مفاصل سفت می شوند که منجر به کاهش تحرک می شود. از آنجایی که این بیماری بسیار نادر است، علت ژنتیکی آن هنوز شناسایی نشده است.
سارا بلکستون، محقق بخش بیماری های التهابی NHGRI، دانشجوی پزشکی در دانشگاه داکوتای جنوبی و اولین نویسنده این مطالعه، گفت: محققان قبلا فکر می کردند که این اختلال ناشی از حمله سیستم ایمنی به پوست است. با این حال، ما دریافتیم که این یک ساده‌سازی بیش از حد است و هم پوست و هم سیستم ایمنی نقش فعالی در از کار انداختن مورفه پاناسکلروتیک دارند.
محققان از توالی یابی ژنوم برای مطالعه چهار فرد مبتلا به پاناسکلروز ناتوان کننده استفاده کردند و دریافتند که هر چهار نفر دارای تنوع ژنومی در ژن STAT4 بودند. ژن STAT4 نوعی پروتئین را رمزگذاری می‌کند که به روشن و خاموش کردن ژن‌ها کمک می‌کند که به عنوان فاکتور رونویسی شناخته می‌شود. پروتئین STAT4 نه تنها در مبارزه با عفونت ها نقش دارد، بلکه جنبه های مهم ترمیم زخم در پوست را نیز کنترل می کند.
دانشمندان دریافتند که انواع ژنومی STAT4 منجر به پروتئین STAT4 بیش فعال در این چهار بیمار شده و یک حلقه بازخورد مثبت از التهاب و اختلال در بهبود زخم ایجاد می کند که با گذشت زمان بدتر می شود. برای متوقف کردن این حلقه بازخورد مضر، آنها پروتئین دیگری را در مسیر التهابی که با مولکول STAT4 در تعامل است، به نام Janus kinase، که به نام JAK نیز شناخته می شود، هدف قرار دادند. هنگامی که محققان بیماران را با یک مهارکننده JAK به نام روکسولیتینیب درمان کردند، بثورات و زخم های بیماران به طور چشمگیری بهبود یافت.
بلک استون گفت: تاکنون هیچ درمان استانداردی برای این اختلال وجود نداشته است، زیرا این اختلال بسیار نادر است و به خوبی درک نشده است. با این حال، مطالعه ما یک گزینه درمانی مهم جدید برای این بیماران ارائه می دهد.
درمان‌های موجود برای از کار انداختن پاناسکلروز برای متوقف کردن پیشرفت این اختلال طراحی شده‌اند، اما درمان‌های قبلی عمدتاً بی‌اثر بوده و اغلب با عوارض جانبی شدید همراه بوده‌اند. افراد مبتلا به این بیماری معمولاً بیش از 10 سال پس از تشخیص زنده نمی مانند.
این مطالعه نشان می دهد که روکسولیتینیب ممکن است یک درمان موثر برای بیماران مبتلا به این بیماری باشد. روکسولیتینیب بخشی از دسته وسیع‌تری از داروها به نام مهارکننده‌های JAK است که معمولاً برای درمان آرتریت، اگزما، کولیت اولسراتیو و سایر بیماری‌های التهابی مزمن استفاده می‌شود.
دان کاستنر، محقق برجسته NIH، رئیس بخش بیماری‌های التهابی NHGRI و نویسنده ارشد این مقاله گفت: یافته‌های مطالعه فرصت‌هایی را برای مهارکننده‌های JAK به‌عنوان یک درمان بالقوه برای سایر بیماری‌های التهابی پوست یا اختلالات مرتبط با اسکار، از جمله سرطان ریه، باز می‌کند. کاغذ کبد یا مغز استخوان.
لوری برودریک، نویسنده ارشد مقاله و دانشیار دانشگاه کالیفرنیا در سن دیگو گفت: “ما امیدواریم به مطالعه مولکول های دیگر در این مسیر و چگونگی تغییر آنها در بیماران مبتلا به پاناسکلروز ناتوان کننده و شرایط مرتبط برای سرنخ هایی برای درک طیف گسترده تر ادامه دهیم.” بیایید بیماری های شایع تر را پیدا کنیم.