مسیح مهاجری در روزنامه جمهوری اسلامی نوشت: بارها متوجه شده ام که موقوفه ای از مسیر شرعی و قانونی خود منحرف شده و به دست کسانی رسیده است که صلاحیت مالکیت آن را ندارند. داستان و در مورد خوشبختانه هدایای مورد نظر به مسیر واقعی بازگشت.
اینکه برخی نمی توانند گوشت، مرغ، لبنیات و میوه به اندازه کافی بخورند، درست نیست، اما عده کمی هم چون به منابع قدرت نزدیک هستند، پاداش های میلیاردی، حقوق های نجومی و بهانه ای برای داشتن دارایی دارند.
کسانی که تشخیص می دهند ما هنوز نتوانسته ایم عدالت را در نظام جمهوری اسلامی برقرار کنیم، برای برقراری عدالت به سراغ این تبعیض ها می روند. عدالت را می توان با محروم ساختن نزدیکان به قدرت از تصاحب اموال عمومی و خود را صالح و برتر از دیگران دانست.
فکر نکنید که صبر مردم بی نهایت است. از روزی بترسید که لشکر گرسنه علیه شما قیام کند. اگر به رسالت شرعی و شرعی خود یعنی خدمت به محرومان و عدالت خواهی عمل نمی کنید، لااقل بقاء و حکومت خود را در نظر بگیرید.
اگر مردم ما فکر می کنند که کشورشان هیچ ثروتی ندارد و همه باید در فقر زندگی کنند، حاضرند توزیع عادلانه فقر را بپذیرند. آنچه مردم حاضر به تحمل آن نیستند تبعیض است. مردم نمی پذیرند که در کشوری با این همه ثروت و امکانات، چند نفر به هزاران و میلیون ها خانواده برسند که شاهد تقسیم فقر بین خود باشند. این حق افرادی نیست که در یک کشور ثروتمند زندگی می کنند.