آیا ایران در مسیر رادیکال شدن است؟ / راهی جز بازگشت به سوی مردم نیست / جوانان رفتند تا نوع دیگری از سیاست را تجربه کنند.

آیا ایران در مسیر رادیکال شدن است؟  / راهی جز بازگشت به سوی مردم نیست / جوانان رفتند تا نوع دیگری از سیاست را تجربه کنند.

روز جدید محمدرضا تاجیک به بیان مفاهیم اعتدال و رادیکالیسم و ​​تأثیر آن بر جامعه پرداخت و سعی کرد راهکارهای خود را برای عبور از بحران ارائه کند.

اعتدال عنصر گمشده در سیاست ایران در سال های اخیر بوده است. وقتی تب سیاسی شدید می شود عملا راهی برای شنیدن مطالبات عمومی وجود ندارد، گفتگو با مردم بسته می ماند و در نتیجه هم سیاست و هم جامعه رادیکال می شود. شاید اشتباه نکنیم اگر بگوییم اعتراضات خیابانی دو ماه اخیر زاییده چنین فضایی بوده است.

درباره مفهوم سازی اعتدال و رادیکالیسم و ​​تاثیر هر دو بر جامعه و البته نگاهی به راهکارهایی که می توانند ارائه دهند، ساعتی با محمدرضا تاجیک، استاد دانشگاه و از چهره های معروف اصلاح طلب به گفت و گو نشستیم. تاجیک که از سال 1355 تا 1363 مشاور سیدمحمد خاتمی رئیس جمهور بوده است، در این مصاحبه معتقد است که در عرصه اجتماعی، اعتدال گرایان لزوماً در هر شرایطی عامل تحول تاریخی نیستند و گاهی اعتدال ارتجاعی به نظر می رسد و می گوید: جامعه ای که اگر بحران نباشد تعادل برقرار نمی شود.

او معتقد است سیاست سیال است که باید وقتی جاده پیچید، خود را با جاده تطبیق داد، نه اینکه اگر جاده پیچید، سیاست به مسیر خود ادامه دهد. وی ادامه می دهد که اگر این اتفاق بیفتد، جامعه به ناچار به سمت رادیکالیسم می رود که گاهی اجتناب ناپذیر است.

تاجیک همچنین درباره حضور سیاست های رادیکال در ایران می گوید که گاهی به جای سیاست با کنترل پلیس مواجه می شویم. در این شرایط اساساً سیاست وجود ندارد.

او در حوزه بازشناسي ايدئولوژيک سازي سياست در ايران معتقد است که «بعد از انقلاب، گفتمان مسلط از توليد و بازتوليد معنا باز ماند و نتوانست نظريه جديد و سبک جديدي از خود ارائه کند. در این فضا امکان درونی شدن ایدئولوژی از بین رفت و گفتمان های دیگر به عنوان جایگزین عمل کردند.

تاجیک در بخشی دیگر از سخنان خود معتقد است که اصلاح طلبان طیف های مختلفی دارند که «برخی از آنها به طور سنتی در غار گفتمانی خود گیر افتاده اند و سعی می کنند نقاشی های دیوار غار را واقعی بدانند. آنها نمی خواهند از غار بیرون بیایند زیرا واقعیت و نور بیرون از غار آنها را آزار می دهد. در هر صورت می خواهند برای نقاشی دیوار غار پول خارجی دریافت کنند. برخی از مصلحان یک پای خود را در غار و پای دیگر را بیرون از غار دارند و دچار بلاتکلیفی و بی تدبیری شده اند. با این وجود، عده ای به ویژه نسل جوان راه اخوان را در پیش گرفتند و در راه بی پایان قدم گذاشتند تا ببینند آسمان همه جا یک رنگ است و آیا می توان نوع دیگری از سیاست را تجربه کرد؟

این چهره اصلاح طلب می گوید راهی جز بازگشت به مردم وجود ندارد و باید بپذیریم که در هر شرایطی نظر اکثریت حتی اگر با خواست عده ای مخالف باشد باید حاکم باشد و شرایط را در نظر بگیرد. دوران پس از اعتراضات به نوع نگاه امروز به اعتراضات بستگی دارد که اگر تعاملات منفی باشد، فردای اعتراضات شاهد ادامه رادیکالیسم خواهیم بود، اما اگر خواسته های معترضان به رسمیت شناخته شود، می توان به گشایش امیدوار بود. .

دیدگاهتان را بنویسید