آیا می دانید چرا جوانان تحصیل کرده زندگی در هر جای دنیا را به ایران ترجیح می دهند؟

آیا می دانید چرا جوانان تحصیل کرده زندگی در هر جای دنیا را به ایران ترجیح می دهند؟

روز جدید: این روزها شرایط به گونه ای است که اگر برهنه با آنها بنشینید باید حوصله زیادی داشته باشید تا عصبانی نشوید و حوصله تمام شدن صحبت را داشته باشید زیرا جوانان شما و بزرگترها را مسئول وضعیت فعلی می دانند. .

نمی توان همه جوانان ناراضی و منتقد از وضع موجود را ساده لوح و متاثر از پیشنهادات خارجی دانست، اما نباید از گروهی که به شایعات و دروغ هایی که به نارضایتی جوانان با نیات شوم خاص دامن می زند، غافل شد. .

ما دیگر در حصار زندگی نمی کنیم، اما هر جوان امروزی یک لیوان کریستالی در جیب خود دارد تا ببیند جوانان دیگر در کشورهای دیگر چگونه زندگی می کنند. البته این به این معنی نیست که بیرون بهشت ​​است و کشور ما جهنم، شاید به اندازه قشم خودمان نباشد که همه امکانات می سازند.

اما این تنها کمبود مادی نیست که گریبان جوانان ما را گرفته است. امید به فردایی بهتر، عدم تبعیض و برخورد با شایسته سالاری در انتصابات از آرزوهای ساده جوانان ماست.

داشتن اینترنت پرسرعت یکی از خواسته های اصلی جوانان است. امروزه دیگر مثل گذشته نیست که روی حصیر زانو زده و به روش سنتی به دنبال مواد بگردند. بدون اغراق می توان گفت که اگر فردی قصد انجام کارهای تحقیقاتی در سطح بالا را داشته باشد و بخواهد از منابع خارجی استفاده کند، یا اکثر سایت ها فیلتر شده اند یا با سرعت اینترنت موجود، باید در برخی موارد کار خود را محدود کنند.

بحث کار، ازدواج و مسکن که از ملزومات ضروری همه جوانان دنیاست، در کشور ما به آرزوهای دور از ذهنی تبدیل شده است، البته نه برای همه. متأسفانه بسیاری از جوانان بزرگترهای خود را به خاطر برآورده نشدن آرزوهای حداقلی خود سرزنش می کنند. اما آیا واقعاً والدین مسئول وضعیت فعلی هستند یا در کشور ثروتمندی مانند ایران که یکی از ثروتمندترین کشورهای جهان است، عدم برنامه ریزی، عدم جامعیت و عدم همکاری تعدادی از مقامات دولتی در زمینه های مختلف در طول چهار دهه گذشته باعث ایجاد چنین وضعیتی شده است؟

قوه مجریه کشور به کندی کار می کند و همچنان بر ایمان مردم جمهوری اسلامی ضربه می زند. جوانان این واقعیت های سخت را می بینند و مانند قدیمی ها قدرت تحمل آن را ندارند. درهای جهان به روی جوانان تحصیل کرده ما باز است و انگیزه ای وجود دارد که آنها را به دنیا بکشاند. وقتی جوانان وارد بازی نمی شوند، وقتی گروه هایی با نگاه محدود و انحصاری همه چیز را برای خود و اطرافیانشان می خواهند و از جذب جوانان مستعد جلوگیری می کنند، نتیجه این می شود که ایران به یک کشور تولیدکننده تحصیل کرده و متخصص تبدیل می شود که آنها را تولید می کند. به صورت رایگان صادرات به کشورهای دیگر.

امروز هیچ متخصصی با حقوق پنج برابر چند سال پیش وجود ندارد، زیرا بسیاری از جوانان در حال رفتن هستند. البته ایران بزرگ ما از امکانات علمی و فرهنگی گسترده ای برخوردار است که اگر از این نیرو و خلاقیت به درستی استفاده شود، قدرت جذب تحصیلکردگان بومی به خوبی تضمین می شود.

آیا گوش شنوایی وجود دارد که خطر را حس کند و به جوانان اعتماد کند و درد آنها را بشنود و بشنود که «از سر ناچاری و برخلاف میل درونی خود برای آینده ای بهتر و امن تر، خانه و خانواده و کشور را ترک می کنیم» تا بسازیم؟ او باید چتر جنبش جوانان را زیر سایه خود می گرفت. شایستگان را استخدام کنید و کشور را از افکار و توانایی های آنها بهره مند کنید. اما آیا واقعا این اتفاق افتاد؟ متأسفانه در گفت وگوی امروز با جوانان به واقعیت های تلخی پی می بریم که مسئولان یا نمی دانند، یا می دانند، اما هیچ تلاشی برای جذب چنین جوانانی صورت نمی گیرد. ،

منبع: اطلاعات روزنامه

دیدگاهتان را بنویسید