روز جدید : برخی نمی دانند رفتار نادرست و رادیکال آنها چه تهدیدهایی را برای مردم و کشور پنهان می کند/ صدا و سیما که عنوان ملی را یدک می کشد، ظاهراً تنها از یک سلیقه حمایت می کند/ نظر ما را «صحیح» بدانیم نه نمایش دادن. نظر دیگران به هر جهت ، نتیجه این خواهد شد که مردم اعتماد خود را از دست بدهند/ همبستگی با جامعه می تواند راه حلی برای مشکلات باشد
صدای مردم را بشنوید و ضبط کنید – سعید شمس: قطبی شدن می تواند یکی از بدترین و سخت ترین شرایط برای هر جامعه ای با هر رویکرد و سلیقه ای باشد. زیرا برای مدیریت مطلوب شرایط داخلی و روابط بین‌الملل، دولت‌ها نیازمند اجماع عمومی و اعتماد مردم به نظام حاکمیتی هستند.
در نتیجه این سوال در دوقطبی مطرح می شود که برای دستیابی به اتفاق نظر و نجات جامعه و افراد از هزینه های گزاف احتمالی چه الزاماتی را می توان مطرح کرد؟
احمد خرم، چهره اصلاح طلب و وزیر راه دولت سیدمحمد خاتمی در گفتگوی صریح با «نواندیش» درباره علل شکل گیری دوقطبی و راهکارهای لازم برای عبور از این دوران، به سوالات مطرح شده پاسخ می دهد:
* به نظر می رسد که جامعه با سرعت بالایی از قطبی شدن استقبال می کند.
نکته خوب و مسلما نگران کننده ای را مطرح کردید. در شرایطی که ایران مشکلات زیادی دارد و هنوز نتوانسته به جمع بندی لازم در مورد موضوع هسته ای برسد همین کافی است تا اختلافات داخلی بیشتر شود و با مشکلات زیادی مواجه خواهیم شد. چگونه عده ای در این روزگار سخت به جهل می چسبند و نمی دانند چه تهدیدهایی مردم و کشور را از رفتار نادرست و رادیکال آنها پنهان می کند!
*ریشه تفرقه در جامعه بی توجهی به کدام الزامات است؟
وقتی مردم احساس می‌کنند که یک گروه خودی هستند و آنها بیرونی هستند، وقتی چند نفر از همه فرصت‌های شغلی برخوردار هستند و اکثریت جامعه شغل مناسب را رویایی غیرممکن می‌دانند، وقتی همه تریبون‌ها در اختیار گروه خاصی قرار می‌گیرد، وقتی رادیو و تلویزیون عنوان ملی را یدک می کشد ظاهرا فقط از یک طعم و مزه پشتیبانی می کند. . آیا می توانیم از تفرقه در جامعه جلوگیری کنیم؟ پاسخ قطعا خیر است.
* این وضعیت پرهزینه را چگونه باید مدیریت کرد، نمی توان آن را به حال خود رها کرد و مردم روز به روز از نظام دور شدند.
تصمیم گیرندگان باید به صدای مردم گوش دهند و نظرات آنها را در نظر بگیرند تا جایی که باید تغییرات را در دستور کار قرار دهند. برای پافشاری در برخی موارد. یعنی اگر نظر خود را «صحیح» بدانیم و به هیچ وجه برای بیان نظر دیگری حاضر نشویم، نتیجه این می شود که اعتماد مردم به نظام از بین می رود و حس بی اعتمادی شکوفا می شود.
صحبت کردن با مردم چگونه کار می کند؟
اگر مردم را مالک اصلی دولت بدانیم، اگر بدانیم که قانون را می توان تغییر داد، هر چه هست، اگر افراط گرایی را کنار بگذاریم، اگر فکر نکنیم که کشور و نظام تنها متعلق به ماست. و غیره راحت باشید و بدون هیچ ذهنیتی بتوانیم خواسته های مردم را برآورده کنیم، مطالعه و همفکری با جامعه، علت یابی تا آنجا که لازم است. با این توضیح که هارمونی می تواند راه حل مشکلات باشد.
* چقدر می توان به توجه به این «اگرها» امیدوار بود؟
متأسفانه این گروه افراطی بر جهل و نگاه تمامیت خواهانه اصرار دارد. تا زمانی که ندانیم عملکرد آنها چه مشکلاتی برای نظام، دولت و مردم ایجاد می کند، نمی توان به اصلاحات امیدوار بود.
* این پاسخ شما به معنای ناامیدی مطلق است؟
هیچ کس دوست ندارد ناامید شود. امیدوارم هر چه زودتر شاهد نشانه هایی از “تلاش برای تغییر” باشیم.
*مشکلات معیشتی تا چه اندازه به افزایش صدای اعتراضی جامعه کمک می کند؟
زیاد. اصولاً باید گفت که ریشه همه چالش های بشری ریشه در مسائل اقتصادی دارد. واقعا نمی دانم چرا مردم کشور ثروتمندی مثل ایران باید با این همه محدودیت های مالی و معیشتی مواجه شوند. البته اصرار بر خودپسندی و بی توجهی به خواسته ها و نظرات مردم در این موضوع محسوس است.
*با تشکر، چیزی ناگفته باقی مانده است؟
ایرانیان حقی در این شرایط سخت ندارند.
منبع: نواندیش