اراده قوی ریشه محرومیت را می خشکاند/ دختران دوقلوی جازموریانی اولین پزشکان بومی رودبار هستند.

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا ؛ به نقل از آرماند; فاطمه و عاطفه بامری نژاد خواهران دوقلوی جازموریان شهرستان رودبار جنوب هستند که رتبه های 37 و 88 کنکور سراسری 1394 را کسب کرده اند و هم اکنون دانشجوی پزشکی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان هستند.

متولد 1376 از دختران این مرز و بوم هستند که اهل روستای حیدرآباد جازموری شهرستان رودبار جنوبی هستند و در استفاده از فعل خواستن مهارت دارند و در رشته پزشکی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان پذیرفته شده اند. در آینده آنها بسیار نزدیک به تبدیل شدن به پزشکان متخصص خواهند بود. منطقه خود را متحول کنید و به آن خدمت کنید.

عاطفه بامری نژاد دانشجوی سال آخر پزشکی در اصفهان و فاطمه بامری نژاد سال آخر کارشناسی زیست شناسی سلولی و مولکولی از دانشگاه اصفهان و دانشجوی ارشد پزشکی در دانشگاه شهید بهشتی است.

عاطفه بامری نژاد در گفتگو با خبرنگار راه آرمان گفت: اگر به اطراف نگاه کنیم مشاغل زیادی هستند که کمتر به چشم می آیند اما نبود آنها باعث می شود بیشتر به آنها احساس نیاز کنیم و مزیت های آنها را درک کنیم.

وی در پاسخ به سوال خبرنگار ما که چه شد رشته پزشکی را انتخاب کردید، گفت: علاقه ما به پزشکی جدای از کمبود پزشک در منطقه و اشتیاق زیاد برای کسب علم بود.

عاطفه بامری با بیان اینکه پزشک باید تمام تلاش خود را برای انتخاب و اجرای بهترین اقدامی که به نفع سلامت روحی و جسمی بیمار است به کار گیرد، خاطرنشان کرد: همانگونه که از سلامت بیماران خود محافظت می کند، پزشک نیز باید از سلامت خود محافظت کند.

وی گفت: اگرچه با توجه به شرایطی که داریم می توانیم پس از اتمام دکتری عمومی مستقیما وارد دوره تخصصی شویم، اما تصمیم داریم ابتدا دوره پزشکی عمومی را بگذرانیم. این به ما مربوط نیست.

این پزشک جازموریانی با اشاره به اینکه الگوهای متفاوتی در زندگی داشته ایم، گفت: در مجموع اینطور نیست که یک فرد خاص را به عنوان الگو در زندگی مطرح کنیم، الگوهای مختلفی در حوزه های مختلف وجود دارد که با گذشت زمان می تواند تغییر کند. شناخت افراد مختلف که به طرق مختلف در جامعه تاثیرگذار هستند و درس گرفتن از تاریخ زندگی را باید آموخت.

بامری با بیان اینکه باید خود را به خوبی بشناسند و درک کنند، خاطرنشان کرد: هر فردی باید تعیین کند که در زندگی به کجا برود و برای رسیدن به آن تلاش کند، زیرا دیگر زندگی نمی کنیم، بنابراین گاهی ارزش دارد فقط به آرزوها برسیم، ببینیم. خودمان

وی با اشاره به اینکه هیچ زندانی به اندازه زندان ذهن ما را محدود نمی کند، تصریح کرد: اگر بخواهیم واقع بینانه به آن نگاه کنیم، محرومیت یکسری محدودیت هایی به همراه دارد و به نظر من کلمه محرومیت محدودیتی دارد که معنا دارد. به آرامی، اما این محدودیت در ابعاد مختلف نیز وجود دارد، بنابراین محروم بودن طبیعی است، اما محروم بودن دردناک و فاجعه بار است. خطای کوچک ما از زمانی شروع می شود که نپذیریم که محروم هستیم و خطای بزرگتر زمانی ادامه می یابد که برای رفع این محرومیت اقدامی نکنیم.

بامری افزود: خوشبختانه در این سفر نه چندان طولانی خاطرات خوب زیادی وجود داشت و یکی از به یاد ماندنی ترین خطرات تجربه المپیادهای علمی دانشجویی حوزه سلامت بود که هم از نظر علمی برای ما هیجان انگیز بود و هم آشنایی با مردم. که در راه با آنها ملاقات کردیم، برای ما شیرین و خاطره انگیز بود.

این نخبه جازموریان تصریح کرد: خاطرات تلخ در پزشکی اجتناب ناپذیر است و گاهی ممکن است فردی را در موقعیتی ببینیم و خودمان هم می دانیم که کاری از دست ما بر نمی آید و از جان یک انسان و پزشک ارزشمندتر است. احساساتی مانند هر انسان دیگری و مواجهه با چنین مشکلاتی می تواند برای او دردناک باشد.

وی افزود: ما باید برای کاری که انجام می‌دهیم اشتیاق زیادی داشته باشیم و دلیلش هم سختی کار است، اگر اشتیاق نداشته باشی ممکن است مانند هر عاقل دیگری به پایان برسی.

به هر حال این نخبه جازمور خاطرنشان کرد: پزشکی حرفه ای است که در آن بیشتر از درک شما قضاوت می شود، بنابراین اگر می خواهید کمتر آسیب روحی و روانی داشته باشید باید از آن دسته افرادی باشید که با این جمله مانند نادر ابراهیمی هستید: در عصر حاضر، این امر کاملاً ضروری است. مهم این نیست که دیگران چگونه ما را قضاوت می کنند، بلکه این است که چگونه خودمان را در خلوتی پر از پاکی قضاوت می کنیم.”

انتهای پیام/