بیماران مبتلا به بیماری های عفونی و مصدومان حوادث باید حداقل نیم روز برای دریافت اولیه ترین خدمات پزشکی در اورژانس منتظر بمانند. وضعیتی که چشم انداز بهبودی ندارد و یکی از غم انگیزترین فصل های زندگی شهروندان انگلیسی به حساب می آید.
در حالی که دولت تمایلی به افزایش حقوق کارمندان معترض ندارد، ارتش را برای ارائه خدمات در بیمارستان ها در حالت آماده باش قرار داده است. مقامات انگلیسی بر این باورند که افزایش دستمزدها در بخش دولتی منجر به افزایش تورم خواهد شد
اما نیروهای خدمات پزشکی بریتانیا با استناد به فشارهای ناشی از همه گیری کرونا، از دولت می خواهند که خواسته های آنها را برآورده کند. گفته می شود بیش از 30 هزار عمل جراحی، شیمی درمانی، تحقیقات مربوط به بیماران سرطانی و هزاران مراجعه به پزشک در نتیجه اعتصاب پرستاران به تعویق خواهد افتاد.
رسانه های انگلیسی وضعیت مراکز درمانی در آستانه ورشکستگی را تشریح کردند. بنابراین گزارش خبرنگار ایرنا برای درک بهتر مشکل به یکی از مراکز اورژانس مراجعه کرد تا مشاهدات خود را گزارش کند.
روز دوشنبه، 14 دسامبر 1401، ساعت 20:00، صندلی های اورژانس بیمارستان سنت هلیر، واقع در جنوب لندن، جایی برای نشستن نداشتند. برخی از سر ناچاری روی زمین نشسته بودند و برخی دیگر به دیوار تکیه داده بودند. پلاکاردها و هشدارهای خطر بیماری های واگیر در ورودی نصب شده بود و به مردم توصیه شد قبل از ورود به اورژانس از ماسک استفاده کنند. اخطار فاصله گذاری اجتماعی نیز علیرغم لغو تمامی محدودیت های کرونا در انگلیس اعمال شد.
با ورود به اورژانس، صدای سرفه های مکرر بیماران جالب است و سپس نگاه قبر افرا که ساعت ها منتظر ویزیت پزشک و اسکورت به سمت میز اطلاعات بوده است.
ساعت 20:30، هیئت کنار میز اطلاع رسانی گفت انتظار 7 ساعت است. اما صدایی که هر 15 دقیقه از بلندگوی سالن پخش می شد، زمان انتظار را هفت ساعت و نیم و احتمالاً بیشتر به دلیل ازدحام مشتریان اعلام می کرد.
در هر مورد، روش کار به این صورت است که اپراتور اطلاعات مشخصات بیمار را ثبت می کند، سپس پرستار پرونده ای را که شامل بیمار می شود هدایت می کند و در نهایت پزشک می آید. اما رسیدن به مرحله نهایی، یعنی ملاقات با پزشک، برای بسیاری از افرادی که در اورژانس در St. به اندازه کافی شیوا بودند
ساعت 9:30 شب، اورژانس پر بود. ناظر که از طریق دوربین مداربسته اوضاع را زیر نظر داشت، وارد سالن شد تا به حاضران توصیه کند به جز بیماران و یک خدمتکار، محل را ترک کنند. وی همچنین با اشاره به ابتلای برخی از بیماران به کرونا، بر لزوم استفاده از ماسک تاکید کرد. با این حال، تعداد کمی ابتکار عمل را به دست گرفتند.
در نیمه های شب بلندگو از افزایش زمان انتظار به ۸ ساعت و نیم خبر داد و بلافاصله هشدار داد که هرگونه برخورد نادرست با پرسنل بیمارستان مجازات دارد. اعلام این خبر چهره بسیاری از بیماران را تغییر داد و آنها اعتراض خود را نسبت به وضعیت موجود به مسئول اطلاع رسانی اعلام کردند. اقدامی که ظاهراً برای افسران اطلاعات عادی است و نتیجه نمی دهد.
در همان زمان صدای زن جوانی با چند پرستار شروع به صحبت کرد. او مدعی شد که جایی برای خوابیدن ندارد و درخواست کرد برای گذراندن شب در یکی از بخش های بیمارستان بستری شود. رئیس همچنین توضیح داد که بیمارستان به اندازه کافی تحت فشار است و نمی تواند خدمات مورد نظر خود را ارائه دهد.
دمای بیرون اتاق انتظار 2 درجه سانتیگراد بود و زن جوان مجبور شد در گوشه اورژانس به انتظار طلوع آفتاب چمباتمه بزند. ساعت یک بامداد بود و زمان برای بیماران مستاصل به کندی می گذشت. در همین حال خواب بر بسیاری از چشم ها غلبه کرده بود. تعدادی از بیماران امید خود را از مراجعه به پزشک قطع کردند و اورژانس را ترک کردند. برخی که هنوز امیدوار بودند با یک چرت کوتاه مواجه شدند. زیر میز اطلاعات که درست روبروی بخاری قرار داشت، مرد جوانی در کنار همسرش که روی زمین خوابیده بود نگهبانی می‌داد.
اما حوصله مرد میانسالی که پیراهن مشکی بلندی به تن داشت و بیش از 7 ساعت منتظر بود لبریز شد. او که نقاب بر چهره نداشت، ابتدا زیر لب زمزمه هایی می کرد و کم کم پایش را برای گلایه از وضعیت موجود به روی اطرافیان باز کرد. او از بلاتکلیفی خسته شده بود. آخرین باری که سخنران به بیماران توصیه کرد صبور باشند، از جایش بلند شد و به سمت میز اطلاع رسانی رفت تا به جای منتظر ماندن، به بیماران رزرو شود، اما تلفن هنوز جواب نداد. افسر اطلاعات استدلال کرد که به دلیل ماهیت کار اورژانسی امکان ملاقات با پزشک وجود ندارد.
این وضعیت تا ساعت 7 صبح ادامه داشت. دیگر چهره های حاضر با یکدیگر آشنا بودند. هر بار که نام یک بیمار توسط دکتر خوانده می‌شد، بقیه به شدت او را برای رسیدن به مرحله پایانی تشویق می‌کردند.
تا ساعت 9 صبح، حضور افراد جدید ترکیب اورژانس را تغییر داده بود، اما برخی از بیماران شب گذشته همچنان منتظر بودند. بر اساس مشاهدات خبرنگار ایرنا آخرین بیمار شب قبل پس از 15 ساعت انتظار توسط پزشک ویزیت و ترخیص شد.
این بخشی از وضعیت اسفبار بیماران اورژانس در انگلیس است که ناظران می گویند شرمساری کامل برای ششمین اقتصاد برتر جهان و مدعی پرچمدار حقوق بشر است.