روز جدید : پوتین و ابراهیم رئیسی رئیس جمهور ایران بر اهمیت امضای توافقنامه همکاری راهبردی دوجانبه که اواخر سال جاری در سفر پوتین به تهران اجرا می شود، تاکید کردند. هنوز امیدی برای پیشرفت در مذاکرات هسته ای بین ایران و پنج عضو دائم شورای امنیت سازمان ملل به علاوه آلمان وجود دارد.
راگیدا دورهام در خبر ملی نوشت: در آخرین روزهای ژوئن، ناتو خود را به سازمانی با جهان بینی روشن تبدیل کرده است. اتحاد فراآتلانتیک چشم اندازی برای تغییر استراتژیک در داخل و خارج از اروپا ارائه کرد. او روسیه را دشمن، مهمترین و مستقیم ترین تهدید خود، و چین را دشمنی معرفی کرد که نباید دست کم گرفت و برای مقابله با تهدید خود، نیازمند استراتژی منسجم و دوراندیشانه بود. جنگ روسیه علیه اوکراین روابط غرب و روسیه را تضعیف کرده است. انتظار نمی رود که جنگ به زودی پایان یابد و ممکن است با پیروزی یا شکست قاطع هیچ یک از طرفین خاتمه نیابد. اما برنده ناتو بود. این جنگ عملاً دریای بالتیک را به دریاچه ناتو تبدیل کرد و اتحاد را به سوئد و فنلاند گسترش داد، در حالی که هدف روسیه متوقف کردن گسترش بیشتر بود.
، ادامه می دهد: نشست سران ناتو در مادرید فقط یک نمایش نبود – هم از نظر سیاسی و هم از نظر نظامی مهم بود. نتایج آن شامل افزایش نیروها در غرب روسیه از 40000 پرسنل به 300000 نفر، عمدتاً در لهستان و کشورهای بالتیک، و باز کردن درها به روی استقرار نظامی ایالات متحده در شرق اروپا، به ویژه لهستان بود. رئیس جمهور ایالات متحده، جو بایدن، موفق شد به اجماع در مورد اوکراین و توافق در سطح اروپا برای افزایش مشارکت کشورهای عضو در بودجه ائتلاف به 2٪ از تولید ناخالص داخلی دست یابد.
ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور روسیه، ممکن است در حال بررسی پاسخی به چالش ناتو باشد، اما بعید است که تصمیم اخیر در مورد کالینینگراد، منطقه تحت کنترل روسیه بین لهستان و لیتوانی را رها کند. در حالی که لیتوانی عبور کالاهای تحت تحریم روسیه را از خاک خود به کالینینگراد ممنوع کرده است، مسکو به دنبال مصالحه ای برای از سرگیری ترانزیت است. در غیر این صورت، منطقه می تواند نقطه عطف دیگری در درگیری گسترده تر با غرب باشد. در همین حال، در بحبوحه اجلاس سران ناتو و گروه 7، تغییرات قابل توجهی در شرق رخ داد.
مسکو به دنبال ایجاد ساختاری برای مقابله با G7 است
رهبران کشورهای دریای خزر – آذربایجان، ایران، قزاقستان، روسیه و ترکمنستان – در عشق آباد دیدار کردند که در آن آقای پوتین بر بهبود روابط با ایران تاکید کرد. پیش از این در اجلاس مجازی بریکس که توسط چین برگزار شد، پکن و مسکو با پیوستن ایران و آرژانتین به این گروه موافقت کردند. این تحرکات احتمالاً در را برای تهران برای دستیابی به اهرم های سیاسی و فرصت های اقتصادی باز می کند.
مسکو به دنبال ایجاد ساختاری برای مقابله با گروه 7 است که شامل بزرگترین اقتصادهای غرب است. قبل از شروع درگیری در اوکراین در سال 2014، روسیه بخشی از گروه 8 بزرگتر بود، اما اکنون آقای پوتین می خواهد برجام چالشی جدی برای گروه 7 باشد. اما به گفته یکی از کارشناسان که خواست نامش فاش نشود، با توجه به اختلافات بین چین و هند، بزرگترین اعضای این گروه، بریکس چیزی بیش از یک پوستر سیاسی نیست. با این حال، پیوستن ایران پیامدهای بلندمدتی در ترویکای چین و روسیه دارد.
آقای پوتین و ابراهیم رئیسی رئیس جمهور ایران بر اهمیت امضای توافقنامه همکاری راهبردی دوجانبه که اواخر سال جاری در سفر پوتین به تهران اجرایی خواهد شد، تاکید کردند. رهبران همچنین موافقت کردند که وظیفه حمایت از رژیم اسد در سوریه را به طور کامل به ایران بسپارند. هنوز امیدی برای پیشرفت در مذاکرات هسته ای بین ایران و پنج عضو دائم شورای امنیت سازمان ملل به علاوه آلمان وجود دارد. اما بر اساس همه گزارش‌ها، به‌ویژه با توجه به اصرار تهران بر حذف سپاه از فهرست تروریستی واشنگتن، احتمال این اتفاق در حال کاهش است. ایران هم چه می گوید [ادعا شده] این کشور در برنامه هسته ای خود پنهان نخواهد شد. دولت بایدن تاکنون از پذیرش هر دو خواسته خودداری کرده است، اما آقای پوتین به رئیسی اطمینان داد که روسیه از منافع ایران در مذاکرات وین حمایت خواهد کرد.
همانطور که یکی از مقاماتی که با او صحبت کردم گفت، هنوز زنگ پایانی برای اعلام مرگ مذاکرات به صدا درآمده است. ایران باید فورا تحریم های آمریکا علیه خود را لغو کند. دولت بایدن و دولت های کلیدی اروپایی نیز به دنبال پیشرفت هستند. پوتین علاقه مند به میانجی گری توافقی است که می تواند به بهبود اعتماد در جامعه بین المللی کمک کند.
اما در صورت شکست مذاکرات، مسکو و تهران قصد دارند آمریکا و اسرائیل را مقصر بدانند و از این شکست برای پیشبرد منافع خود استفاده کنند. به عنوان مثال، روسیه می‌تواند به عنوان بخشی از یک معامله تسلیحاتی که توسط رژیم تحریم‌های بین‌المللی مسدود شده است، عرضه سلاح به ایران را آغاز کند. شاید برخی از این سلاح‌ها اکنون رایگان باشند. تسلیحات روسی احتمالا به ایران تحویل داده شده است […] به یک درگیری کوچک بین ایران و اسرائیل […] منجر می شود.
اما من می دانم که پوتین به آقای رئیسی گفته است که مسکو در حال حاضر علاقه ای به درگیری بین ایران و اسرائیل ندارد. دلایل نامشخص است، اما ممکن است کرملین در حال حاضر خواهان سردرد دیپلماتیک دیگری نباشد. علاوه بر این، بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر سابق اسرائیل، پس از سقوط دولت نفتالی بنت، می تواند به قدرت بازگردد. لازم به ذکر است که پوتین و نتانیاهو روابط بسیار خوبی داشتند. در حالی که اسرائیل پنجمین انتخابات پارلمانی خود را در سه سال اخیر پیش رو دارد، همه نگاه ها به سفر چند مرحله ای بایدن به خاورمیانه در اواخر این ماه معطوف خواهد شد. این سفر به دلایل استراتژیک، اقتصادی و انرژی مهم خواهد بود.