استقبال از نوروز با آیین سنتی «چشم باشی» / تاریخ آب و «بین دو آب»


ساعت: 09:48
تاریخ انتشار: ۱۳۰۰/۱۲/۲۵
کد خبر: 1815906

بهار رفتن یکی از آداب و رسوم ماندگار و قدیمی است که در صبح چهارشنبه آخر سال در میاندوآب و منطقه آذربایجان دیده می شود.

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا ؛ به گزارش اروم نیوز، جشن نوروز در اوایل بهار آیینی دیرینه است که بر یکی از بارزترین جنبه های زندگی انسان یعنی نو شدن، تلاش و حرکت تاکید دارد و این عید در بین مردم آذربایجان و اقصی نقاط کشور ماست. ایران عزیز، این از اهمیت ویژه ای برخوردار است.

در آخرین روزهای زمستان که نوای عید نوروز و بهار می آید، مردم مشغول و سرزنده و در تدارک سال نو و فصل جدید هستند و در این میان چهارشنبه سوری به پایان رسیده و امروز در آخرین چهارشنبه ی شب هستیم. روزی در میان مردم میاندوآب، این منطقه زیبا در شمال غربی ایران دارای آداب و رسوم خاصی است و در کمتر جایی از ایران می‌توان شاهد این سنت زیبا بود.

«چشمه باشی» یا پیاده روی تا سرچشمه، آیینی طولانی و سنتی است که مردم میاندوآب همه ساله در صبح چهارشنبه آخر سال شاهد آن هستند و از معدود آداب و رسومی است که با وجود پیشرفت و تکنولوژی، مردم در این زمین همچنان به آن پایبند است و آن را اجرا می کند، حتی اگر با قبل متفاوت باشد.

در این آیین که در حاشیه رودخانه‌های زرینه (جغاتو) و سیمینه رود (تاتائو) میاندوآب برگزار می‌شود، مردم کوزه‌هایی را که در شب چهارشنبه آخر سال تهیه کرده‌اند پر می‌کنند و به سراغ آب چشمه‌ها می‌روند و رودخانه ها. یکدیگر


«چشمه باشی» یک سنت دیرینه میاندوآب است

عمو رحیم یکی از بزرگان میاندوآب در این خصوص به خبرنگار ما گفت: رفتن به سرچسمه یکی از رسوم ماندگار و قدیمی است که در میاندوآب و منطقه آذربایجان به چشم می خورد.

وی افزود: در گذشته مرسوم بود که مردم پس از پرکردن کوزه از آب در حالی که شادی می کردند و آتش روشن می کردند و در سال جدید برای یکدیگر آرزوی سلامتی می کردند، سه یا هفت بار از آب بیرون می پریدند که امروزه کمتر شاهد آن هستیم. “

ریش سفید میاندوآبی در ادامه با بیان اینکه چرا کوزه ها را برای آوردن آب از چشمه ها می برد، بیان کرد: قدیمی ها و کسانی که این آیین را انجام می دادند کوزه ها را با خود می بردند و معتقد بودند که آب ها در پایان سال دوباره متولد می شوند. کوزه های کهنه خود را می شکنند و می شکنند و کوزه های نو را پر از آب می کنند تا در سال نو در گوشه اتاق ها بپاشند یا مشک می ریزند یا چای درست می کنند و در سال نو برکت می دهند و از تقدیر و تقدیر الهی دوری می کنند. .

وی گفت: در گذشته مردم در آن روز لباس تمیز و تازه می پوشیدند و کوزه جدیدی را که جزو اقلام خریداری شده در روز چهارشنبه بود با آب شیرین پر می کردند و چای چهارشنبه خود را از همان آب درست می کردند. وی بیان کرد: آیین چسمه باشی سنت بسیار زیبایی است که از گذشته برای ما باقی مانده است، هرچند برخی از آیین های آن تغییر کرده است.


جشن چهار چهارشنبه آخر سال در آذربایجان

محققی نیز در این زمینه به خبرنگار ما گفت: در آذربایجان آخرین چهارشنبه سال در چهارمین چهارشنبه اسفند، چهارشنبه اول اسفند چهارشنبه چهارشنبه، چهارشنبه دوم را چهارشنبه روی زمین، چهارشنبه سوم نامیده می شود. چهارشنبه آتش و چهارمین چهارشنبه را چهارشنبه آبی می نامند.

حاجی زاده با بیان اینکه مردم آب را نشانه روشنایی و پاکی می دانستند و معتقد بودند که بدین ترتیب سال جدید سالی پر از نور، زلال و صفا خواهد بود، افزود: همه جا آب وسیله پاکی، شفافیت و آیین پاکی است. «و این نشانه برکت است، و شاید به همین دلیل است که مردم در صبح چهارشنبه آخر سال به چشمه می آیند.


عید نوروز فرصتی برای حفظ و آشنایی با آداب و رسوم نوروز

اما در سال های اخیر این آیین سنتی میاندوآب با ویژه برنامه ای به نام نوروزگاه همراه بوده است که در این مراسم رئیس میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری میاندوآب به زرین خبر گفت: موسیقی، آیین های سنتی، نمایش های طنز، اجرای بازی های بومی و محلی برگزار شد. در حاشیه زرینه رود در میاندوآب.

فاطمه علیزاده افزود: پیش از فوران تاج، جشن نوروزگاه برای دو سال متوالی در کنار رودخانه زرینه رود با استقبال گسترده برگزار شد و میاندوآب اولین شهر آذربایجان غربی بود که این مراسم را با شکوه خاصی برگزار کرد.

وی گفت: آیین سنتی به منظور حفظ و آشنایی با آداب و رسوم نوروزی و فرهنگ بومی و محلی انجام می شود.

اما امسال دو سال بعد در صبح چهارشنبه آخر سال جشنی در حاشیه رودخانه زرینه در میاندوآب برگزار شد تا مردم بار دیگر در حاشیه زیبای رودخانه جگاتو دورهمی داشته باشند. مانند تمام سال های قبل قبل از شیوع.

انتهای پیام/

دیدگاهتان را بنویسید