روزنامه اعتماد نوشت: اگر با همین پیگیری ها در موضوع حجاب و تذکر به مدیرانی که به این مقوله کم توجهی کرده اند، به جای فراتر از مردم، کمتر به دنیای ملت معطوف می شود. وظیفه ذاتی دولت و توهین و انفعال وزرا برکنار شدند، آیا الان وضعیت همینطور بود؟
اخیراً رئیس جمهور در خبرها اظهاراتی مبنی بر اینکه «به من گفته اند در رباط کریم یک بیکار نیست»، «در پاکدشت یک بیکار هم نیست» گفته است!
سال هاست که مسئولان محلی و حتی کشوری در دولت های مختلف صحبت از اشتغال زایی و ارائه آمار و ارقام نجومی در خصوص اشتغال زایی در این استان بدون تغییر در عمل و مشهود برای مردم و یا تغییر محسوس در بهبود اشتغال زایی در این استان می کنند. استان
آقای رئیسی! خدا رحمت کند شما در سال 2016 رئیس جمهور نشدید
اینگونه است که رئیس جمهور اظهارات برخی از مقامات محلی را نقل می کند، در حالی که حتی نمی توان از سازوکار ثبت غیراصولی آمار اشتغال در سامانه نظارتی استفاده کرد که بدین منظور به معنای درج میزان مشاغل ایجاد شده توسط افراد مختلف دولتی و خصوصی است. ارگان ها و سازمان های وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی جامعه ایجاد شده بسیار خوشایند بود.
پرداختن به این موضوع و یادآوری اظهارات اخیر رئیس جمهور، هدف این تبصره و بررسی نرخ بیکاری و عملکرد دولت سیزدهم در زمینه اشتغال زایی و حوزه اقتصادی نیست، بلکه در سخنان من، بیشتر بر شیوه ارائه حقایق و شیوه غیرتخصصی گزارش دهی به رئیس دولت تمرکز می کند که گاه گاه همان سخنان متناقض کارگزاران خود را در محافل و مجامع مختلف نقل می کند، به ویژه اظهارات بدون مبنای کارشناسی. فلان مقام محلی در بازدیدهای سایت و جلسات استانی و شهرستانی بدون در نظر گرفتن ملاحظات فنی و اصولی!
باید پذیرفت که این رویه غیرمتعارف و رویکرد غیرتخصصی متأسفانه در حال حاضر در سطوح مختلف مدیریتی دولتی رایج است و به ویژه در مدیریت متوسط و پایین دیده می شود. و استقرار مدیران و فقدان کارشناس و متخصص در دولت و محدود شدن ضوابط صلاحیت لازم که حتی شامل افراد متخصص و شایسته و با صلاحیت از همان حزب دولت نمی شود. حال با وجود گذشت ماه‌های گذشته از عمر دولت انقلابی و مردمی ابراهیم رئیسی، چرا همه برنامه‌ها و پروژه‌های در دست اجرا که موفقیت‌ها و دستاوردهای آن تنها به ارائه چنین آمار و ارقامی محدود می‌شود، عملاً تأثیری در باز شدن وضعیت؟
آیا با این راهبرد و تنها با تمرکز بر این رویکرد پرتاب توپ ناکارآمدی به زمین دیگری از حکومت، می تواند به جایی برسد و مردم را متقاعد کند؟ یا الان وقت آن نیست که چوب ناکارآمدی را بر سر دولتی بزنیم که باید باشد و بیش از یک سال سایه بی خیالی خود را بر سر ملت می اندازد، اما اکنون زمان حضور یمن در حدود یک سال و یک سال نیست. نیمی از این دولت انقلابی و آیا باید از تعداد این فشارها در ابعاد مختلف کشور کمی کاسته شود؟!
آیا بهتر نیست به جای این نوع رویکرد آماری، عمدتاً به وضعیت پروژه های نیمه تمام که از ابتدای دولت فعلی به فراموشی سپرده شده اند و راکد مانده و متوقف شده اند یا روند لاک پشتی دارند، فکر کنیم؟
در صورتی که همان میزان حساسیت و تمرکزی که در خصوص ارائه گزارش اقامه نماز جماعت توسط سازمان ها و سازمان ها و تاکید بر نظارت بیشتر بر عملکرد آن توسط عالی ترین نمایندگان دولت در استان ها، شهرستان ها و ادارات صورت می گیرد، آیا برای اجرای برنامه های قبل از انتخابات وعده داده شده توسط دولت حساسیت لازم است؟
اگر با همین پیگیری در موضوع حجاب و تذکر به مدیرانی که به این مقوله کم توجهی کرده اند به جای اینکه فراتر از مردم و وزرایی که هیچ برنامه و اقدامی نداشتند، حالا توبیخ و برکنار می شدند، آیا همین طور بود؟
اگر به جای بستن کانال‌های انتقاد و مسدود کردن شبکه‌های اجتماعی و فشار و برخورد با منتقدان و دلسوزان، فضا را در جامعه باز می‌کردید و ضعیف‌ها را می‌پذیرفتید و به مطالبات مردم گوش می‌دادید، الان وضعیت به این شکل نبود.
وضعیت کنونی حاصل همین رویکرد غیرتخصصی، شعاری و برنامه‌ریزی است که اکنون اتخاذ شده و تا اصلاح و اصلاح آن نباید امیدی به بهبود وضعیت سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی جامعه داشت.