ایران بدون نیاز به تسلیحات هسته ای از بازدارندگی کافی برخوردار است

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا ؛ دانیل آر. دی پتریس، کارشناس دفاعی، در یادداشتی در نیوزویک نوشت که ایران نیازی به ساخت تسلیحات هسته ای ندارد زیرا هنوز بازدارندگی بالایی دارد.

بر اساس این تبصره، عبارت «همه گزینه ها روی میز است» معنای خاصی دارد و به معنای یک گزینه بودن اقدام نظامی است. این جمله از زمان جورج دبلیو بوش توسط روسای جمهور آمریکا تکرار شده است. البته واشنگتن ترجیح می دهد ابزارهای نظامی را در ذخیره نگه دارد و از ابزارهای دیگری مانند مذاکره و تحریم علیه حملات سایبری استفاده کند.

دیپتریس خاطرنشان کرد: می دانیم که ایران حمله نظامی آمریکا را تلافی خواهد کرد زیرا قبلاً این کار را انجام داده است، زمانی که در واکنش به کشته شدن فرمانده نیروی قدس سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، قاسم سلیمانی، ده ها موشک بالستیک شلیک شد. در دو یا دو پایگاه میزبان نیروهای آمریکایی در عراق اگر ایران پس از از دست دادن یک مرد اینگونه پاسخ دهد، تصور کنید که چگونه به نابودی برنامه غنی سازی هسته ای خود پاسخ خواهد داد.

وی خاطرنشان کرد: برخی در جهان غرب با استناد به غنی‌سازی 60 درصدی ایران معتقدند که این موضوع با تلاش برای ساخت سلاح هسته‌ای منطبق است، اما جامعه اطلاعاتی آمریکا هنوز به چنین نتیجه‌ای نرسیده است. ویلیام برنز، رئیس سازمان اطلاعات مرکزی آمریکا (سیا) اخیراً در یک کنفرانس مطبوعاتی در وال استریت ژورنال گفت که سازمان جاسوسی “هیچ مدرکی دال بر تصمیم رهبر ایران به سمت سلاح‌سازی نمی‌بیند.” [برنامه هسته‌ای ایران] گرفته شد».

دیپتریس افزود که گزارش ارزیابی سالانه تهدید که توسط دفتر مدیر اطلاعات ملی ایالات متحده تهیه شده است نیز نظر برنز را تأیید می کند. در این گزارش آمده است: «ارزیابی ما همچنان نشان می‌دهد که ایران در حال حاضر در فعالیت‌های کلیدی توسعه سلاح‌های هسته‌ای که به اعتقاد ما برای تولید سلاح هسته‌ای ضروری است، مشغول نیست.»

این کارشناس نظامی آمریکایی دو دلیل عمده برای عدم تمایل جمهوری اسلامی ایران به دستیابی به سلاح هسته ای ارائه می کند. دیپتریس می نویسد: «اول، به لطف گروه های غیردولتی مانند حزب الله لبنان، حوثی ها در یمن، شبه نظامیان شیعه در عراق و سوریه و گروه های فلسطینی، دشمنان ایران در خاورمیانه به اندازه کافی از حمله به خاک ایران منصرف شده اند. تهران سال ها برای تجهیز و پرورش این گروه ها هزینه کرده است.

در ادامه این یادداشت آمده است: «ایرانی ها زمان، انرژی و حمایت های مادی زیادی را برای ایجاد این شبکه های پروکسی صرف کرده اند. به عنوان مثال، حزب الله نزدیک به 130000 موشک با برد و کالیبرهای مختلف و یک هواپیمای بدون سرنشین دارد و حتی ممکن است قدرت بیشتری از دولت لبنان داشته باشد. حوثی ها همچنین به فناوری موشکی مشابه ایران دسترسی دارند و در استفاده از آن علیه عربستان سعودی و امارات ابایی نداشته اند.

دیپتریس افزود: شبه نظامیان شیعه عراقی که گاه از نیروهای امنیتی این کشور هستند نیز یکی از عناصر اصلی نظام سیاسی عراق به شمار می روند و حملات موشکی بیشماری را علیه سربازان آمریکایی حاضر در این کشور انجام داده اند. نیروهای آمریکایی حاضر در شرق سوریه نیز از این حملات در امان نیستند. آیا داشتن سلاح هسته ای بازدارندگی تهران را بسیار بیشتر از این افزایش می دهد؟

او در ادامه می نویسد، ثانیاً، داشتن تسلیحات هسته ای عملاً به تهران کمک نمی کند تا قدرت خود را در منطقه نشان دهد. توسعه تسلیحات هسته‌ای، چه رسد به استفاده از آن، باعث افزایش تنش‌ها در منطقه و واکنش سایر قدرت‌های بزرگ خواهد شد و هدف فرضی ساخت این سلاح‌ها که تامین امنیت ایران است را تحت الشعاع قرار خواهد داد.

این کارشناس نظامی آمریکا در یادداشت خود ادامه داد، از سوی دیگر، ایران هسته ای می تواند کشورهای منطقه را به دنبال کردن چنین مسیری تشویق کند. «محمد بن سلمان» دریغ نکرد که اعلام کند اگر ایران به سلاح هسته‌ای دست یابد، عربستان سعودی نیز همین کار را خواهد کرد. تصور اینکه رجب طیب اردوغان، رئیس جمهور ترکیه نیز همین مسیر را طی نکند، سخت است. آیا مسابقه تسلیحاتی در منطقه با منافع امنیتی ایران سازگار است؟ و اگر نه، پس چه فایده ای برای ورود به آن وجود دارد؟

انتهای پیام