بازگشایی مدارس و سوالاتی که باید توسط کارکنان کرونا و آموزش و پرورش پاسخ داده شود

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا ؛ به گزارش صاحب نیوز؛ شیوع Quid 19 در سال 1398 دنیای آموزش و علم را با بحران مواجه کرد و پیشتازان علم و آموزش را وادار کرد تا به سمت روش‌های جدید مجازی و حتی برگزاری امتحانات با روش‌های مجازی بروند.

برکسی پوشیده نیست که فضای مجازی باعث افت تحصیلی شده و در این میان مادران دانش آموزان بیشترین مشکلات و آسیب های تحصیلی را متحمل شده اند. نقاط قوت و ضعف مختلف این ویروس تصمیمات متفاوتی را در مورد آموزش، مدارس و عموم مردم گرفته است، از دست نزدن به اشیا و استفاده از ماسک و بستن برخی مشاغل گرفته تا فاصله گذاری اجتماعی و عدم سفر و سفر. و تعطیلی مدارس و استفاده از فضای مجازی برای آموزش.

نکته مهم این است که برخی از این اقدامات در طول زمان ثابت شده است که صحت ندارد، اما ویروس هر روز با مدلی جدیدتر وارد زندگی انسان ها شده و به طرز وحشیانه ای جان پیر و جوان را می گیرد تا اینکه واکسن به جامعه امید بخشید.

اما تصمیمات جنجالی کارمندان استرس این بیماری را افزایش داد و والدین در تصمیم درست سردرگم شدند. جالب اینجاست که وقتی تعداد کشته شدگان کمتر از 50 نفر بود، همچنان به دانشجویان اجازه حضور دائمی داده نمی شد.

با دستور جدید وزارت آموزش و پرورش مبنی بر راه اندازی کلاس های مدرسه شخصاً از 14 فروردین 1401 سؤالات زیادی در ذهن والدین ایجاد می شود.

وزیر بهداشت 9 فروردین در خصوص رعایت پروتکل های بهداشتی اظهار داشت: وضعیت تاج در کشور رو به کاهش است اما مردم نباید در برابر این ویروس عادی شوند. با توجه به اینکه موج ششم تاج در کشورهای اروپایی و آمریکایی ادامه دارد، باید عادی سازی را کنار گذاشت و اقدامات بهداشتی را رعایت کرد تا در دام موج بعدی تاج نیفتیم.

همچنین یکی از اعضای کمیته علمی ستاد ملی مبارزه با تاج و تخت با اشاره به اینکه هنوز با آمیکرون راحت نیستیم، هشدار داد که موج هفتم این بیماری پس از نوروز رخ خواهد داد. سیداحمد طباطبایی: «در مقایسه با روزهای گذشته، شدت و وسعت بیماری با آمیکرون کاهش یافته است، اما مشکل رعایت نکردن پروتکل‌ها است. به نظر نمی رسد در مرحله ای باشیم که بتوانیم بگوییم کاملا راحت هستیم. ما از نظر پیک ها رو به کاهش هستیم، اما شیوع همچنان وجود دارد.»

سوال مهم وزارت آموزش و پرورش این است که آیا این هشدارها را جدی گرفته است؟ یا آموزش بهتر از سلامت دانش آموزان است؟ یا پروتکل های ستاد ملی تاج و تخت بی اهمیت شده و به وزارتخانه های دیگر اعتماد ندارند؟ چگونه ویروس در دو هفته بهبود یافت و همه چیز به حالت عادی بازگشت؟

آیا دانش آموزان استرس زا به ویروسی که بر یادگیری و تحصیل و حافظه مغزی آنها تأثیر نمی گذارد آلوده نیستند؟ آیا بیشتر بر یادگیری متمرکز است یا اجتناب از ویروس ها و پیروی از پروتکل های بهداشتی؟

با وجود اینکه دانش‌آموزان به خصوص دانش‌آموزان کلاس اول و دوم مشکلات سلامتی زیادی ندارند، اما نگرانی والدین از مبتلا نشدن فرزندانشان چگونه قابل توجیه است و در صورت ابتلا دانش‌آموز، هزینه‌های آن بر عهده کیست؟ همچنین در این زمان از سال کدام شرکت یا خدماتی سفر فرزندشان را پوشش می دهد و مهمتر از آن چگونه می توان در تعطیلات برنامه ریزی کرد و قرارداد امضا کرد؟

به نظر می رسد با توجه به آخرین آمار فوتی ها و همچنین افزایش شهرهای قرمز رنگ از 24 شهر به 36 شهر، در این 40 روز با باقی مانده سال تحصیلی، نمی توان تأثیر قابل توجهی در تحصیل دانش آموزان داشت. تصمیم گیری بهتر در بازدید و سفر به نوروز و مراسم افطاری برای جلوگیری از آسیب ها و سایر بلایا و ایجاد اعتماد بیشتر بین مردم و مسئولان.

* احمدرضا سالک مشاور و روانشناس

***

این روزها بازگشایی مدارس موافقان و مخالفان زیادی دارد، اگرچه همه آنها تصمیمات ستاد ملی مبارزه با کرونا است، اما لزوم تبیین دلایل و تبیین دلایل متعدد و نحوه رعایت پروتکل ها به ویژه برای مدارس ضروری است. که بخش بزرگی از جامعه را در بر می گیرد و می تواند امنیت روانی خانواده ها و جامعه را فراهم کند و انطباق با تصمیمات گیاه را گسترش دهد.