می خواستیم بنویسیم «آنها قبلاً شورش را فرو نشاندند»، دیدیم که این شورش خیلی وقت است که وجود دارد. به نظر می رسد هر چند روز یک بار باید بهانه ای جدید برای نام بردن از افرادی بیاوریم که با آبروی این و آن معامله می کنند و داستان ها و سناریوهای عجیب و غریب می سازند. قربانی جدید این ماجرا رضا دگانی است. بازیکن نفت مسجد سلیمان که فیلمی از او منتشر کرده است، پس از زدن پنالتی یورگن لوکادیا به شادی می پردازد. به این ترتیب آخرین انگ تبانی در فوتبال ایران نصیب مردی شد که نه تنها اشتباهی مقابل پرسپولیس مرتکب نشد، بلکه به تک گل این تیم پاس گل داد و البته یک بار به زیبایی دروازه حریف را به لرزه درآورد. خدا رو شکر دگانی قبول کرده بود وگرنه نمیشد با حریفش چیکار کرد!
قبلاً مثلاً وقتی مهدی تارتار، میتبی حسینی یا علیرضا منصوریان و امیر کلانوی مقابل پرسپولیس و استقلال شکست خوردند، این مزخرفات را انجام می دادند. الان الحمدلله مرزهای سرزنش رفته و کار به جایی رسیده که حتی بازیکنان موفق هم زیر سوال می روند و برچسب شکست خورده می زنند. مشخص است که دگانی پس از گل پنالتی پرسپولیس از اینکه دروازه بان تیمش به سمت توپ رفت و چند سانتی متر با مهار توپ فاصله داشت عصبانی بود اما مغزهای زنگ زده کوچکش باعث ابراز خوشحالی او شد. حالا فرض کنیم دگانی به پرسپولیس واگذار کرد، پاس گلش را اشتباه جا انداخت و توپ را به گل زد (!) حالا چرا باید خوشحالی خود را از زدن پنالتی حریف علنی کند؟ یعنی مثلاً فردی که این شرایط را دارد غافل از اینکه دارد از درون لذت می برد و رفتارش جلوه ظاهری ندارد؟
کشاورز نه اولین و نه آخرین انسان است. این داستان زشت و این چرخه فزاینده نفرت و اتهامات هر روز قربانیان جدید و جدیدی می گیرد. فقط به یاد داشته باشید که امروز شما با توجه به احساسات رنگی خود به چنین تهمت های بی اساس کمک می کنید، فردا باید موج سیاه دیگری را علیه تیم خود و بازیکن مورد علاقه خود تحمل کنید. خیلی زشت و کثیف