روز جدید یکی از اعضای فدراسیون صنعت آب گفت: امروز مشکل تامین آب در کشور؛ تالاب ها با محیط زیست یکی نیستند، امروز بحث تامین آب شرب در مناطق دور افتاده نیست، بلکه در مراکز استان ها مطرح است، بنابراین باید وارد دوره چهارم که مدیریت پیش تخصصی است، شویم.
رضا حاجی‌کریم درباره ادامه خشکسالی و احتمال مواجهه با بحران‌های جدی‌تر آبی گفت: تا زمانی که تنها به بررسی اثر و رسیدگی به علت آن نپردازیم، تنها دستاورد ما تداوم وضعیت فعلی آب خواهد بود. مشکل دیگر تعریف نادرست از بحران آب است، یکی از تعاریف بحران این است که ممکن است به طور ناگهانی اتفاق افتاده باشد، اما در مورد آب اینطور نبود، مثلاً مشکلی که ما در همدان یا شهرکرد داریم، مربوط به آن نیست. آنچه امروز و دیروز در این شهرها، در تهران و حتی گیلان می گذرد، ناگهانی نیست، به دلیل عدم حاکمیت و عدم توجه به الگوی نیت. وقتی شهر همدان با داشتن منابع آبی ضعیف، چنین جمعیتی را هدف قرار می دهد و در عین حال نیروگاه حرارتی عظیمی ساخته می شود که آب منطقه را جذب می کند و چاه های زیادی برای تامین آب حفر می شود، به این معنی است که خودمان بحران ایجاد کرده ایم. .
وی افزود: با سدسازی و عدم صدور مجوز برای حقوق زیست محیطی عملاً به سمت بحران حرکت کرده ایم. بحران را خودمان ایجاد می کنیم و در حالی که به دنبال حل مشکل بارندگی و پیش بینی آب و هوا هستیم، نمی توانیم آن را حکمرانی بنامیم وقتی شرایط ما به گونه ای باشد که اگر باران ببارد آب داریم و در غیر این صورت نداریم.در این رویکرد هر اتفاقی بیفتد طبیعی است. .
یکی از اعضای فدراسیون صنعت آب گفت: مشکل اصلی در سیستم توزیع و مدیریت آب در کشور ما این است که الگوی توسعه مناسبی نداریم و مهمتر از آن به روز نشدن و تطبیق نکردن با شرایط دنیای امروز در کشور است. حوزه مدیریت منابع آب با استفاده از هوش مصنوعی. و روش های مبتنی بر فناوری اطلاعات برای جلوگیری از این مشکلات رایج است، به عنوان مثال در اروپا امسال خشکسالی بی سابقه ای رخ داد، کشوری مانند هلند اگر یک لحظه پمپ ها را خاموش کنند کشور زیر آب می رود، اما این سالی که دچار خشکسالی شدید شد، اما هیچ کشوری در زمینه تامین آب شرب و شهر مشکلی ندارد.
وی با بیان اینکه مشکل آب در کشور ما ناشی از سوءمدیریت است، خاطرنشان کرد: اگر با این مدل مدیریت پیش برویم طبیعتاً باید به آسمان نگاه کنیم تا ببینیم چقدر کمک می کند. حاجی کریم تاکید کرد: اگر بخواهیم مشکل آب در کشور حل شود باید به عقب برگردیم. اگر به تاریخچه مدیریت آب در کشور در 4 دوره نگاه کنیم دوره اول پر آب بوده یعنی سیستمی در حوزه مدیریت تامین و تقاضای آب وجود نداشته است هرکس به اندازه نیاز خود از آب استفاده می کند. دوره دوم بعد از صنعتی شدن و دوره مدیریت عرضه بود که تکنولوژی را به سمت عرضه بردیم یعنی سدسازی، خطوط انتقال، حفر چاه های عمیق و نگاه عجیب به توسعه کشاورزی و خودکفایی کشاورزی در شرایط جوی 85 درصد گرم و خشک در این مدت رخ داده است. در سال های اخیر، تمرکز ما از مدیریت عرضه به مدیریت تقاضا تغییر کرده است. در طرح تعادلی باید فاضلاب را مدیریت یا استفاده کنیم اما این هم جواب نمی دهد که امروز مشکل در تالاب ها و محیط زیست نیست بلکه بحث تامین آب شرب در نقاط دور افتاده است اما در مراکز استان ها این را می طلبد. برای ورود به دوره چهارم که مدیریت پیش تخصصی است.
وی تصریح کرد: در سیستم مدیریت بازتوزیع باید به عقب برگردیم و با آگاهی از شرایط فعلی کشور از نظر جمعیت و افزایش نیاز صنعتی، دوباره توزیع را مدیریت کنیم. ما باید مکان را عوض کنیم و مدل کشاورزی را تغییر دهیم، در حالی که این نگاه نه تنها در این دولت بلکه در 3 دولت گذشته وجود داشته است و با قاطعیت کار را به اینجا رساندیم.