روز جدید حدس می زنم این نظر مقام معظم رهبری آقای ناطق نوری باشد. 25 سال از زمانی که مرحوم آیت الله مهدوی کنی فرمودند راه برای ریاست پنجمین رئیس مجلس باز می شود می گذرد. سالی که رقابت همه جانبه جامعه روحانیون مبارز و مجمع روحانیون مبارز به عنوان تقابل سنت و مدرنیته پس از پیروزی انقلاب اسلامی صورت گرفت.
در این دو دهه حوادث بسیاری رخ داد و دست توسعه، سرزمین و زمانه سیاست را چنان تغییر داد که اکنون هیچ نشانی از آن روزها باقی نمانده است. دیگر نه خبری از این رقابت های داغ است و نه از آن حامیان محبوب سیاستمدارانی که در خیابان ها ایستاده اند. رقابت ها نیز معنای دیگری پیدا کرده است و دشمنان قدیمی امروز به دوستان صمیمی تبدیل شده اند. البته با کمی چاشنی حریم خصوصی. علی اکبر ناطق نوری، وزیر میرحسین موسوی و مورد علاقه اصولگرایان در دهه 70، یکی از مهمترین بازیگران صحنه سیاسی ایران در 40 سال گذشته بوده است و غبار این تغییرات بر قامت او مشهود است.
نام علی اکبر ناطق نوری با جامعه روحانیت مبارز گره خورده است، هر چه که هست در حلقه موسسان این تشکل است. سازمانی که چندان به صاحبانش وفادار نبود و آنها را کنار زد یا حداقل از ماندن آنها خوشحال نبود. اگرچه اکثر مردم ماجرای دلشکستگی ناتک نوری را به هم کیشان و یارانش مربوط به سال 88 و انتخابات جنجالی آن سال می دانند، اما به نظر می رسد ریشه این دل شکستگی را باید به 4 سال قبل از آن جست. همزمان با داغ شدن نهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری و اصولگرایان خود را برای تبلیغات گسترده آماده می کردند. همان روزها بود که ناطق نوری با هدف حمایت از «علی لاریجانی» برای آوردن او به ساختمان خیابان پاستور، «شورای هماهنگی نیروهای انقلاب» را تأسیس کرد.
راه حلی که با تک فکری محمود احمدی نژاد و طیف یاران آن روزگارش محقق نشد و همین موضوع باعث شد اولین بذرهای تفرقه در جریان راست کاشته شود. حمایت همه جانبه ناطق نوری از لاریجانی در آن سال، خباثت را در دل احمدی نژادی ها قرار داد، اما او 4 سال صبر کرد تا تلافی کند. تا اینکه لحظه موعود در انتخابات 88 و مناظره با میرحسین موسوی فرا رسید. احمدی نژاد از همان دقیقه اول شلیک توپ، اتهامات خود را متوجه هاشمی رفسنجانی و علی اکبر ناطق نوری که از حلقه های اولیه اصولگرایان سنتی بودند، کرد. اگرچه در این مقطع انتظار می رفت جامعه روحانیت مبارز از این عضو حمایت کند و به تهمت هایی که از سوی رسانه ملی در برابر میلیون ها نفر مطرح شده بود پاسخ دهد، اما این انتظار هرگز برآورده نشد. سکوت آن روزها نقطه شروعی بود تا سخنران نوری از خانه همیشگی خود یعنی جامعه روحانیت مبارز دور شود.
مرد خاکستری انتخابات
ناتیک نوری که پس از انتخابات 88 در لیست سیاه اصلاح طلبان قرار گرفت و اکنون «شیخ نور» نامیده می شد، تا سال 92 دوام آورد و این دو جریان تصمیم گرفتند برای حذف رقیب مشترک یعنی اصولگرایان تندرو دست به دست هم دهند. رفسنجانی، حسن روحانی، علی لاریجانی و رقیب قدیمی اش خاتمی به حلقه بازیگران انتخاباتی پیوستند. در سال 96 باز هم سناریو تکرار شد و سران دو جریان دور هم جمع شدند، با این تفاوت که دوست اصلی آنها هاشمی رفسنجانی چند ماه مانده به انتخابات فوت کرد و نیاز به یک اعتدالی بود تا جای او را بگیرد. جسمی که باعث شد همه چشم ها به سمت اسپیکر نور بروند.
شوک بعد از 10 سال
در سال 1377 خبر حضور ناتیک نوری در جلسه جامعه روحانیت مبارز منتشر شد. خبر مفقودی باعث تعجب چشم ها شد. به هر حال در 10 سال گذشته، هر بار که جامعه روحانیت مبارز از ناطق نوری برای بازگشت به جلسات دعوت می کرد، این دعوت بی پاسخ می ماند، اما در فاصله چند ماه از انتخابات مجلس یازدهم و در شرایطی که اصولگرایان روز به روز در حال افزایش بودند. هنوز به مکانیسم وحدت نرسیده است و اولین شوک را جامعه روحانیت و سخنگوی نوری به فضای پیش از انتخابات وارد کردند. حضوری که خیلی ها را خوشحال کرد و البته کسانی هم بودند که ابروهایشان از نگرانی و غم بسته بود. همان هایی که از سال 84 پایگاه طرفا را در جریان اصولگرا رها کردند و به بزرگان آن جریان پشت کردند.
مصباحی مقدم و رضا اکرمی درباره این دعوت و حضور ناطق نوری گفتند: زمانی که ناطق نوری وارد جلسه جامعه روحانیت مبارز شد، برخی از اعضا به قدری خوشحال شدند که با حضور ناطق نوری در مجلس شعار “خوش آمدید ای دوست امام” سر دادند. ملاقات. روایات حاکی از آن است که فضای جامعه روحانیت آن روز تنها برای حمایت از ناطق نبود، بلکه تعدادی از اعضای این نهاد با اعمال فشار بر آیت الله محدی کرمانی سعی کردند از حضور ناطق در جلسه جامعه روحانیت جلوگیری کنند. آمدن و حضور در جلسه جامعه روحانیت مبارز دیری نپایید، در همان جلسه خاتمه یافت.
پس از گذشت 2 سال از آخرین حضور ناتیک نوری در جمع سیاسیون و احزاب، دوباره نام او از گوشه و کنار به گوش می رسد. زمزمه هایی که تحلیل بازگشت او به صحنه سیاسی را به همراه دارد. اولین شایعه از بهمن ماه 1400 زمانی آغاز شد که خبر دیدار حسن روحانی، خاتمی، بهنار و ناتیک نوری منتشر شد و علیزاده طباطبایی از اعضای شورای مرکزی حزب کارگر این دیدار را خوب و مشورتی معرفی کرد. ایجاد حکومت در سایه چند ماه بعد ناطق نوری در مجمع سراسری جامعه اسلامی مهندسین که دبیر کل آن محمدرضا بهنار بود شرکت کرد.
البته این پایان قصه و احادیث نبود و چندی پیش ماجرای دیدار ولنجک به حکایت رسانه های اصولگرا تبدیل شد. این دیدار که گفته می شود با حضور روحانی، خاتمی، ناطق نوری و سیدحسن خمینی در منزل حسن روحانی برگزار شد. این زمزمه ها آنقدر زیاد شده است که گمانه زنی ها در محافل سیاسی در مورد سپردن رهبر به جریان سومی که احتمالاً متشکل از ائتلاف اصلاح طلبان و اصولگرایان معتدل باشد، شدت گرفته است. البته حسین مرعشی، دبیرکل حزب کارگزاران، صحت این گمانه زنی ها را تکذیب می کند و با بیان اینکه این جلسات حاصل تخیل سرمایه گذاران است، به قرآن نو گفت: به من اطلاع داده شده که ناطق نوری آمادگی این را ندارد. بازگشت به سیاست».