سرانجام رضایی پس از یک نیم فصل نه چندان موفق در تبریز، با همین فلسفه استقلال، قرارداد خود را با تراکتورسازی فسخ کرد. همانطور که می دانید ساپینتو نمی خواست اما مشکل بزرگ کاوه زمانی به وجود آمد که فدراسیون فوتبال از فسخ یک طرفه رضایی با تراکتورسازی خودداری کرد. به این ترتیب او باید به تیم تبریزی برمی گشت اما پاکو حامز به صراحت از این بازیکن درخواست خانه نشینی نکرد. به این ترتیب او نه تنها به هیچ یک از اهداف فنی و فوتبالی خود نرسید، بلکه از دریافت غرامت 10 میلیارد تومانی که در تفاهم نامه اش با مصطفی آجورلو برای عدم بازگشت به استقلال درج شده بود نیز ناکام ماند. هیچی، هیچی، هیچی…!
بدون تعارف!
“گذشته باشگاه چیست؟ تا زمانی که من هستم او دیگر جایی در این باشگاه نخواهد داشت.» مصاحبه پاکو حامز با کاوه رضایی به خوبی شخصیت این مربی را نشان می دهد، او از روز اول در اوج جدیت به فوتبال ایران آمد و نشان داد که او با بی ستاره مقایسه نمی شود در نیم فصل اول لیگ برتر، حامز چندین موقعیت به رضایی داد و حتی این بازیکن را وارد ترکیب اصلی تیمش کرد اما بلافاصله پس از پایان نیم فصل. کاوه با عجله قرارداد خود را با باشگاه تراکتورسازی فسخ کرد تا به استقلال برگردد اما پیش بینی کاوه محقق نشد و خبری از حضور مجدد این بازیکن در استقلال نیست و کمیته انضباطی نیز به این بازیکن رای منفی داد و فسخ قرارداد او را اعلام کرد. غیرقانونی در چنین شرایطی همه منتظر بازگشت این بازیکن به اردوی تراکتور بودند، شاید اگر یک مربی ایرانی روی نیمکت باشگاه حضور داشت با سلام و احوالپرسی کاوه را برمی گرداند و از او استقبال می کرد اما حامس نمی خواست بازیکنی که تیمش را ترک کرده بود تا به باشگاه برگردد عمل می کند و حقیقت را مستقیماً در چشمان ستاره پرتاب می کند. او با این کار نشان داد که چقدر به رفتار بازیکنان اهمیت می دهد و هیچ ستاره ای باعث نمی شود این مربی رفتارش را تغییر دهد. اینها اولین نشانه های مبارزه با دیکتاتوری بازیکنان در باشگاهی بود که در آن سال ها به بازیکنانش ارزش زیادی می داد. مهره ای مثل دژاقه حتی پس از چند ماه غیبت به فوتبال ایران بازگشت و در ترکیب اصلی تراکتورسازی قرار گرفت. اما این رفتار در باشگاه تبریزی متوقف شده است.
رفتار حامز در تراکتورسازی شاید مهمتر از نتایجی باشد که با این تیم کسب کرده است. از این رفتار مشخص می شود که این بازیکن اسپانیایی نه تنها برای مدت کوتاهی به این باشگاه آمده و می خواهد تاثیر آشکاری بر آینده باشگاه داشته باشد. او دیگر اجازه نمی دهد تراکتور به «ف. تبدیل شدن به «هالیوود» فوتبال ایران. در این مدت باشگاه به نظمی دست یافت که قبلاً هرگز آن را تجربه نکرده بود. سیستمی که بدون شک این تیم را در مسیر درست هدایت خواهد کرد. باشگاه در شرایطی کاوه را محدود می کند که محمد عباس زاده تنها مهاجم مرکزی است. با این حال حامس حتی در غیاب عباس زاده هم بازیکنی مثل رضا اسدی را مهاجم ساخته و چندان نگران این موضوع نیست.
در پنجره زمستانی هم به سراغ خرید یک وینگر خارجی رفتند تا قدرت هجومی بیشتری پیدا کنند. به نظر می رسد پازو با دادن زمان کافی، تراکتورسازی را به تیمی قدرتمند و متنوع تبدیل خواهد کرد. او با خم نکردن در حادثه کاوه نشان داد که برنامه بلندمدتی برای این باشگاه دارد. پاکو قبلاً به همه بازیکنان تیم هشدار بسیار جدی داده است که نباید در جهت مخالف او حرکت کنند. اتفاقی که شاید اگر کمی زودتر در تراکتورسازی شروع می شد مشکلاتی که این روزها باشگاه با آن دست به گریبان است شکل نمی گرفت. به هر حال این تصمیم سرمربی، روزهای تلخ رضایی را در این فصل تلخ تر خواهد کرد. بازیکنی که به معنای واقعی کلمه اینجا را ترک کرد و از آنجا بیرون رانده شد. ستاره ای که در استقلال جایی ندارد و بعد از مصاحبه تند حامز تنها متعلق به «گذشته» تراکتور خواهد بود. گذشته ای که البته به هیچ وجه طولانی و جذاب نبود.
رفتار حامز در تراکتورسازی شاید مهمتر از نتایجی باشد که با این تیم کسب کرده است. از این رفتار مشخص می شود که این بازیکن اسپانیایی نه تنها برای مدت کوتاهی به این باشگاه آمده و می خواهد تاثیر آشکاری بر آینده باشگاه داشته باشد.