“بهره وری” با طعم نقض قانون اساسی

“بهره وری” با طعم نقض قانون اساسی

شورای تولید مصون از پیگرد قانونی است، سایر قوانین را به مدت 2 سال تعلیق می کند و دیگران مجبور به پذیرش نظر آن هستند.

کافی است نام روسای هیات هماهنگی اقتصادی کشور را جستجو کنید با انبوهی از قوانین مواجه خواهید شد. این هیئت در دوران ریاست جمهوری حسن روحانی و برای رسیدگی به «جنگ اقتصادی آمریکا علیه جمهوری اسلامی» تشکیل شد. اولین جلسه این شورا در 14 خرداد 97 تشکیل شد که در همان زمان بسیاری از حقوقدانان و نمایندگان مجلس دهم می گفتند با تشکیل این کمیسیون قانون اساسی زیر پا گذاشته شد اما دولت برای دفاع از این شورا وقت گذاشت. سایر حامیان شورای عالی سران کشورها آن را موقتی می دانستند، اما اکنون 1708 روز است که شورای هماهنگی سران قوا بر خلاف اصل 71 قانون اساسی در زمینه های مختلف به ویژه مسائل اقتصادی قوانینی را تصویب کرده است.

رئیسی در ادامه روحانی

با تغییر دولت در ایران و خداحافظی حسن روحانی از پاستور پالاس و پذیرش ابراهیم رئیسی به عنوان رئیس قوه مجریه، تغییری در نظر دولت درباره مجلس ایجاد نشد. رئیسی همچنین ترجیح داد از طریق شورای هماهنگی ستاد مشترک امور را رصد کند. آخرین نمونه از این تصمیم مربوط به اجرای «مصوبه عملکرد دارایی‌های دولتی» است که در چهارمین جلسه در آذرماه ۱۳۹۸ به تصویب رسید و از زمان انتشار این مصوبه در تاریخ ۷ باخمن امسال تا به امروز، انتقادات زیادی به آن وارد شده است. در مورد این مصوبه، اختیارات کمیته تشکیل شده به موجب آن و رویکرد دولت به موضوع قانونگذاری در ایران مطرح شد.

مخفی کاری تا دقیقه 90

گفتیم متن کامل تصمیم تشکیل کمیسیون عالی تولید دارایی های دولت هفتم باخمن منتشر شد. همانطور که انتقادات در شبکه اجتماعی توییتر علیه این هیئت افزایش یافت. تا زمانی که این انتقادات مطرح نشد، هیچ مسئولی در هیچ کدام از این دو نهاد حاضر به انتشار متن کامل این مصوبه نشد. این در حالی است که اعضای شورای عالی هماهنگی طبق قانون موظف شدند بلافاصله پس از تصویب این مصوبه در 30 آبان ماه توسط رهبری، متن کامل آن را در پایگاه اطلاع رسانی دولت منتشر کنند، اما این اتفاق با حدود 2 ماه تاخیر بدون خط افتاد. برای توضیح علت این تاخیر ارائه شده است.

«زاینده» با قدرت های نجومی

شورای عالی هماهنگی اقتصادی با تشکیل کمیته‌ای تحت عنوان «کمیته عالی بهره‌وری دارایی‌های دولتی» تاکید کرد: این مصوبه از سوی وزارت جهاد کشاورزی برای شرکت ملی پالایش و پخش فرآورده‌های نفتی ایران و همه شرکت‌ها اعمال می‌شود. که کنترل و مدیریت آن تحت کنترل دولت است یا شامل سایر نهادهای تحت نظارت دولت می باشد. اعضای این کمیسیون عالی عبارتند از: معاون اول رئیس جمهور (رئیس کمیسیون)، وزیر اقتصاد و دارایی (دبیر کمیسیون)، رئیس سازمان برنامه و بودجه کشور، وزیر کشور. وزیر راه و شهرسازی، یک نماینده توسط رئیس شورای اسلامی و یک نماینده توسط رئیس قوه قضائیه. دبیرخانه این شورا نیز در وزارت اقتصاد خواهد بود، اما آنچه مورد بحث است، بدنه به اصطلاح نجومی این شورا است که در بند پنجم مصوبه آمده است. قدرت هایی که البته با اتکا به مفاد این قطعنامه امکان کنترل قضایی بر آنها وجود نخواهد داشت.

حرف پرسنل عالیه

با اجرای این مصوبه کلیه دستورات، مصوبات و درخواست های شورای عالی تولید برای اموال مازاد (اموال) دولت و نهادهای تابعه معتبر خواهد بود. در همین راستا، در بند پنجم این آیین نامه تاکید شده است: «کلیه نهادهایی که در قبال املاک مذکور مسئولیت دارند، مکلف به اجرای مصوبات این شورا هستند». افرادی که از اجرای دقیق و کامل دستورات هیأت امتناع یا مانع اجرای آن شوند به مجازات مقرر در ماده ۵۷۶ قانون مجازات اسلامی ارجاع هیأت بدون تأخیر، تعلیق یا تخفیف به مراجع قضایی محکوم خواهند شد. به این جرایم نیز در اداره ویژه رسیدگی خواهد شد.» به بیان ساده، هرکس به این هیئت بگوید که بالای چشمانش ابرویی دارد «به انفصال از خدمات دولتی از یک تا پنج سال محکوم می شود». هدف نویسندگان این قطعنامه صنعتی مشخص نشده است، اما قوه قضاییه احتمالاً قصد آنها را در آینده آشکار خواهد کرد.

مصونیت فراقانونی

«اعضای هیأت نسبت به تصمیمات خود در امر تصویب دادرسی از هر نوع تعقیب مصون هستند و مجریان تصمیمات آن هیأت نیز در حدود مصوبات از همان مصونیت مصون خواهند بود. تعیین شده توسط هیئت مدیره”؛ این همان عبارتی است که در قسمت دوم بند 5 مصوبه تولید دارایی های دولتی به کار رفته است. به عبارت ساده تر، هیچکس در هیچ نهادی به ویژه قوه قضائیه حق پرسش و پاسخ برای عملکرد این شورا را ندارد و شورای عالی رسیدگی تنها به شورای عالی هماهنگی اتاق قوا پاسخگو خواهد بود. جالب اینجاست که هیچ نظارتی از سوی نهادهای منتخب مردم در شورای عالی سران قوا وجود ندارد و این یعنی نهادی که تحت نظارت نیست، ناظر نهادی است که به تازگی ایجاد شده و مصون از قانون و پیگرد قانونی است. اعضای دولت و قوه قضائیه دلیل اعطای این مصونیت به اعضای این کمیسیون را توضیح نداده و مشخص نکرده اند که در مورد تخلفات مالی در کمیسیونی که به پول های کلان رسیدگی می کند، چه تصمیمی باید گرفته شود. این مصونیت ناظران را بر آن داشته است که نسبت به خطر سوء استفاده و بی نظمی های مالی عمده هشدار دهند.

2 سال مدیریت کامل شورای عالی

بند 6 مصوبه تشکیل شورای عالی هماهنگی سران دولت ها عملاً این هیئت را در جایگاهی خارج از مجلس قرار داد و مقرر داشت: «قوانین و مقررات مغایر با این مصوبه به مدت 2 سال به حالت تعلیق در می آید.» در 2 سال آینده نه مجلس در ایران حق تصویب قوانین مغایر با این مصوبه را دارد و نه هیئت دولت می تواند مصوبه مخالف آن را تصویب کند. تمام قوانینی که تا امروز تصویب شده اند از بین می روند و تا 2 سال آینده قابل اجرا نیستند. حادثه ای که به دلیل عدم پاسخگویی این کمیسیون به نهادهای منتخب از یک سو و مصونیت قضایی اعضای آن از سوی دیگر، برای یک پرونده جذاب در آینده ای نه چندان نزدیک و نه چندان دور نگران کننده است. .

وداع رسمی با مجلس

تمامی این موارد تنها گوشه ای از خطرات تشکیل یک برد با کارایی بالا به روش فعلی است. خطر اصلی، خداحافظی رسمی سران سه قوه با مقوله مجلس و نمایندگان مجلس در ایران است. در قانون اساسی جمهوری اسلامی حق انحصاری قانونگذاری به مجلس داده شده است اما اکنون شورای عالی سران قوا در مورد موضوعی که ربطی به جنگ اقتصادی و تحریم ندارد مجلس را ترک کرده و تصویب کرده است. مصوبه ای که به گفته حقوقدانان به معنای خداحافظی رسمی با مجلس است این در ایران است. جالب اینجاست که طبق قانون اساسی، رئیس دولت مسئولیت اجرای قانون اساسی را بر عهده دارد، اما معلوم است که از زمان روحانی هیچکس قصد اجرای این بند قانون اساسی را ندارد.

دیدگاهتان را بنویسید