روز جدید : پس از حدود 300 روز حکومت مردمی، اولین وزیر که در راس یکی از مهمترین وزارتخانه های دولتی است از قطار کابینه پیاده شد.
استعفای وزیری در صورتی که خود را برای این سمت مناسب نمی‌داند یا با سایر اعضای تیم هماهنگی ندارد و جدایی را «به منظور بهبود هماهنگی دولت» می‌داند، با نگاه به فردی که ترجیح می‌دهد روی صندلی باشد، قابل تقدیر است. با تیم دولت، بلکه هزینه های هنگفتی را به کشور و دولت تحمیل می کند.
بدنه چند هزار نفری کارکنان وزارتخانه و شرکت های تابعه آن با صدها هزار میلیارد دارایی و بدنه چند میلیونی اعضای خانواده و کارکنان این مجموعه احساس بی برنامه ریزی و رها شدن می کنند. در این 300 روز چند صد عزل و انتصاب در رده های مدیران ارشد انجام شد و وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی به دلیل تسلط بر تامین اجتماعی و شستا و صندوق های مختلف نقش بسزایی در این انتصابات داشت. کسانی که کارگاه کوچکی را رهبری کرده اند به خوبی می دانند که تغییر مدیران ارشد و رهبران سازمانی چگونه بر کارایی و بهره وری مجموعه ها تأثیر می گذارد. گاهی لازم است مسئولان ارشد و تصمیم گیران آثار منفی و مخرب بی ثباتی در حاکمیت و راهبردها را ارزیابی کنند، مثلاً در مزارع ده ها میلیارد تومانی.
یک نکته مهم در حرکت فرهنگ ناپسندی است که گاهی وجود دارد و آن بی ادبی و صفر و یک دیدن است. در مورد بحث اصولاً فقط خود وزیر مورد حمله و بدبختی قرار می گیرد; تا زمانی که یک سیستم در صورت شکست یا ناهماهنگی مؤثر باشد. حالا سهم نفوذ شخصی می تواند 10 درصد یا 90 درصد باشد، اما نباید در چنین اتفاقاتی به یک نفر تهمت بزنیم و عوامل تأثیرگذار دیگر شانه خالی کنند.
نکته مهم بعدی تفاوت اظهارات و اعمال افراد مختلف قبل و بعد از مسئولیت است که تا حدودی این تفاوت منطقی و قابل قبول است اما وقتی اختلافات زیاد شد باید یاد بگیریم که مخصوصاً وقتی تجربه کم است. در قوه مجریه باید محتاطانه و آگاهانه عمل کنیم. بسیاری از محاسبات دانشگاهی، به ویژه در شرایط پیچیده اقتصادی کشور، نیازمند تغییرات گسترده ای است تا نتیجه ای که ما می خواهیم و از آن انتظار داریم، حاصل شود. بنابراین قرارها و امانت ها باید به افرادی برسد که تلفیقی از علم و تجربه باشد.
جوانی بدون شک نجات کشور است. اما به مرور زمان باید محدودیت های مهمی اضافه شود تا از خراب شدن و نابودی این نسخه جلوگیری شود. یکی از محدودیت های مهم جوانی، شایسته سالاری با وسعت نظرات است. اگر باور داشته باشیم که فقط جوانان قبیله ما صلاحیت رسیدن به مناصب قدرت را دارند، دیگر افراد شایسته را دلسرد می کنیم و حتی به جوانان قبیله خود ظلم می کنیم. زیرا بعد از مدتی کارایی مطلوب حاصل نمی شود.