چه مصیبت هایی داریم از این «دشمن»! آخرین مورد رای مثبت پارلمان اروپا برای قرار دادن سپاه پاسداران در لیست سازمان های تروریستی است که دلار را به 44500 تومان و سکه را نزدیک به 24 میلیون رساند! آقایان دولت و مجلس و دیگر بزرگواران یقین دارند که این وضعیت همیشه بر دوش دشمن است و در این پوچ مشت ها که هیچ کدام صدایی در نمی آورند، سهمی ندارند! گویی کشور توسط دشمن اداره می شود!
«دشمن»، مفهومی که اتفاقاً ممکن است روابط ما را با دنیای خارج و چگونگی اصلاح و تنظیم روابط با آن جهان را روشن کند، اکنون بیشتر شبیه یک دستمال کثیف کهنه شده است که به امید پاک کردن روی هر خاک دیگری کشیده می شود. !
“دشمن”؛ از واقعیت تا کلیشه سیاسی
واقعیت این است که ایران با توجه به گذشته تاریخی، موقعیت ژئوپلیتیک و موقعیت خود در منطقه متلاطم خاورمیانه، با مفهوم و تهدیدی به نام «دشمن» بیگانه نیست. از کتیبه منسوب به داریوش بزرگ در دیوار جنوبی کاخ آپادانا که از خداوند می خواهد این کشور را از «دشمن، خشکسالی و دروغ» حفظ کند تا تجربه تلخ بلاهایی که دو جنگ جهانی بر سر ایران آورد. این ادعا ثابت می شود.
حتی در ادبیات کهن ایران نیز اغلب به آشنایی با مفهوم «دشمن» توجه می شود و با همین تربیت ذهنی ایرانیان است که «دشمن» به یکی از کلیدواژه های اصلی انقلاب ۵۷ و ادبیات سیاسی آن تبدیل شد.
هنوز چهار ماه از پیروزی نگذشته بود که انقلاب اسلامی در 28 خرداد 58 به عضویت جنبش عدم تعهد در آمد تا اعلام کند که متعهد به شرق و غرب نیست و هر کشوری در جهان می تواند دشمن تلقی شود. با گذشت زمان کشورهای دیگری مانند هند و پاکستان نیز که از اعضای این جنبش بودند، اگرچه در ظاهر جزئی از جنبش عدم تعهد باقی ماندند، اما ردای عدم تعهد را کنار گذاشتند و گامی در جهت تنظیم روابط خود با شرق و غرب برداشتند. از جهان .
اما در ایران چنین مسیری یافت نشد. هر بار تلاش برای باز کردن در بسته می شد. رویکرد تنش‌زای انقلاب از ابتدا بر آمیختگی ملت ایران با مفهوم «دشمن» افزود.
این آمیختگی تا آنجا پیش رفته است که ظاهراً دیگر نمی توان گره ای را در کشور یافت که خطبه ها و سخنرانی ها او را با «دشمن» پیوند ندهد. از موضوعات رایج مانند بحران آب و انرژی گرفته تا داستان تقلب در امتحان!
دشمن به معنای «عام» و همه مخالفان
«دشمن» مفهومی که شاید با ملاحظه عقلانی آن به دور از تعصب و نیات نابخردانه، به طور اتفاقی رابطه ما با دنیای بیرون و راه اصلاح و تنظیم روابط با این دنیا روشن شود، اکنون آنقدر مورد استفاده قرار می گیرد که کارکرد خود را از دست داده است. مثل یک دستمال کثیف کهنه می ماند که روی هر کثیفی کشیده می شود به امید اینکه پاک شود. غافل از اینکه کثیفی های به جا مانده از بی کفایتی، اشتباهات و خیانت ها در اداره کشور را نمی توان با پارچه «دشمن» پاک کرد.
غریب تر، دشمنی که از این تریبون ها و سخنرانی ها به راه می افتد، اگرچه مدام بر عجز و ناکامی او تأکید می شود، اما آنقدر قدرتمند و تأثیرگذار است که می تواند هر منطقه ای را ملتهب و مسموم کند!
«دشمن» می تواند جوانان ما را اسیر کند، آنها را فریب دهد، به آنها شعار یاد دهد، آنها را به خیابان بکشاند و در عرض چند ماه کل کشور را به آشوب بکشاند. هر چند چهار دهه تمام ابزار و لوازم فرهنگ و هنر و رسانه و آموزش و دانشگاه در اختیار خودی هاست!
عجيب اين است كه دشمن با اين تريبون‌ها و سخنراني‌ها ارائه مي‌شود، اگرچه مدام بر عجز و ناكامي او تاكيد مي‌شود. اما آنقدر قدرتمند و تاثیرگذار است که می تواند هر منطقه ای را ملتهب و مسموم کند!
باورش سخت است، اما دشمن یا به قول علیرضا پاکفطرت، عضو کمیسیون آموزش مجلس، «ضد انقلاب» می تواند به سؤالات کنکور دسترسی پیدا کند که فقط در اختیار مردم است. سازمان سنجش در کشور، آنها را آشکار کند و از هیجان انگیزترین و حساس ترین آزمون برای جوانان کشور استفاده کند. بگذار بریزد!
همانطور که هادی بیگی نژاد، عضو کمیسیون انرژی مجلس گفت، دشمن می تواند با نیات شوم «بحثی درباره زمستان سخت و بحران گاز» در کشور ایجاد کند. همزمان گاز برخی نقاط کشور را قطع می کنند و فیلم پیرمرد تربت جامی ظاهر می شود که با آن چهره خسته و مصمم به «دشمن» نسبتی به نظر نمی رسد، اما چون از کمبود گاز با صدای بلند گلایه کرد و خواستار استعفای استاندار شد.
البته این پیرمردها کم نیستند; از پیرمرد طبسی که چند سال پیش دستی بر شانه وزیر جهاد روحانی زد و گفت: «شما هم مملکت خود را می شناسید» تا کشاورزان پیر اصفهانی که پس از اعتراض به بی آبی زمین خود با چهره های خون آلود به خانه بازگشتند. ظاهراً دشمن علاوه بر شستشوی مغزی جوانان، اغوای مردان بالغ را نیز در بر می گیرد!
«دشمن» حتی بر مقامات و آیت الله های ایران نیز نفوذ دارد. در هفته های اخیر که تعدادی از آنها به احکام صادره برای دستگیرشدگان اغتشاشات اخیر اعتراض کرده اند، متهم به بازی در زمین چمن دشمن شده اند.
بزرگترین بلایی که از «دشمن» می کشیم.
خبرنگار در جایی دیگر از یکی از نمایندگان پرسیده بود که چرا بودجه ای برای اجرای اصل 27 قانون اساسی در خصوص تشکیل مجامع در نظر گرفته نشده است؟ نماینده محترم پاسخ دادند چون متأسفانه در ایران دشمن هر تجمع و اعتراضی را به نفع خود تصاحب می کند و آن را به شورش تبدیل می کند! شگفت انگیز است که «دشمن» حتی از فرصت اعتراض استفاده کرد! در واقع اینکه به ناراضی ها حق اعتراض داده نمی شود و در اعتراض تجمع می کنند، تقصیر «دشمن» نیز هست.
ماه گذشته مطلبی از سوی وزیر نفت منتشر شد مبنی بر اینکه مردم موارد مشکوک مصرف بی رویه گاز و تحرکات «دشمن» برای قطع گاز کشور را به شماره 113 و 114 گزارش کنند! ساعاتی بعد روابط عمومی وزارت نفت چنین پیامی را تکذیب کرد و آن را جعلی خواند. نکته جالب این بود که تمام امور کشور آنقدر به «دشمن» گره خورده است که این داستان دروغین نه جای تعجب داشت و نه انتظار انکار می رفت.
افکار عمومی اکنون آماده است تا مسئولان همه چیز را امن و مرتبط با «دشمن» کنند. حتی گازی که روی آن غذا می پزند. افکار عمومی حتی حاضر است دختر فاطمه منصورلی با این استدلال که دشمن حقوق 33 میلیونی را برای فریب یک انقلابی متدین به حساب او گذاشته به دفترش برگردد.
حتی بودجه پخش را هم «دشمن» تعیین می کند. روابط عمومی این سازمان در واکنش به بودجه جنجالی آن اعلام کرد که «دشمن» نمی‌خواهد این سازمان بودجه دریافت کند. در عین حال هیچ گونه نقص و کاستی در کار این سازمان ذکر نشده است.
بزرگترین بلایی که ما از دشمن می‌خوریم این است که مردان مسئول در ایران آنقدر درگیر دشمن هستند که از خود و کارشان غافل شده‌اند.
شکی نیست که ایران دشمنانی دارد. اما نه تنها ایران در سرتاسر جهان دشمن دارد. اساس روابط کشورها بر اساس همین دوستی و دشمنی شکل می گیرد و از جمله هنر دولتمردان و حاکمان یافتن بهترین فرمول برای رویارویی با دوستان و دشمنان است. در غیر این صورت، هر بی کفایتی و شکستی را از تورم فراری گرفته تا کودکانی که به ناحق قربانی هوای کثیف شده اند، به توطئه و توطئه «دشمن» بدون اینکه مسئولیتی بر عهده بگیریم، نسبت دهیم، پشت بلندگوها خط بکشیم و لعنت بر نثار.این و آن خیانت کشور به “دشمن” است.