بنابراین یحیی ضربه ای به گردنش زد و به سرعت زمین چمن ورزشگاه آزادی را ترک کرد. در این لحظه معدود تماشاگرانی که از شکست تیمشان شوکه شده بودند با سر دادن نام پرسپولیس حمایت خود را نشان دادند. اما زیر پوست این حمایت ها نارضایتی عمیقی به وجود آمد که به ویژه در شبکه های اجتماعی باز شد و حتی متوجه سرمربی تیم شد.
سال گذشته نیز برای یحیی با شکست مقابل استقلال و دوری از بالای جدول به پایان رسید.** از شکست به امید، از امید به بحران
شاید این بدترین پایان ممکن برای سالی بود که برای یحیی روی سکو شروع شد. با توقف مقابل هواداران، پس از دربی مورد مناقشه. کمی بعد شکست مقابل سپاهان رقم خورد و در همان لحظه قهرمانی استقلال قطعی شد. اما چند هفته بعد و همزمان با سوت پایان بازی پرسپولیس و فایرسپاسی، خبر معامله پرسپولیس با سه بازیکن سپاهان منتشر شد و به همین سرعت فصل ناکامی سرخ ها با بارقه امیدی همراه شد. .
پاکسازی. این نام مخفی تابستان ماجراجویی پرسپولیس بود. به 17 بازیکن تقسیم شود این به معنای تغییر چهره تیمی بود که چهره جدیدی برای هوادارانش ایجاد کرده بود، با خرید ستاره های زیادی از بیرانوند، پورعلیگنجی و اسدبیگی گرفته تا سعید صادقی، سروش رفیعی و دانیال اسماعیلی فر. آخرین خریدها شیخ دیاباته و یورگن لوکادیا بودند که خط حمله خطرناک پرسپولیس را ساختند.
البته پرسپولیس در فصل بیست و دوم شروع خوبی نداشت اما به مرور بهترین تیم لیگ برتر شد. تیمی پر ستاره که با بازی یورگن لوکادیا به بالای جدول رسید. درست در آن روزها جدایی ستاره هلندی شوک بزرگی را در تیم پرسپولیس ایجاد کرد اما آنها به خوبی این جدایی را رد کردند و قهرمان نیم فصل شدند. اما همه چیز برای پرسپولیس با شکست در فولاد آرنا شروع شد، سپس باخت به هوادار زیر پای یحیی سبز و سپس باخت به سپاهان. حال برای توصیف صحنه باید دوباره از کلمه کلیدی «بحران» استفاده کنیم. بحرانی که این بار صدای حریفان سرمربی را درآورد.
یورگن لوکادیا ۷۲ ساعت قبل از بازی با استقلال ایران را ترک کرد.مخالفان یحیی چه می گویند و چه می خواهند؟
برای درک شرایط کنونی شاید لازم باشد به نقدهای فراوان یحیی گل محمدی روی آوریم. البته شاید لازم باشد به یک نکته اشاره شود. انتقاد و مخالفت در اینجا اغلب مترادف به کار می روند و واژه های «منتقد» و «مخالف» نیز به «هواداران پرسپولیس» گفته می شود که از سرمربی تیم انتقاد یا مخالفت می کنند. بدیهی است دایره اعتراضات به سرمربی پرسپولیس تنها به این گروه ختم نمی شود.
با این حال اکثر انتقادات هواداران پرسپولیس از یحیی گل محمدی منصفانه و منطقی است:
1. تغییر مستمر بازیکنان در پست های مختلف (خانانف، نعمتی، عمری و…)
2. افت محسوس بازیکنان در نیم فصل دوم (کمال، امیری، سرلک و…)
3. مصدومیت های متعدد بازیکنان پرسپولیس (عمری، دیاباته، صادقی و…)
4. سردرگمی بازیکنان در لحظات حساس (دقایق پایانی بازی سپاهان)
5. عدم تسلط بر توپ سوم مقابل محوطه جریمه (بازی سپاهان و تراکتور)
6. عملکرد فصل پر فراز و نشیب (4 گله سپاهان برد و باخت به هوادار)
بدیهی است کارشناسان فوتبال نیز می توانند با تمام این انتقادات فنی و نکات بیشتر موافق باشند. پرسپولیس در 8 بازی در نیم فصل دوم تنها 13 امتیاز کسب کرد و این آماری است که شاید جای بحث باقی نماند.
پرسپولیس با هدایت یحیی گل محمدی از نیم فصل اول از لیدر به تیمی تبدیل شد که حالا شانس کمی برای قهرمانی در آن می بیند و قهرمانی را به سپاهانی ها سپرد که با وجود رویارویی با استقلال، پرسپولیس و گل گهر در دور برگشت. برد 7 و مساوی. اما شاید این سکه روی دیگری هم داشته باشد.
یک هفته قبل از باخت در لیگ برتر، پرسپولیس در نقش جهان چهار گل به سپاهان زد.** این «نه» آخرین فرصت یحیی است.
شاید لازم باشد نگاه دقیق تری به نمایندگی پرسپولیس داشته باشیم تا نکات دیگری را در نظر بگیریم. اول اینکه پرسپولیس فصل خاصی را پشت سر می گذارد و طبیعتا نمی توان از پیش فرض ها و تناقضات یک شرایط عادی برای تحلیل و تفسیر چنین دوره ای استفاده کرد. دوم اینکه هواداران گل محمدی او را سرمربی تکنیکی و باهوشی می دانند. این پیش نیازی است که بدون آن هیچ دفاعی از یحیی ممکن نیست. سوم اینکه پرسپولیس در تمام مدت سرمربیگری یحیی نتایج قابل قبول و شاید درخشانی کسب کرد.
چند نکته از بازی سپاهان:
1. پرسپولیس در دیدار مقابل سپاهان یک نیمه ده نفره به میدان رفت. آنها مقابل یک تیم ده نفره موفق شدند با نتیجه 4 بر 2 گل گهر را شکست دهند و استقلال را شکست دهند.
2. پرسپولیس در نیمه دوم بازی سپاهان گل نخورد اما یک مهاجم (آل کثیر) را با یک هافبک (علیشاه) جایگزین کرد. آنها در نیمه دوم هجوم آوردند و البته با شریک کمتری نتوانستند نمایش مورد نظر خود را ارائه دهند، اما «لایق» عمل کردند.
3. پرسپولیس شش بازیکن خود را در موقعیت ایده آل برای بازی سپاهان در اختیار نداشت: گلسیانی، اسدبیگی، خانوف، صادقی، دیاباته و عمری.
4. پرسپولیس از حمایت همه جانبه هواداران خود برخوردار نبود و تنها ۷ هزار نفر در ورزشگاه ۷۸ هزار نفری از این تیم حمایت کردند.
اما چرا یحیی گل محمدی در این فصل کارنامه قابل دفاعی داشت؟
1. پس از جدایی یورگن لوکادیا، پرسپولیس جبران کرد و شوکی که به دنبال داشت را به خوبی مدیریت کرد. بعد از رفتن مهاجم هلندی از ایران بود که با استقلال و سپاهان فاصله امتیازی زیادی ایجاد کردند و قهرمان نیم فصل شدند. این نکته مهمی است زیرا لوکادیا بخش مهمی از پرسپولیس بود.
2. پرسپولیس در این فصل موفق شد گل گهر سیرجان، سپاهان اصفهان و تراکتور را در تبریز شکست دهد. آنها بدون لوکادیا و دیاباته مقابل استقلال بدون شکست رفتند.
3. پرسپولیس در نیم فصل اول بهترین آمار دفاعی لیگ برتر را داشت. همه اضافه شدن های یحیی عملکرد درخشانی داشتند و تیم به عنوان یک تیم بسیار خوب عمل کرد.
4. پرسپولیس با کسب 45 امتیاز از 23 بازی، عملکرد مناسبی دارد و در ادامه فصل چهار بازی مقابل تیم های انتهای جدولی برگزار خواهد کرد. سه بازی دیگر با استقلال، گل گهر و مس رفسنجان است که در نیم فصل 7 امتیاز برای این تیم به همراه داشته است.
اما مهمتر از آن یحیی در این فصل پروژه جوانسازی را به خوبی آغاز کرده است. محمد عمری نمونه بارز این پروژه است که فصل گذشته به عنوان مدافع راست معرفی شد و چهره درخشان پرسپولیس در خط حمله این فصل بوده است. شاید همین پروژه دلیل اعتماد هواداران به سرمربی پارسی ها باشد. او تاکید می کند که قصد دارد نسل جدیدی را برای آینده باشگاه بسازد. البته پیشرفت این پروژه باید به دقت بررسی شود.
همچنین از سوی دیگر، اگرچه هواداران پرسپولیس همیشه عطش قهرمانی دارند، اما نباید فراموش کرد که در پایان هر فصل فقط یک تیم قهرمان می شود. آیا 15 تیم باقی مانده شکست خواهند خورد؟ بدیهی است که پاسخ منفی خواهد بود. یحیی عملکرد خوبی داشته و در این فصل مقابل حریفان پیروز شد و ساختار دفاعی پرسپولیس را بازسازی کرد و خط حمله این تیم را احیا کرد. البته او اشتباهاتی هم کرد و گرفتار بدشانسی شد تا تیمش به یکباره از مسیر موفقیت خارج شود.
موضوع قابل توجه دیگر گزینه های جایگزین یحیی گل محمدی است. البته هواداران پرسپولیس می توانند انتظار جذب یک مربی خارجی درجه یک (شاید یورگن کلوپ و پپ گواردیولا!) را داشته باشند، اما شرایط فوتبال ایران و پرسپولیس نشان می دهد که حتی بازگشت به گزینه های قبلی خارجی نیز چندان امکان پذیر نیست.
نباید فراموش کرد که اگر برانکو با قرارداد قبلی به پرسپولیس بیاید، دستمزد او 55 میلیارد تومان و دستمزد کالدرون 45 میلیارد تومان خواهد بود. بنابراین حالا که یک پیشکسوت پرسپولیس بالاخره توانسته به چنین نتایج مثبتی دست پیدا کند، پروژه های موفقی را ارائه دهد و پرسپولیس را برای چهارمین سال متوالی مدعی نگه دارد، شاید بد نباشد منتقدان از برج عاج خود پایین بیایند و صحنه را تماشا کن دقیق تر و صادقانه نگاه کنید وگرنه بازگشت به دوران پیش از برونکو به سرعت فرا می رسد و شاید پرسپولیس هم در همین مسیر باشد.
یحیی بدون شک می داند که 52 سال زمان ناامیدی نیست. بلکه زمان اثبات یک نکته است که تنها با کسب قهرمانی های بیشتر و بیشتر نشان داده می شود.