تیلور به حسن یزدانی فکر کرد

تیلور به حسن یزدانی فکر کرد

با لغو بازی های آسیایی، حالا تمام تمرکز محمد بنا و پیمان درستکار روی موفقیت در جام جهانی صربستان است. مسابقات در پایان شهریور ماه سال جاری برگزار می شود. از سوی دیگر امسال به دلیل محرومیت روس ها به دلیل حمله نظامی به اوکراین، راه صعود به جام جهانی هموارتر شده و تنها مانع آمریکایی ها به خصوص در کشتی آزاد هستند.

اخیرا آمریکایی ها با اکثر ستاره های خود در بازی های پان آمریکن رقابت کردند و با 8 مدال طلای بسیار قدرتمند این عنوان را از آن خود کردند. بد نیست به لیست این تیم و ستاره هایی که آمریکا به جام جهانی 2022 می فرستد نگاهی بیندازیم. بیایید پرتاب کنیم.

57 کیلوگرم: توماس گیلمن

ستاره 27 ساله کشتی آمریکا که در مسابقات پان امریکن نیز مدال طلا کسب کرده است، مدافع عنوان قهرمانی وزن 57 کیلوگرم جهان است. او سال گذشته در فینال علیرضا سرلک از ایران را شکست داد و امسال با هر رزمی کار اعزامی از ایران رقابت سختی در آن وزن وجود دارد. شکست گیلمن بدون شک اتفاق بزرگی برای مبارزان ایرانی در دور اول خواهد بود.

61 کیلوگرم: داتون فیکس

یکی دیگر از مدال‌آوران طلای پان آمریکا، داتون فیکس در دسته 61 کیلوگرم بود. این کشتی گیر که در مسابقات جهانی 2021 به مدال نقره دست یافت، اکنون در مسیر کسب اولین طلای جهانی خود قرار دارد. با این وزن و با توجه به نقره داریوش حضرت گلی زاده در رقابت های آسیایی، هنوز مشخص نیست ایران چه مبارزه ای خواهد فرستاد اما فیکس را می توان اولین مدعی قهرمانی دانست.

65 کیلوگرم: جوزف کن

جوزف کنا در این وزن در پان امریکن مدال طلای آمریکایی ها را به دست آورد، اما مشخص نیست که آیا او می تواند در مسابقات جهانی قدرت خود را نشان دهد یا خیر. آمریکایی ها سال گذشته در این وزن نماینده ای در نیمه نهایی نداشتند و کنا که سابقه ای در مسابقات جهانی ندارد فعلا جزو مدعیان اصلی نیست. رحمان عموزاد پدیده ای در کشتی آزاد ایران می تواند یکی از مدعیان مدال طلای این وزن باشد.

70 کیلوگرم: بدون ستاره

وزن دیگری که آمریکایی ها در سال های اخیر از دست داده اند 70 پوند است. خداحافظ جیمز گرین، آمریکا تاکنون نتوانسته ستاره جدیدی در این وزن به دست آورد. در پان امریکن تنها وزنی که آمریکا فینالیست شد و حتی مدال هم کسب نکرد وزن 70 کیلوگرم بود و از این پس می توان پیش بینی کرد که در این وزن مانند سال گذشته مدال جهانی کسب نکنند.

74 کیلوگرم: کایل داک

قهرمان اسبق وزن 79 کیلوگرم جهان که پیش از المپیک پس از غلبه بر جردن باروز به دسته 74 کیلوگرم راه یافت، در مسابقات جهانی نروژ طلا گرفت. او همچنین در پان امریکن شرکت کرد و طلا گرفت تا دوباره قدرت خود را نشان دهد. در جام جهانی 2022 صربستان، کایل داک مدعی اول قهرمانی است و یونس امامی که به احتمال زیاد نماینده این بار برای ایران است، باید از هم اکنون برای شکست خود برنامه ریزی کند.

79 کیلوگرم: جردن باروز

ماجرای شکست رزمندگان ایرانی مقابل جردن باروز به داستانی تکراری تبدیل شده است. این کشتی گیر باتجربه که ظاهراً قصد بازنشستگی ندارد، با حضور در پان امریکن و کسب مدال طلای مسابقات انگیزه خود را برای کسب یک مدال طلای جهانی دیگر ثابت کرد. محمد نخودی سال گذشته در فینال مغلوب اردن شد تا طلای دیگری به رکورد افسانه ای کشتی خود اضافه کند. از این پس برنامه اولین شکست باروز باید در ستاد تیم ملی ایران ترسیم شود.

86 کیلوگرم: والنسیا برد اما تیلور می آید!

با وجود اینکه زاهد والنسیا در تیم ملی آمریکا حضور داشت و مدال طلای بازی های پان امریکن را به دست آورد، بعید است که او در انتخابی جانشین دیوید تیلور شود. تیلور که در نهایت سال گذشته به رایدرز باخت، احتمالاً با قدرت بیشتری نسبت به نروژ در صربستان حضور خواهد داشت.

92 کیلوگرم: جی دن کاکس

یکی از ستارگان کشتی آمریکا جی دن کاکس با چندین مدال طلای جهانی است. او البته سال گذشته در نیمه نهایی مغلوب کامران قاسم پور شد تا از رسیدن به طلای جهان بازماند. کاکس بار دیگر با شرکت در پان امریکن و کسب مدال طلا قدرت خود را نشان داد.

97 کیلوگرم: کایل اسنایدر

غیبت روس ها در جام جهانی بهترین فرصت را برای کایل اسنایدر فراهم می کند تا در غیاب عبدالرشید سادالف دوباره در جام جهانی تلاش کند. اسنایدر که چندین سال پشت سر سادالیف بوده و همیشه در مسابقات رودررو به او باخته است، در پان امریکن نیز طلا گرفت و قطعا نایب قهرمان وزن 97 کیلوگرم آمریکا و اولین مدعی قهرمانی جهان است. .

125 کیلوگرم: نیکلاس گویزدوفسکی

آمریکا چند سالی است که در وزنه برداری ضعیف است و نیکلاس گویزدوفسکی که اولین آمریکایی این رشته محسوب می شود، نتوانست در پان امریکن حتی مدال طلا بگیرد و فینال را از دست بدهد. این کشتی گیر که سال گذشته با نتیجه 10 بر صفر مغلوب امیرحسین زارع شد، باز هم به ناچار می تواند گزینه اول آمریکا برای حضور در جام جهانی باشد.

دیدگاهتان را بنویسید