به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا ؛ به نقل از صبح قزوین; شیوع کرونا و تغییر روش‌های تدریس مجازی استفاده از اینترنت را برای دانش‌آموزان و معلمان ضروری کرده است، اما عدم دسترسی به اینترنت در مناطق دورافتاده و روستایی حکایت تلخی است که امروز پس از گذشت دو سال از شیوع کرونا ادامه دارد. .
مصرآباد روستایی در شهر تفریحی آوج در استان قزوین و از توابع روستای هرکان شارگی است که در همسایگی روستای بزرگ کلنجین قرار دارد. بر اساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال 1385، جمعیت آن 169 نفر شامل 57 خانوار می باشد که این فصل به بیش از 100 خانوار می رسد.
یکی از دانش آموزان روستای مصرآباد در گفت و گو با خبرنگار اجتماعی صبح قزوین; وی با اشاره به مشکل اینترنت در روستا گفت: کلاس ششم هستم و از زمان شیوع تاج برای تدریس و پیگیری دروس با مشکل قطع و وصل اینترنت در روستا مواجه هستیم.
وی افزود: ما و دانش آموزان روستاهای دیگر که اینترنت نداریم ناگزیر برای دسترسی به آموزش مجازی به ارتفاعات و تپه های اطراف می رویم تا بتوانیم تکالیف خود را انجام دهیم.
این دانش آموز گفت: قطع و وصل بی موقع اینترنت مشکلات عدیده ای را برای ما به وجود آورده است به طوری که در هوای سرد و گرم برای دسترسی به اینترنت باید از خانه خارج شده و ساعاتی را در ارتفاعات روستا سپری کنیم.
یکی دیگر از دانش آموزان دبیرستانی که در یکی از مدارس شبانه روزی روستای کلنجین تحصیل می کند، گفت: هفته ای دو روز برای تدریس دروس تخصصی به مدرسه شبانه روزی می آییم و سایر دروس را باید از طریق فضای مجازی دنبال کنیم. سخت است.
وی افزود: چرا باید همیشه به دانش آموزان روستاها یا شهرهای بزرگتر غبطه بخوریم چرا که بسیاری از امکانات همیشه جزو آنهاست و باید محروم باشیم چون در روستاهایی با جمعیت کمتر زندگی می کنیم.
این دانش آموز ادامه داد: در این شرایط سخت اقتصادی والدین ما با سختی زیاد گوشی های هوشمند در اختیار ما قرار دادند تا از تحصیل بازماند اما نبود اینترنت یکی از عواملی است که دانش آموزان را از تحصیل باز می دارد. امیدواریم مسئولان این مشکل را در روستاها حل کنند.»
مهدی شوندی یکی از معلمان ابتدایی روستای ارمیه آباد و ساکن مصر می گوید: متاسفانه دانش آموزان این روستا از کمبود اینترنت رنج می برند به طوری که همه نقاط روستا از اینترنت و سایر نقاط برخوردار نیستند. مناطق دارای آنتن بسیار ضعیف هستند.”
وی افزود: آنتن دهی محدود و ضعیف در این مناطق باعث شده تا دانش آموزان در هوای سرد و گرم در مناطق مرتفع پیاده روی کنند تا از یادگیری که به دلیل شرایط نامساعد جوی و بارش برف و باران قطع می شود، همین اینترنت و آنتن دهی محدود خودداری کنند.
شوندی گفت: برای دو روستای ارتش آباد و کلنگین اینترنت پرسرعت نصب شده است اما در مصرآباد که در جاده نوری است و دارای دکل مخابراتی است، اقدامی انجام نشده است.
وی اذعان داشت: روستای مصرآباد مخابرات دارد اما به دلیل بی سیم بودن خطوط تلفن و سیم کارت نمی توانیم وای فای نصب کنیم و از طرفی به دلیل حذف سرویس های رومینگ، پوشش اینترنت ضعیف است.
شوندی بیان کرد: روستای میلک بالاتر از مصرآباد است و با وجود اینکه تعداد دانش آموزان از آن روستا کمتر است، دستگاهی نصب کرده اند که به راحتی می توانند از خدمات وای فای در منازل خود بهره مند شوند.
وی ادامه داد: بر اساس بخش آموزش، در مناطق روستایی که تعداد دانش آموزان محدود است، کلاس ها به صورت حضوری برگزار می شود، اما به دلیل بیماری عروق کرونر قلب کلاس ها را طبقه بندی کرده ایم و زمان زیادی برای تدریس همه دروس نداریم، بنابراین بسیاری از دوره های آنلاین با خرسندی متذکر می شویم که متاسفانه دانش آموزان این روستا از پوشش اینترنتی بی توجهی کرده اند.
وی افزود: در جلسات متعددی در بخشداری یا با دهیار و شورا به این موضوع پرداخته ایم که این موضوع را پیگیری کرده اند اما تا زمانی که این روستا در مسیر نوری بین دو روستا قرار دارد تاکنون اقدامی صورت نگرفته است. برج کلناهین و ارتش آباد.
شوندی ادامه داد: متاسفانه بیش از 25 دانش آموز در روستای مصرآباد اعم از مقطع ابتدایی، متوسطه اول و متوسطه از کمبود اینترنت رنج می برند.
به گزارش خبرنگار اجتماعی صبح قزوین ، این جملات حکایت تلخ و تکراری بسیاری از کودکان در مناطق محروم و بدرود حیات روستایی است که اگرچه تعدادشان کم است، اما ممکن است هر کدام در آینده افراد موفقی برای کشور باشند زیرا نخبگان زیادی هستیم. و افراد موفق.ما کسانی را داریم که در روستاها متولد شده و تحصیل کرده اند.
اما با گذشت بیش از دو سال از شیوع تاج گذاری و مجازی سازی مدارس و موسسات آموزشی، این سوال مطرح می شود که چرا هنوز برخی دانش آموزان و والدین باید با چالش های اینترنتی مواجه شوند؟ چه کسی پاسخگوی این تخلفات خواهد بود؟ و چرا سطح مسکن و رفاه در مناطق مختلف یکسان نیست؟
انتهای پیام/