به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا ؛ سعید پورواعظ اصفهانی، خوشنویس و مدرس این رشته به صاحب نیوز گفت: از 4 سالگی به نوشتن مشغول بودم و حدود 15 سال است که در این حوزه فعالیت می کنم. , قلم زنی, نیمه خاتم و ترکیبی از سبک های مختلف; اجزای کار من شامل 40 نوع خودکار کوچک و میز و صندلی است.
این هنرمند با اشاره به سبک و مدل نوشتار خود خاطرنشان کرد: سبک کار من اروپایی است، چند کار را به صورت ترکیبی، مدرن و ترکیبی خلق می کنم، از موضوعات مختلف ایده می گیرم، اثری خلق کردم که در داخل تصویر شکل می گیرد. اندازه یک پیله و تمام اجزای صورت مانند مدل اصلی به طرز ماهرانه ای طراحی شده است.
این هنرمند قلمزنی گفت: در گذشته کارگاه قلمزنی داشت و مدتی است که کارگاه را جمع آوری کرده و به تنهایی کار می کنم. برای حفظ کارگاه باید برای هنرجویان کار فراهم شود تا بتوانند کار کنند. باید پرداخت شود، اما به یک بازار کار خوب نیاز دارد.
«قبلاً ده نفر در کارگاهم بودم، اما حدود سه سال است که به تنهایی کار می کنم. در حوزه کاری نمی توانستم مستقیم با مشتریان صادراتی برخورد کنم و متأسفانه با واسطه ها مداخله کردم، بنابراین در حوزه صادرات نداشتم و کارم توسط واسطه ها خریداری شد.
* ما با واسطه درگیر هستیم
وی افزود: سال هاست که با واسطه ها کار می کنیم. می توان گفت واسطه ها جوری از وجود هنرمندان شیره می مکند که واسطه حداقل دستمزد هنرمند را می پردازد و حقوق بازار داخلی و خارجی را چند برابر می کند. خودمان
سعید پورواعظ اصفهانی اذعان داشت: در سال هایی که کار کردم و یادم می آید که فقط به واسطه گری مشغول بودیم، چون این واسطه ها دست دراز دارند و حرص زیادی دارند، ناگفته نماند که حضور در نمایشگاه ها فرصت خوبی برای برخورد مستقیم با خریداران است. ملاقات کنید، اما نمایشگاه ها برای ما که حداقل دستمزد را دریافت می کنیم گران است.
این هنرمند بیان کرد: نمایشگاه های خارجی بسیار خوب است اما مبالغ آن برای ما زیاد است و جالب است که افرادی که در سازمان های مربوطه شرکت می کنند غرفه های نمایشگاهی رایگان دریافت می کنند اما باید هزینه زندگی در بازار ویران را پرداخت کنیم. “در کابین اغراق کنید.
پورعاظ ادامه داد: متأسفانه بازار شبانه روز عید برایم خوب نبود و نتوانستم تحویل مفیدی داشته باشم. افراد مشهور به عنوان واسطه در فروش محصولات بهترین و فردی هنرمندان فعالیت می کردند. اثر کاهشی داشت.
«برخی از محصولاتی که ارائه می‌دهم حدود دو سال طول کشید و از آنجایی که شغلم اول است، تولید انبوه ندارم، بنابراین با فروشندگانی که به دنبال فروش در بازار بودند و تا به حال کار زیادی می‌خواستند. “من نتوانستم کار کنم.
وی خاطرنشان کرد: اگر می خواستم برای نمونه کارم که حدود سه هزار ساعت وقت گرفتم ساعتی دستمزد بگیرم، اگر این محصول را 50 میلیون تن به واسطه ها بفروشم باید 4 میلیون بگیرم، چرا؟ حمایت از خانواده و هزینه فروشگاه.
* درد ما هنرمندان عدم حمایت و نبود امنیت در محیط کار است
سعید پورواعظ اصفهانی توضیح داد: هر ساله با توجه به سنم انرژی ام کم می شود و در بهار هنری می توانم بیست اثر استثنایی و در حدی که بتواند هنر را متزلزل کند بسازم، اگر اینطور باشد. صرفه اقتصادی داشته باشد، حتی از نظر مالی، آینده خود را با این بیست اثر تضمین کند، اما متأسفانه تاکنون این امکان فراهم نشده است.
به گفته این هنرمند چندین بار تصمیم گرفتم این شغل را رها کنم و به شغل دیگری روی بیاورم، اما کارم را دوست دارم و در آن غوطه ور هستم، گردشگرانی که این مسیر را طی می کنند و کارهای من را تماشا می کنند، صدای چکش و ایجاد طرح روی ظروف روح من را بالا می برد.
پورعاظ تاکید کرد: خواب محصولات هنری زیاد است و برای خرید محصول باید علاوه بر قیمت فلز و هنر ساخته شده روی آن، مدت خواب کالا را نیز در نظر گرفت، اما خریداران و واسطه ها فقط قیمت آن را محاسبه می کنند. فلز و هنر با این حال، بازار در شرایطی است که حتی خواب محصول را هم حساب نمی کنیم و برای تامین هزینه ها از مشتری چشم پوشی نمی کنیم.
وی پیشنهاد کرد: اجرای کنسرت‌ها با کنترل صدا برای آسیب‌رسانی به آثار تاریخی و اجرای جنگ‌های شاد یا هر برنامه نمایشگاهی در محدوده میدان امام در صورتی که منجر به تجمع مردم در این مکان و فروش بیشتر آثار شود، برگزار شود. هنرمندان و بازرگانان این می تواند یک اقدام نسبتا موثر باشد و من مشکلی ندارم.
سعید پورواز اصفهانی گفت: درد ما هنرمندان نبود حامی و نبود امنیت در محیط کار است.